25- Soon

4.8K 143 3
                                    

Kiefer's POV

I hold her hand while nasa corner kami ng dugout ng Lady Eagles. Maraming nagpapaabot sa araw na to. Maraming excited, maraming kinakabahan. Today is Ateneo and La Salle's third game sa finals. Magkakaalamanan na.

This is also the day na matatapos na yung career ni Ly sa UAAP. Kahit na anong ngiti niya right now, kahit na anong pag a-up niya sa team, alam ko sa loob looban niya malungkot siya. Masakit kayang isipin na tapos na yung nakagisnan mong gawin for five straight years. Kahit nga ako nung nag-end na yung basketball ko sa UAAP ang lungkot ko nun eh.

So that's why I'm here. Mabuti nalang talaga namove yung training namin sa US next month. It's a must para sakin na dapat nasa tabi niya ako kahit na hindi niya pa sabihin. I'll support her no matter what.

Nagstay lang kami dun hanggang sa tinawag na sila. Her teammates went out first. Before naman siyang lumabas ginoodluck ko muna siya.

"Ly, goodluck. I know you wanted this so much kaya ipanalo mo to ha. But always remember na manalo man o matalo kayo, nandito lang ako sa tabi mo. I will always be proud of you Ly. Don't mind the bad things people throw on you, alam naman natin yung totoo eh. Focus ka lang sa game. I'll pray for you. While your playing down there, I'm just in the crowd cheering for you, loving you." I finished. Nakita ko namang naluha siya kaya kinabahan ako.

"Babe, why are you crying? I'm sorry kung may nasabi akong ayaw mo." Taranta kong sabi ulit agad habang pinupunasan yung luha niya.

Nakahinga naman ako ng maluwag when I hear her chuckle. Then she hugs me tight.

"Thank You. Mahal rin kita. Ang swerte ko talaga sa'yo. Soon, malapit na Kief, tayo naman." She whispered.

Ang sarap pala pakinggan ng word na 'tayo' paggaling kay Ly.

I just kissed her forehead.
"Sige na Ly. Labas na tayo. Simula na nung warm up niyo. Goodluck again. I'll see you later."

After nun lumabas na kami. Siya dumiretso sa court, ako sa tabi ni mommy, of course nandito rin sila. Not as commentator but to support her. They love Alyssa just like their own child. And I can't be thankful enough just because of that.

°°°°°°°°
Shit! Gusto ko nang tumakbo sa baba agad para puntahan siya. Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit at akuin lahat nung bigat na alam kong nararamdaman niya ngayon.

They lost.

Ganyan naman talaga sa sports, you lose some, you win some. Pero ang bigat rin ng pakiramdam ko ngayon seeing na umiiyak siya.

Buong moment sa kanya lang nakatugon yung mga mata ko. I saw her went to the other court then congratulated the other team at niyakap niya ng mahigpit si Kimmy. Hindi naman magkamayaw yung mga tao ngayon, most people wearing blue are crying. I know not just because of the lost but also the thought of no more Alyssa Valdez playing for UAAP. Nagstanding ovation naman yung mga tao nung nilibot ni Ly yung court clapping with a smile and tears on her eyes. I'm more than proud of her right now.

Nakita kong pinagkaguluhan na siya ng mga teammates niya. Ibat-ibang tao yung yumayakap habang umiiyak. She hugged her coaches and mentors then isa isa naman yung mga teammates niya ulit.

Hindi ko na talaga napigilan yung sarili ko at bumaba na ako. Siksikan kung siksikan pero wala akong pakialam ang gusto ko lang makaabot ako sa kanya.

Kakatapos lang nilang maghug ni Lau nung malapitan ko siya. When she saw me, umiyak lang siya lalo tapos niyakap ko lang siya.

Siniksik niya yung ulo niya sa dibdib ko. I held her head trying to cover her from the world. I dont even care about the world right now. Bahala silang mag-isip kung anong gusto nilang isipin ngayon. Niyakap niya naman ako pabalik.

I dont know gaano katagal kaming ganun hanggang sa tumahan na siya tapos nagsmile ng pilit. I wipe her face naman. Then nagsmile rin ako.

"Wag ka ng umiyak Ly. Tingnan mo marami ring umiiyak." Sabi ko, marami naman talagang nagiiyakan.

"Kief, we didnt won. I'm sor--" pinutol ko na siya bago niya pa matapos yung sasabihin niya.

"Don't. Dont be sorry Ly. Kita naming lahat kung gano mo ginawa yung best mo. And I'm so proud. Mamaya nalang muna natin tong pag-usapan. I know may mga naghihintay pa sayo. One last time. GO" I said.

I hug her last tapos pinabayaan ko na siya munang maginteract with others. Bumalik nalang ako kila mommy.

"Kief, I'm so proud of her right now. Kita mo yung mga tao dito? More than half of these people loves Alyssa kaya alam mo na siguro mangyayari sa'yo pagsinaktan mo siya anak diba? Kaya umayos ka." My mom said beside me. Ako pa talagang anak niya pinagbantaan niya.

I side-hug her nalang.

"Mom, ang e worry niyo po, yung baka si Ly nalang magsawa sakin" sagot ko.

"Hindi naman siya magsasawa sa'yo kung wala kang ginawang mali, diba?" Sabi niya ulit. Ayaw magpatalo.

I sighed.
"Yes po ma. Hindi mo na po kailangang ulitin." I smiled. Nagnod naman siya. Hayst mommy.

°°°°°°°°
"Ly wag ka ng malungkot. Kahit ganun, okay parin yun. Marami pa ring nagmamahal sa'yo" sabi ko sa kanya.

Sa condo niya siya ngayon umuwi. I know she's so down and she needs someone. Kaya nandito ako ngayon, in the middle of the night, kasama siya. Alam rin ng mga parents namin na nandito ako.

Nasa sala kami ngayon at nakahiga siya sa lap ko. Kanina pa walang kibo, ang lalim ng iniisip tapos nakasimagot. Nilalaro ko nalang yung buhok niya.

"Babe smile ka na please. Para sakin" I tried again.

Then she looked up na at tumingin sakin.

"Kiefer, naiinis ka naba sakin? Kasi ang O.A ko ngayon?" She sighed.

Believe me, that was the first thing she said since 30 minutes ago.

"Of course not. Kahit na nakakainis ka na talaga at naiinis na ako sayo hindi ko parin kayang mainis" I chuckled.

She smiled a little naman.
"Hindi ka ba naiinis na hindi pa kita sinasagot?" Tanong niya.

Napaisip naman ako.
"Bakit Ly, pagnaiinis ba ko, sasagutin mo na ako?" I questioned back.

"Hindi. Hahaha" she laughed.

Its good hearing her laugh again.
"It's okay. Alam kong ako lang naman mahal mo eh. Tsaka sabi mo rin na baka sagutin mo na ako after UAAP." I smiled at the thought.

"Wow, confident. Baka nga diba? Meaning not sure pa." sabi niya.

"Hindi naman yung ligawan dapat pinapatagal eh, yung relasyon dapat." Sagot ko.

Natawa naman siya.
"Copyright ka masyado Kief, nabasa ko na yun online."

Ngumiti naman ako.
"Basta kung kailan ka ready, its fine with me."

Then she looked at me and smiled.
"Eh kung sabihin ko sayong ready nako? Soon maybe? Malay mo, ngayong pagkatapos talaga ng UAAP. Haha."

"Ly naman eh, youre such a tease. Wag mo kong paasahin" I pouted which earned a laugh from her.

"Soon. Soon babe." She whispered.

And that's already enough for me.

*******

PRESENTing the PAST (KiefLy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon