Save Me {VOLTOOID}

15.Betrapt (XL)

YoDieYo mensjes!😘
Dit is deel 15.
Een XL.😊
Geniet ervan!

(3 maanden later)
(Sorry voor de enorme sprong)

Pov.Link

Little do you know
How I'm breaking while you fall asleep
Little do you know
I'm still haunted by the memories
Little do you know
I'm trying to pick myself up piece by piece

Little do you know
I need a little more time

Ik stond op.
Ik heb haar al 3 maand niet gezien.
Ik heb de moed opgegeven.
Ze is dood.
Ik zette me wekker af en liep naar beneden voor ontbijt te maken.
"Goedemorgen broertje."zei steffie en gaf me een knuffel en kus.
"Jij ook slaapkop."zei ik en gf haar ook een knuffel en kus.
"Wat eten we?"
"Zoals gewoonlijk. Bacon."zei ik en legde haar deel op een bord en schoof het onder haar neus.
"Smells good."zegt ze droog en eet.
Ik pakte me eigen bord en at het ook leeg.
Ik piekerde.
Zou ze eigenlijk wel dood zijn?
Zou ze terug zoals de oude Lien rondlopen.
Zo rebels enzo.
Ik weet het niet.
Het enige wat ik hoop is dat ik haar ooit nog terug zal zien.
Maakt niet uit hoe... Maar ooit.
"We moeten bijna gaan. Doe een beetje verder. Straks zijn we nog te laat!"zei steffie.
Ik liep naar boven en deed wat ik moest doen.
Ik trok me kleren aan,poetsen me tanden,schoor me en vertrok.
Ik stapte de deur uit en keek naar de weg.
Er stond nog steeds een deel van het bloedspoor op.
Ik kreeg tranen in me ogen.
Ik pakte me telefoon, stak men oortjes in en zette me muziek aan en wandelde naar school.

Underneath it all I'm held captive by the hole inside
I've been holding back for the fear that you might change your mind
I'm ready to forgive you but forgetting is a harder fight

Little do you know
I need a little more time

I'll wait, I'll wait
I love you like you've never felt the pain,
I'll wait
I promise you do not have to be afraid,
I'll wait
The love is here and here to stay
So lay your head on me

Ik zat helemaal in de beat tot ik plots tegen iemand aan liep.
We vielen samen op de grond.
"Oh...sorry..."zei ik en wou recht staan maar ik kon men zin nog niet afmaken of de twee mooiste blauwe ogen op de wereld staarde me aan.
"Geeft niet hoor Link."zei Jer en trok me recht.
"Dankje jer en nog eens sorry..."mompelde ik.
"Moan stop met sorry zeggen. Dat gebeurt nu eenmaal. Samen naar school lopen?"
"Ja. Graag zelfs."zei ik en keek hem lief aan met tranen in men ogen.
"Ik kan wel wat gezelschap gebruiken."
"Ha. Kom laten we gaan."zei hij en we liepen naar school.
Eens op school aangekomen liepen we naar ons groepje.
"En nog iets gehoord van lien?"vroeg Riley telkens keer ze me zag.
"Nee...sorry."zei ik.
"Papa en Lieve zijn ongerust maar ze moeten terug weg op zaken reis dus sta ik er weer alleen voor!"zei ze best geïrriteerd.
Ze kruiste haar armen en keek boos weg.
"Het komt wel goed hoor Riley. Het komt goed."stelde ik haar gerust.
De bel fing en we moesten naar onze rij.

Little do you know
I know you're hurting while I'm sound asleep
Little do you know
All my mistakes are slowly drowning me
Little do you know
I'm trying to make it better piece by piece

Little do you know
I love you 'til the sun dies

Oh wait, just wait
I love you like I've never felt the pain,
Just wait
I love you like I've never been afraid,
Just wait
Our love is here and here to stay
So lay your head on me