Maybe he is, maybe not...

Hoofdstuk 7

Ik probeer een oplossing te vinden en schakel de hulp van mijn vriendin Aurélie in. Zij heeft ondertussen ook wel door dat er iets is. Ik vertel haar wat er is gebeurt en Aurélie schrikt wel even. Ze weet niet goed hoe ze moet reageren en stelt me gerust dat alles wel in orde komt. Maar Aurélie is altijd eerlijk tegen me, en ze zal mij ook niet sparen. Alles wat ze er na een tijdje over denkt zegt ze gewoon recht in mijn gezicht. Dat apprecieer ik wel aan haar. Altijd oprecht. De dingen die ze het leukst aan me vind, zegt ze zonder dat ik het weet tegen andere mensen en dat, dat zijn echte vriendinnen. Ze helpt me door de periode en ze geeft me tips om hem te vergeten. Alles ging nu veel beter en ik ben over Jesse heen. Nu toch voor langere tijd als anders. Ik zei er wel nog altijd 'Dag' tegen als ik hem tegenkwam, maar voor de rest hebben we geen contact meer. Dat is maar goed ook. Voorlopig wil ik even geen jongens meer in mijn vrij zielige, single leventje. Nu maak ik fun met vriendinnen en ik heb veel meer oog voor mijn nieuwe hondje. Ze is nog maar een pup en heeft dus veel aandacht nodig. Als ik er mee ga wandelen, spreekt iedereen me aan om te vragen wat voor soort ras het is en hoe oud ze is. Tegenwoordig noemen ze haar zelfs de Facebook-hond aangezien wij super fier zijn over ons nieuw gezinslid. Ze verzet mijn gedachten en ik kan me een hele dag bezig houden met haar. Zo'n pup heeft wel veel slaap nodig, maar de mijne heeft toch wel heel veel energie. Die blijft maar spelen en het kan zo uren doorgaan. Iedereen komt op bezoek voor onze nieuwe huisgenoot te bewonderen. En daar heeft ze echt geen problemen mee. Ze krijgt van iedereen welkomstgeschenkjes en snoepjes. De enige die aandacht krijgt is Pixie, want zo noemt het kleine pupje. Genieten met volle teugen is de boodschap, nu ze nog zo klein is. Want ze zal snel een grote flinke meid worden.

De volgende dag op school, kom ik mijn vriendin tegen en ze vraagt hoe het gaat. Ik weet dat ze het niet heeft over mijn nieuwe hond, maar om Jesse. Ik heb alleen nog maar zijn vriend gesproken. Hij zei dat er niets mis was met Jesse, dat hij normaal deed en niets meer over mij heeft gezegd. Dat is langs de ene kant een hele opluchting en langs de andere kant een complete teleurstelling. Mijn gevoelens zijn zo verschillend en tweezijdig... Zeker tegenover Jesse...