Save Me {VOLTOOID}

10.Vechten voor liefde

YoDieYo mennekes.❤
Dit is al deel 10 van Save me
Dit gaat ongelofelijk snel.😊
Nu al deel 10!😱
Whuuttt?!
Zou Jiley er komen?😉
Wie weet?
Let's go!😍

Pov.Jeremy
Het is bijna drie uur.
Ik bibber van de zenuwen.
Ik heb met haar afgesproken aan de Starbucks.
Zou ik het zeggen?
Ja of nee?
Zou zij ook iets voor mij voelen?
Vind ze me leuk?
Ik pak me fiets en rij richting de Starbucks.
Onderweg stop ik even bij een bloemen winkel.
"Dag jongeman. Met wat kan ik u helpen?"zei de verkoper vriendelijk.
"Ik kom voor een boeket rozen. Hebben jullie er?"
"Tuurlijk. Mijn vrouw komt u zo verder helpen."
Nog geen minuut later stond er een oudere dame voor me.
"Volgt u mij maar jongen. We hebben witte,rode en roze rozen. Aan u de keuze."zei ze vriendelijk.
"Doe die rode maar. Ze zijn heel erg mooi."
"Fantastische keuze. Moet er een kaartje bij?"vroeg ze terwijl ze naar het rekje met kaartjes wees.
"Ja...het is namelijk voor een speciaal meisje."zei ik terwijl ik begon te blozen.
"Oh wat lief jongen. Ze zal het prachtig vinden."
"Ik neem deze."zei ik pakte het kaartje van het rek.

(Dit staat op het kaartje)

"Dat is dan 7.50 euro alsjebliefd."
Zegt de vrouw terwijl ze her boeket nog wat mooier maakte.
Ik gaf de vrouw 10 euro.
"De rest mag u houden."zei ik met een lach.
"Dank u jongen. U bent heel erg aardig."zei de vrouw en bedankte me nog.
"Tot ziens!"
"Tot ziens jongen!"
Ik sprong op me fiets en reed verder.
Ik heb er echt zin in.

Pov.Riley
Ik reed naar de Starbucks onderweg naar jer.
Als ik daar aan kom zag ik hem al zitten.
Wat is hij knap.
Hij kwam op me afgelopen en knuffelde me.
"Hier heb een klein kadotje voor je."zei hij.
Hij haalde een prachtig boeket rozen van achter zijn rug.
"Ooh,wat zijn ze mooi!"riep ik uit en pakte het boeket van hem aan.
"Dank je maar aan wat heb ik deze verdient?" vroeg ik.
"Gewoon...omdat je een heel erg leuk meisje bent en nog eens super knap ook en...je bent gewoon bijzonder..."
Hij kwam dichterbij.
Plots voelde ik twee zachte lippen op de mijne gedrukt worden.
Hij pakte mijn heupen vast.
Dit voelde goed.
Ik legde men armen in zijn nek,sloot men ogen en genoot.
Het was het beste moment in men leven.
We hielden het nog een tijdje vol maar lieten dan weer los.
"Wil je men vriendin zijn Riley?"vroeg hij en pakte men handen vast.
"Ik wil dat heel graag maar er zit me iets dwars..."
"Wat dan?"
"Wat zullen de anderen er van vinden. Ik ben 15 en jij 17 bijna 18... Kan dit?"zei ik en liet zijn handen los.
"Ze moeten er niks van weten."zei hij en kuste me.
"Inderdaad."zei ik en kuste hem terug.
We lieten de kus los.
"Dus zijn we nu een stel?"vroeg hij me.
"Ja."zei ik en gaf hem een stevige knuffel.
"Ik hou van je Riley."
"Ik ook van jou."
Opeens hoor ik iemand jer naam roepen.
"Oh shit..."zei hij.
"Wat?"
"Men vader. Vlug ren weg en kijk niet om!" schreeuwde hij en liep een stukje naar achtere.
Ik liep weg.
Ik liep naar de dichtst bijzijnde struik en verstopte me daar achter.
Zijn vader kwam steeds dichter en dichter.
Ik kon de angst in zen gezicht aflezen.
"Wat denk jij dat jij aan het doen bent?!"schreeuwde zijn vader.
"Ik wou met me beste vriendin een koffie gaan halen...mag toch?" zei hij bang.
Ik kon alles horen.
Wat verschrikkelijk dit.
"Waarom stond je dan met haar te zoenen klojo? Is zij je vriendinnetje?"zei hij pist en pakte hem bij zijn kraag.
"Ja en ik ben er trots op dat ik haar vriend mag zijn. Je kan me niet dwingen om niet van haar te houden!"riep hij.
Hij kreeg een klap in zen gezicht.
Ik besloot om op hun af te stappen en verscheen vanachter de struik.
"Riley,nee niet doen!"riep hij maar ik luisterde niet.
"Waarom doet u jer dit aan?! Hij heeft u niks gedaan?! Laat hem los!"
"Oh...jij bent dus zijn vriendinnetje...wat cute. Hoe oud ben je? Zeven?"lachte hij.
"Pap als je haar met 1 vinger durft aan te raken maak ik je kapot!"riep hij.
"Ooh ga jij MIJ kapot maken. Dat wil ik zien."
Hij liet hem los en liet hem op de grond vallen.
Ik hielp hem recht.
"Kom vechten dan."zei hij met een grijns.
"Jer doe het niet."smeekte ik.
"Alles voor jou schat." zei hij en gaf me een kusje.
Ik pakte me mobiel en belde de politie.
"Show me wat je kunt jerrie. Of ben je bang van je bloed eigen papie."lachte hij.
Ik zag het koken van woede.
Hij maakt hem echt nog af.
"Niet zo sollen met mij..."zei hij boos.
Hij liep op zen vader af en duwde hem op de grond.
"Je bent slap."zei hij.
"Zeg dat nog eens en je bent dood!"rie hij.
"JE BENT ZWAK,SLAP,EEN NIETSNUT! NIEMAND GEEFT IETS OM JE!"riep hij
Jer kookte van de woede en dit heeft hem doen overkoken.
Net op dat moment was de politie daar.
"DAT BEN IK NIET!"riep jer en wou hem een klap verkopen.
"JER HOU OP!"riep ik met tranen in men ogen.
Toen jer naar mij keer draaide de rollen om.
Zijn vader overmeesterde hem.
"Klaar om te sterven?" lachte hij.
De politie kwam aan gelopen.
Jer werd goledig in elkaar geklopt door zijn eigen vader.
Ik sprong tussen hun in en kreeg ook een paar klappen.
"Dat...doe je niet nog is..."zei jer stil en boos.
De politie kon er op tijd tussen komen of jer had zijn vader helemaal kapot gemaakt.
De politie pakte de vader van jer af.
"JE BENT NOG NIET VAN ME AF JEREMY! DIT KEER KOM JE ER MEE WEG MAAR DE VOLGENDE KEER BEN JE DOOD!"riep zijn vader nog voor hij in de politie wagen geduwd werd.
Er kwam een politie man naar ons toe gelopen.
"Gaat het een beetje?"vroeg hij aan
jer.
"Ja gaat prima."zei hij en zette een fake lach op zen gezicht.
"Oké maar ga toch maar een check up laten doen bij de dockter. Je weet maar nooit."zei hij en wandelde weg.
"Jer,het gaat niet goed met je. Jij blijft een tijdje bij ons logeren. Ik laat je niet bij die gekken slapen hoor!?"
"Dank je en ik wil daar ook echt weg want..."
"Want wat?"vroeg ik.
"Ze mishandelen mij..."antwoorde jer.
Er rolde een traan over zijn wang.
"Maar hoe jer? Je hebt hun toch nooit niks gedaan...?"zei ik en veegde zijn traan weg.
"Ze hebben gewoon een hekel aan kinderen...en aangezien ik hun enige kind ben,willen ze me weg of dood."
"Wat erg...."zei ik pakte hem stevig vast.
Hij pakte me nog strakker vast.
"Riley ik wil niet terug... Help me..."
"Altijd jerrie... Altijd..."
We stonden recht en pakte onze fietsen en reden naar huis.
We waren bij ons thuis aangekomen en ik deed de deur open.
"LIEN IK BEN THUIS!" riep ik naar boven maar kreeg geen antwoord.
"Lien is niet thuis."zei ik in shock.
"Huh wat? Moet ik baar Link bellen. Tegenwoordig zijn die vaak dingen samen aan het doen."
"Ja doe dat."
Terwijl jer naar Link belde ging ik naar boven om wat dingen te veranderen.
"Ze is bij Link. Wees maar gerust." hoorde ik jer zeggen.
"Omg,ik verschiet me dood. Ineens sta je in het deur gat."lachte ik.
"Ze blijft daar trouwens ook slapen."
"Oh leuk voor haar. Dan hebben we het huis voor ons alleen. Onze ouders zijn bijde op zakenreis voor 2 weken."zei ik met een lach.
Jer lachte naar me.
De mooiste lach op de wereld.
Hij pakte me vast en kuste me.
Dit is geweldig
Eindelijk met de persoon van wie ik hou samen zijn.
"Kom laten we je blauwe plekken verzorgen."zei ik en pakte zijn hand en sleurde hem naar da badkamer.
"Nee. Riley ik heb enkel wat blauwe plekken op me armen staan. Het is niet erg."zei hij zenuwachtig.
"Waarom zo zenuwachtig?"vroeg ik.
"Ik zenuwachtig? Nee! Maar het is gewoon niet erg."stribbelde hij tegen.
"Gewoon meewerken."zei ik en hield hem vast.
Ik trok zijn schirt uit.
Ik zag overal sneden en schramen.
Blauwe plekken en steekwonden.
"Jer...wat is dit?!" zei ik bezorgd.
"Men vader is...."

Ooohhh cliffhangerjtee😉
Wat is jer zen vader?😱
Laat het even weten in de comments wat jij denkt en laat zeker een sterretje achter als je het leuk vond.❤
Hopelijk zie ik jullie bij deel 11!💞
En dan zeg ik Later later 😘

Liedje: Nightcore - She wolf (Falling in pieces)

1500 woorden