On.

Część 1

Wszystko było wspaniałe gdyby nie on. Gdyby nie ten skurwiel.
Zacznijmy od początku. Jestem Kasia mam 16 lat. Moje włosy są w kolorze jasnego blondu, moje oczy są duże i niebieskie a karnacja jest blada jak ściana. To jednak nie przeszkadzało nikomu. Od zawsze chłopcy się za mną oglądali mogę powiedzieć że jestem dość zgrabna dupa jest, cycki sa, płaski brzuszek. Czego można chcieć więcej? Nie jestem osoba inteligentną ani nigdy nie dostałam za nic nagrody szczerze miałam w dupie cale moje życie szkolne. Czego teraz bardzo żałuje cholernie żałuje też tego że byłam naiwna tak naiwna że sama doprowadziłam do tragedii która mnie spotkała. Cóż się dziwić taki los głupiej.
Gdy byłam w 3 gimnazjum byłam bardzo szczęśliwa, mało imprezowałam, nie piłam dużo i też nie dawałam dupy na prawo i lewo jak moje koleżanki. W moim życiu od zawsze przy mnie była moja najlepsza przyjaciółka Ania, której bardzo dużo zawdzięczam i czasem nie mam jak jej nawet podziękować za to że przy mnie jest. Ania jest osoba bardzo rozrywkową, zawsze się kochała bawić, tanczyć, spiewać, poznawać ludzi i robić zwariowane rzeczy za które ją kocham. Ja jednak byłam i wciąż jestem osobą nieśmiałą, nie przepadałam za ludźmi, wolałam siedzieć w domu w czterech ścianach mojego pokoju i nie pokazywać się ludziom na oczy. To właśnie ja. Z Ania spędzałam bardzo dużo czasu i nadal spedzam często się klócimy, ale to właśnie ona mnie zawsze wyciąga z gówna jednak w tej sytuacji była bezradna...
Jak juz pisalam jestem osoba nieśmiała, nigdy nie miałam dobrych kontaktów z ludźmi i rzadko się odzywałam. W końcu pojawił się on.

Jak podoba się pierwsza część? ;*