Complicated

Chapter 1.

PRIANNE

"Chantal! Late ka na! Inabot ka na naman ng siyam-siyam d'yan!" rinig kong sigaw ni Mama mula sa labas ng kwarto ko.

"Ma, 'wag mo naman akong tawaging 'Chantal'. Please lang, utang na loob," pakiusap ko sa kanya habang isinisiksik ko ang mga notebooks sa shoulder bag ko. Isinabit ko na lang sa buhok ko ang hairbrush na hawak ko dahil sa pagmamadali.

"Ay, nako! Dalian mo na nga lang d'yan at nandito na si Kaylee. Pababaunan na lang kita ng sandwich para hindi ka magutom," sabi pa ni Mama at lumabas na ako ng kwarto.

"Ito na po, pababa na," sagot ko habang nagmamadaling bumaba sa hagdan dahil alam kong bukod sa sermon ni Mama, makakarinig pa ako ng sermon galing sa best friend ko kapag hindi ko binilisan.

Ang totoo n'yan, ayos lang naman sa akin kung male-late ako. Kakatapos lang ng exam week namin kaya siguradong mag-co-compute lang ng grades ang mga teachers namin para sa first grading. Ang tanging inaalala ko lang talaga ay itong si Kaylee, ang best friend ko na ayaw nale-late dahil hassle raw kumuha ng late slip sa Guidance Office.

"Akala ko wala ka nang balak bumaba," salubong agad ni Kaylee nang huminto ako sa harap niya. Umirap pa siya sa akin at pabirong inirapan ko rin siya.

"Alam mo, halika na nga," aya ko sa kanya at tumayo na siya mula sa pagkaka-upo niya sa sofa namin.

"Let's go," sabi niya pa at kumapit na siya sa braso ko. Ang clingy talaga!

"Mama! Aalis na kami," sigaw ko mula sa sala para marinig ako ni Mama na nasa kusina.

"Sandali," pigil niya sa amin. "Ito oh, chicken sandwich. Kainin niyo 'yan ni Kaylee para hindi kayo magutom," bilin niya sabay abot ng dalawang sandwich na nakalagay sa plastic. Hahalik na sana ako sa pisngi niya pero hinila niya agad ang suklay sa buhok ko. "Prianne! May suklay ka na naman sa buhok mo, mag-ayos ka nga!"

"Oo nga, Tita. Ewan ko ba r'yan kay Pri kung bakit ayaw man lang mag-ayos," dagdag pa ni Kaylee kaya umirap na naman ako.

"Pinagkakampihan niyo na naman ako, ha? At least kahit hindi ako nag-a-ayos, maganda pa rin ako," proud kong sabi at binatukan agad ako ni Mama.

"Aanhin mo ang ganda kung hindi ka naman marunong mag-ayos," sabi niya pa at bago pa man din siya makapagsermon, nagpaalam na ako para umalis.

"Bye na, Ma!" sabi pa at mabilis akong humalik sa pisngi niya sabay hila kay Kaylee palabas ng bahay. Narinig ko na lang ang pahabol na bilin ni Mama na mag-ingat daw kami. Hindi na ako nakapagpaalam kay Papa dahil tulog pa siya. Pagod pa siguro dahil kakauwi niya lang galing sa isang construction project.

Mabilis naman kaming nakasakay ni Kaylee ng tricycle kaya umabot kami sa school bago pa isarado ang gate para sa mga latecomers. Pagkatapos pa kasi ng flag ceremony pinapapasok ang mga late students para hindi maka-abala ang maya't mayang pagsingit sa pila.

"Walang tatalo sa'yo pagdating sa kabagalan, Pri. Muntik na tayong ma-late!" sermon sa akin ni Kaylee pagkatapos kong ibaba ang bag ko sa katabi niyang upuan.

"Ito naman! May iniisip lang kasi ako kanina," paliwanag ko sa kanya sabay upo. Originally, hindi talaga kami seatmates pero nakipagpalit ako sa katabi niya dahil boring sa pwesto ko at mas malamig dito dahil malapit ang aircon sa amin.

"Si Pierre na naman, 'no?" tanong niya. Umiling na lang siya nang wala siyang nakuhang reponse mula sa akin. "Sinasabi ko na nga ba, eh. Uso umusad, Pri! Halos dalawang taon ka na kayang stuck sa kanya na wala namang ibang ginawa kung hindi ang saktan ka."