Soğuk, rüzgarlı Londra sokaklarında yavaşça ilerliyor ve attığım her bir adımda eteğimi aşağı çekiştiriyordum. Gözlerimi tüm caddede gezdirirken, bir an önce bulmam gereken adresi arıyordum. Tam birine soracakken, dikkatimi üzeri sprey boyalarla kaplanmış, soluk mavi ve üzerinde 'Chelsea Huzur Evi' yazan büyük tabela çekti. Suratımda beliren zafer edasıyla huzur evine doğru ilerledim. Bir an önce sıcağa kavuşma heyecanı ile kapıyı açıp yavaşça içeri ilerledim. İçerisi tam bir antika dükkanı gibiydi, yaşlıları bile. Duvarlar yıpranmış somon rengiyle kaplıydı, uzun bir hol boyunca. Holun bitiminde iki tane ahşap ve gıcırdadıklarına emin olduğum merdivenler vardı. Etrafta meraklı bir şekilde dolaşırken, herkesin bana baktığını hissettim. Boynumu eğip hızlı bir şekilde resepsiyona gittim. Ama ortada görünen kimse yoktu. Bunalmış bir ifadeyle masada duran zile bir kere bastım.
"Geliyorum, geliyorum." diye telaşla yanıma yaklaşan kadına gülümsedim. Kısa ve biraz kiloluydu ama çok sempatik bir görünüşü vardı. Buz mavisi gözleri ve üzerinde sanki özenle yerleştirilmiş çilleri olan, küçük ve hafif kalkık bir burnu vardı. Gülümsememe, daha büyük bir gülümseme ile karşılık vererek, "Buyrun, ben April." dedi.
Hemen çantamı açıp, içinden bir takım kağıtlar çıkardım ve April görmeden kağıtta yazan isme baktım.
"B-ben Susan Pevensie için gelmiştim." dedim içimden heyecanıma küfrederek. Bayan halimi anlamış gibi samimi bir şekilde elini omzuma koydu.
"Pekala tatlım, onunla konuşabilirsin. Ama fazla yormamaya çalış. Hadi beni takip et." dedi ve yürümeye başladı. Bayan merdivenlere yönelince sevindim, çünkü gıcırdadıklarını anlayacaktım. Merdivenlere o kadar dalmıştım ki az daha düşecektim ama en azından tahminim doğru çıkmıştı. Loş ışıklı uzun hole geldiğimizde durduk. Bayan başıyla '26' numaralı kapıyı işaret etti. Ve aşağıya inmeden önce "Başarılar" demeyide unutmadı. Zorla yutkundum, dizlerim titriyordu. Ama o kadar da zor olacağını sanmıyorum. Aslında bundan emin olmak için tek yapmam gereken içeri girmekti. Boğazımı temizleyip, birden içime doğan cesareti harekete geçirip, kapının tokmağını çevirdim ve içeri adım attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Back To Narnia - Darkness Approaching
FanfictionTek isteği ünlü bir yazar olmak olan Cyril, ilk kitabını yazmak için Susan Pevensie adında yaşlı bir bayandan yardım ister. Susan Pevensie, Chelsea adında ki bir huzur evinde yaşayan, çok iyi hikayeler anlatan normal biridir. Tabii diğer insanlar iç...
