9) Το συρτάρι

110 10 0
                                    

Ή Ολιβια μόλις είχε τελειώσει με το ραντεβού της το οποίο δεν είχε πάει όπως το περίμενε ,σε πολλά σημεία για την επίτευξη της συνεργασίας ήτανε απροετοίμαστη και σε κάποια άλλα δεν ήτανε σίγουρη για της επιλογές της.

Κάθησε στο γραφείο της και κοίταξε τον χώρο γύρω της,τα βαριά ξύλινα έπιπλα του πατέρα της έδειχναν να την πνιγουν ,είχε αναλάβει μία πολύ μεγάλη ευθύνη και δεν ήτανε σίγουρη αν θα μπορούσε να είναι αντάξια όχι μόνο του κόσμου που φυσικά περίμενε το πρώτο στραβοπατιμα της αλλά στην σκέψη της στριφογυρίζει πάντα ο πατέρας της ,τι θα έλεγε άραγε αν την έβλεπε σήμερα τι θα έκανε ο ίδιος στην θέση της αλλά και τι θα την συμβούλευε να κάνει;

Είχε βέβαια τον Φιλιπ αλλά αισθανόταν κάτι της έκρυβε,παντα βέβαια ήτανε εκεί γι αυτήν αλλά όποτε προσπαθούσε να μπει πιο βαθιά στην δουλειές απέφυγε να της απαντήσει λέγοντας της ότι είναι ακόμα νωρίς,ισως και να είχε και δίκιο ίσως να βλέπει παντού εχθρούς λόγο της ανασφάλειας που είχε αποκτήσει μετά τον θάνατό του πατέρα της.

Έψαξε λίγο τους χορούς του γραφείου όχι τόσο για να μάθει για την δουλειά αλλά για να αισθανθεί πιο κοντά τον πατέρα της.
Άνοιξε το πρώτο το συρτάρι που μαζί με κάποια χαρτιά βρήκε και την αγαπημένη πένα του πατέρα της που πάντα με αυτήν υπέγραφε τις συμφωνίες,την πήρε στα χέρια της και την ακούμπησε σαν να χαιδευε τα χέρια του,την άφησε κατω και άνοιξε με δυσκολία το δεύτερο συρτάρι το μάτι της έπεσε σε δύο χαρτία,αναφεροτανε και τα δύο για ένα αεροπλάνο που είχε στην κατοχή της μία εταιρεία το οποίο πριν από μερικά χρόνια είχε συνετρίβη και τώρα την κατοχή της την είχε ο ομιλος,αν και ή Λεσλι ήτανε μικρή θυμάται το άσχημο περιστατικό,εριξε μία ματιά στα χαρτιά και παραξενεύτηκε,ητανε δύο ελεγχει που είχανε γίνει στο αεροπλάνο με δυο εβδομάδες διάφορα στην πρώτη έδειχναν όλα να είναι εντάξει και δεύτερη όχι όμως μόνο το πρώτο χάρτη έδειχνε να είναι νόμιμο αφού υπήρχαν και οι σχετικές υπογραφές ενώ στο άλλο δεν υπήρχε καμία υπογραφή και έδειχνε ημιτελές,η Λεσλι προβληματίστηκε γιατί να είναι αυτά τα χαρτια στην κατοχή του πατέρα της αφού ή εταιρεία έγινε δική τους ένα χρόνο αργότερα,βεβαια σκέφτηκε ότι μπορεί να ήθελε και ο πατέρας της να δει εξονυχιστικά αυτήν την υπόθεση πριν προχωρήσει στην αγορά της εταιρείας.
Έκλεισε το συρτάρι θέλοντας να ανοίξει το τρίτο και τελευταίο αλλά ήτανε κλειδωμένο,γιατί άραγε;

Της σκέψεις της διέκοψε ο Φιλιπ.

-Λεσλι ξέρω ότι εισε άπειρη αλλα την χειριστηκες λάθος την υπόθεση

-το ξέρω με συγχωρείς ίσως εσύ θα πρέπει να αναλαβεις αυτά τα κόμματια της δουλειάς μέχρι να μπορώ να φανώ αντάξια των περιστάσεων.

-Ναι θα ήτανε πιο συνετό να το κάνουμε έτσι,υπεγραψε μου την πρόσληψη του νέου νομικού συμβούλου και εχουμε τελειώσει για σήμερα αν θες μπορείς να ελέγξει τον άνθρωπο που ανέλαβε την θέση να μου πείς και εσύ την γνώμη σου.

-Δεν χρειάζεται ξέρω ότι έκανες και θα κάνεις το καλύτερο για τον όμιλο.
Του είπε και υπέγραψε μηχανικά την πρόσληψη.

-Σε ευχαριστώ δεσποινίς Λεσλι με χρειζεστε κάτι άλλο;

-οχι δηλαδή ναι,ε ξέρετε γιατί το συρτάρι αυτό είναι κλειδωμένο και που μπορεί να είναι το κλειδί;

-Οχι δεν φαντάζομαι να είναι κάτι το σημαντικό αν ήτανε θα το ήξερα ίσως να μην περιέχει και τίποτα.
Της είπε αμήχανα.

-Ενταξει Φιλιπ καλό σου μεσημέρι.

-Επισεις
Της είπε αμήχανα και έφυγε από το γραφείο της.

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗWhere stories live. Discover now