14.Weer de oude

48 8 4
                                    

YoDieYo mensjes !❤
Dit is deel 14.
Hope you like it!😊
Let's go!😚

Pov.Link
Ik ging naar boven.
Ik deed de deur open en plofte neer op men bed.
Ik kon niet stoppen met denken aan Lien.
Wat zou haar over komen?
Zou ze dood zijn?
Wat zou hij haar aan doen?
Ik weet het niet.
Ik hoop dat ik haar snel weer kan zien.
Haar kan knuffelen.
Haar kan troosten als het nodig is.
Haar een kus geven omdat ik van haar hou.
Haar kan vasthouden als ze bang is.
Haar al mijn liefde geven.
Ik voelde tranen op komen.
Ik mis haar.
Ik voelde ze over mijn wangen rollen.
Ik moet me gedachten verzetten.
Ik zette de radio aan.

I remember tears streaming down your face.
When I said, I'll never let you go.
When all those shadows almost killed your light.
I remember you said, don't leave me here alone.
But all that's dead and gone and passed tonight.

Er flitst en allemaal beelden voorbij van mij en haar.
Van wat er vannacht gebeurde.
Ik zong zachtjes mee.
Het kalmeerde me maar er bleven maar tranen stromen.
Het deed me denken aan haar.
"Ik mis haar zo..."mompelde ik en begon harder te huilen.
Ik heb nog nooit zoveel voor iemand gevoelt.
Er flitste nog meer beelden voorbij.
Maar niet van ons twee.
Van mijn vorige relatie.
Ik kan hem niet vergeten.
Het deed pijn om aan hem te denken.
Ik werd gek.

Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound

Er werd op de deur geklopt.
Steffie wandelde binnen met een glas water.
Ik keek haar niet aan.
Ik wil niet dat ze ziet dat ik huil.
"Hey uhm... Wat er vannacht is gebeurt is wel erg. Dat dit nu net jou beste vriendin moet zijn. En die van Riley ook natuurlijk maar ik bedoel maar... Dat het heel erg is."zei de en kwam op me bed zitten.
Ik wil haar aankijken maar dan laat ik zien dat ik compleet door draai.

Don't you dare look out your window darling
Everything's on fire
The war outside our door keeps raging on
Hold onto this lullaby
Even when the music's gone
Gone

"Dankje dat je zo met me inzit. Dat is heel lief."zei ik.
"Link. Kijk me aan. Ik weet dat je huilt. Het maakt niet uit. Ik ben je zus. Bij mij kan je alles kwijt."zei ze lief en ging naast me zitten.
Ik keek weg.
"Komaan Link. Doe niet zo stom."zei ze.
Ik draaide men hoofd langzaam naar haar.
Als ze men gezicht zag gaf ze me meteen een knuffel.
"Het komt wel goed met haar. Ze is sterk. Buiten nu dan maar hey! We gaan haar met zen alle zoeken en haar daar weghalen. Dat beloof ik je."zei ze en gaf me een kus op men voorhoofd.
"Dank je Steffie."
Ik had niet verwacht dat er zo'n zorgzaam kantje aan haar zou zijn.
Ik pakte haar stevig vast.
"Rustig maar."zei ze.
Ik pakte een zakdoek en veegde mijn tranen af.
"Ik laat je maar even alleen."zei ze en liep weg.

Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound

Ik ging op men bed liggen.
Ik probeerde te slapen maar dat lukte niet.
Ik pakte de ketting die ze me gegeven had.
Ik deed hem om en staarde naar het bedeltje.
"Lieve oma van Lien. Help ons hierdoor alsjeblieft."zei ik tegen de ketting.
Wat doe ik toch?
Ben ik echt zo hopeloos dat ik dat echt nog ga doen.
Na een paar minuten werden mijn ogen zwaar.
Ik sloot ze en viel in slaap.

Pov.Lien
Ik werd wakker,vastgebonden,op een tafel in een afgelegen loods
"Wat is er gebeurt?"mompelde ik tegen mezelf.
"Ik heb je met men pistool tegen je hoofd geklopt. Sorry maar anders luisterde je niet."zei Jared.
Ik schrok.
"Waarom zou je dat doen?! Enkel omdat ik niet wou luisteren. Jezus ben je echt zo laag gezakt."
"Niet zo praten tegen mij jongedame."zei hij pist.
Ik keek om me heen.
"Waar zijn we?"vroeg ik hem.
"In mijn huis. Ik woon nu alleen."zei hij.
"Maar dit is een loods? Woon je dan in een loods?"zei ik.
"Nee dit is mijn kelder."
"Wat ga doen? You gonna kill me Mister J.?"
Hij had zijn twee elekto staven in zijn hand.
"Oh i'm not gonna kill you, i'm just gonna Hurt ya..really...really...bad."
"Doe wat je wilt. I can take it."
Hij pakte een riem en stak hem in mijn mond.
Hij zette ze tegen mijn hoofd en alles beelden van vroegen flitste voorbij.
Ongeveer een uur later werd ik wakker op een malse bank.
"Wat is er gebeurt?"mompelde ik.
"Niks speciaal. Je was flauwgevallen. Trouwens, ik heb nog een kado voor je."zei hij en liep de gang in.
Onder tussen zette ik me recht.
Hij kwam binnen met een redelijk grote koffer.
"Is dat voor mij?!"zei ik en keek hem blij aan.
"Alles voor jou mijn schat."zei hij en kwam dichter bij.
Ik voelde zijn lippen op de mijne komen.
Het voelde goed.
Ik kuste hem terug en genoot.
We lieten de kus los.
Hij keek me heel blij aan.
"Mag ik het al open doen?"vroeg ik hem.
"Tuurlijk, tuurlijk. Kijk maar."
Ik deed de koffer open daar zag ik mijn kleding,honkbalknuppel en pistool er in zitten.
"PUDDIN!" schreeuwde ik en vloog hem in zijn nek.
Ik gaf hem een stevige knuffel.
"Ik wist wel dat je blij ging zijn."zei hij.
Ik rommelde in de kist en vond mijn honkbalknuppel.
"My favorite."zei ik.
Ik pakte men kleding er uit en kleedde me om.
Ik deed me make up en wandelde terug naar binnen.
"You look beautiful."zei hij.
"Dank je."zei ik.
"Kom laten we gaan eten."zei hij.
"Maar het is 3u snachts."
"Ja maar we hebben nog geen avond eten gehad dus daarom."zei hij.
Ik ging dichter bij hem staan.
Ik legde mijn handen in zijn nek.
"You got all dressed up for me?"vroeg ik.
"You know i would do everything for you."zei hij en kuste me.
"Kom laten we gaan eten."zei hij en pakte men hand.
We liepen de eetkamer binnen.
Het was al een klein paleis op zich.
"Puddin... Het is hier echt super mooi!"zei ik.
"Weet ik... Allemaal voor jou gedaan."zei hij.
"Voor mij?"
"Voor jou."
"Puddin!! Je bent echt het beste wat me is overkomen!!"zei ik en kuste hem.
We gingen aan tafel zitten en genoten van ons eten.
Na het eten besloten we te gaan slapen.
We liepen de kamer binnen en er stond een prachtig hemel bed.
"Kom hier."zei hij.
Ik liep naar hem toe en kuste hem.
We vielen achterover op het bed.
"Schat?"
"Ja puddin?"
"Ik heb een vraag."
"Ja? Wat is er?"
"Ben je Link vergeten?"
"Link...Link...Wie is dat zelfs?"

Ooooh cliffhangertjee😱
Ook best wel een erge maar oké.😕
Sorry als de tekst van het liedje niet echt volgt op het ritme sorry.😂
Ik wou het zo opsplitsen.😂
Laat mij.😂
Maar hey.
Omdat ik over de 500 reads heb word het volgende deel een XL.😱
Yay!😊
Wees al maar hyped.😋
Hopelijk vonden jullie dit leuk.
Beloon het dan zeker met een sterretje!
En dan zeggen ik nog maar 1 ding en dat is Later Later!😘

Liedje: Nightcore - Save and sound

1291 woorden

Save Me {VOLTOOID}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu