Maybe he is, maybe not...

Hoofdstuk 1

De eerste dag op mijn nieuwe school, verliep vrij normaal. Zoals al de andere dagen die er al waren geweest. Lesuren die voorbijgaan, in de middag eten en dan weer achter de banken. Uiteindelijk school gedaan, huiswerk maken, eten, tv kijken en slapen. Dagelijks ritueel, niets speciaal. De examens waren net voorbij en we moesten nog een week wachten voor onze resultaten. Met de rapportuitreiking liep alles vrij normaal. Ik kon gewoon door naar het volgende jaar zonder consequenties. Vakantie begint, veel afspreken met vriendinnen staat zeker op mijn todo-list, en de evenementen die te doen waren in de stad waren altijd leuk en gezellig... De avond brak aan, dat ik, samen met mijn ouders en hun vrienden, waaronder mijn beste vriend Jesse ook, samen ergens hadden afgesproken. Gewoon, normaal, samen een hapje eten en dan naar huis. We gingen met allen samen bij ons thuis nog iets drinken en het werd al snel gezellig. Ik zat samen met Jesse binnen een beetje te babbelen, luisteren naar muziek, je kent het wel. Terwijl zaten de ouderen buiten een drankje te drinken. Bij ons verliep alles vrij normaal, dat toch in het begin van de avond. Wanneer het later werd, kwam Jesse dichter bij mij... Hij keek me flirterig aan en verloor me geen seconde meer uit het oog. Er was een klik, je kent dat wel. "The boy look at the girl and the girl look to the boy, and than you think..."
Zo een gevoel was het! Volledig! Het plaatje was compleet. Het kreeg dan ook een mooi einde. Hij gaf zijn Snapchat aan mij en we werden al snel beste vrienden op Snapchat ook. De avond kwam ver op zijn einde, maar toch rekte ik de tijd een beetje. Ik vond het leuk. Ik had het nog nooit meegemaakt. Zo'n gevoel had ik nog nooit gehad. Het was uniek. Ik moest hem beter en beter leren kennen, want ik wist het gewoon. Alles zou gaan veranderen... Het kwam eindelijk onder ogen dat in hem na al die jaren, nog niet goed genoeg kende. Vroeger was hij dikker, gevoeliger, minder sociaal. Nu komt hij op voor zichzelf en trekt hij zich er helemaal niets van aan wat anderen over hem denken. Wanneer ze wel moesten vertrekken, riepen onze ouders ons, om naar buiten te komen. Voor we kwamen, hadden we eerst nog een momentje... Onverwacht. Het leek wel of er een vonk was, we keken elkaar diep in de ogen... Toen kwamen we terug in de realiteit terecht en realiseerden we ons dat we naar buiten moesten gaan, omdat hij ging vertrekken. Ik ging hem missen, dat apart gelaten, had ik wel enorm genoten van de avond. Ik voelde me voor de eerste keer in mijn hele leven, een keer gewaardeerd door iemand. Alles veranderde voor mij en niets kon dat geluk nog kapot maken...

Hallo iedereen,
Ik zou jullie willen voorstellen aan mijn nieuw boek waar ik probeer aan te werken. Mijn boek is gebaseerd op fantasie en inbeelding. Ik zou het enorm appreciëren en heel leuk vinden als jullie mijn boek lezen😉
Alvast dank jeee