Maybe he is, maybe not...

Hoofdstuk 8

6 maanden later...
Ik heb vandaag mijn bikini aangetrokken, want het is een warme zomerdag. We gaan vandaag de tuin opkuisen, want die ligt er nog altijd maar winters bij. Vanavond komen Arne en zijn ouders naar ons voor een barbecue. Dus ik moet naar de winkel voor de hapjes en het vlees te gaan kopen en omdat ik het eigenlijk had voorgesteld, want als ik naar de winkel ga, kan ik meebrengen wat ik lekker vind. Als ik rondloop in de winkel heb ik het koud, want ik heb enkel een shortje en topje aan met teenslippers. Wanneer ik naar huis aan het fietsen ben, probeer ik niet langs de zaak van Jesse's ouders te fietsen, want waarschijnlijk zal hij aan het helpen zijn. De tafel staat al gedekt als ik terug thuis kom. Ik ga naar binnen met de boodschappen en zet het vlees in de frigo en de hapjes in de kast. Mama zegt me dat ik alvast kan beginnen met de groentjes te snijden en als ik daar klaar mee ben dat ik me kan gaan douchen. Ik begin te snijden aan de groentjes en zet ondertussen muziek op. Dan krijg ik plots een berichtje van Arne. "Ik zie je vanavond, komt Jesse ook?" Ik schrik me dood, want ik weet niet waarover hij het heeft. Mijn antwoord was kort : "Ik weet het niet." Als Jesse vanavond komt moet ik daar iets aan veranderen. Maar hoe moet ik dat doen?

In de avond...
Ik heb me gedoucht en ik doe een kleedje aan, want buiten is het nog altijd geen graad gedaald. De hapjes staan op een plateau en de glazen met cava zijn al gevuld. Als ik naar buiten ga, zie ik dat Arne en zijn ouders er al zijn. We gaan zitten en beginnen aan de aperitief. Mijn papa steekt de barbecue al aan en vraagt aan iedereen wat ze graag zouden eten. Ik ga niet te veel eten, want ik weet dat er nog een lekker dessert in aantocht is. Wanneer het vlees op de barbecue ligt, komt de heerlijke geur mijn neus tegemoet en wil ik zo snel mogelijk aan tafel gaan. Eens we aan tafel gaan, wordt er tussen mij en Arne niet zoveel meer gezegd. Dan krijgt mijn mama een berichtje van de mama van Jesse om te vragen of ze nog even mogen langskomen. En hup, een kwartier later staan ze in onze tuin. Ik voel me bekeken door Jesse en ondertussen vraag ik aan de mensen of ze nog iets moeten hebben om te drinken. Als ik naar binnen ga, wordt ik achtervolgd door Arne en Jesse. Jesse vraagt of hij moet helpen, maar ik kan het best alleen. Wanneer alles is afgeruimd en het dessert op tafel komt, ga ik naar binnen met Arne op de Wii spelen. Mijn eetlust naar het dessert was al verpest vanaf dat Jesse hier toekwam. Jesse komt een beetje later naar binnen en vraagt of hij ook mee mag doen. Hij zet zijn muziek aan en Arne geeft zijn afstandsbediening aan Jesse, want we hebben er maar twee. Een uurtje later, wordt Arne naar buiten geroepen omdat ze naar huis gaan, want morgen vertrekken ze op vakantie. Dus blijf ik alleen over met Jesse...

Wanneer Arne vertrokken is, heeft Jesse geen zin meer in de Wii en dat laat hij duidelijk merken. Hij begint te dansen op het ritme van de muziek en komt voor me staan. Terwijl ik nog alles aan het afzetten ben, begint hij met me te dansen. En dat onnozel dansen wordt al vlug slowen. Hij legt zijn handen in mijn zij, net boven mijn poep en mijn handen gaan in zijn nek. Ik voel dat hij me constant aankijkt en oogcontact probeert te zoeken. Verder ga ik er niet op in, ik kijk gewoon naar de grond. Wanneer het plots een ander liedje is, waar je niet op kan slowen, verzet hij het terug naar een rustig liedje. Ik kijk hem recht ik zijn ogen aan en hij zegt tegen mij : "Ik weet wel dat je mij wilt. Ik weet wel dat je verliefd bent op mij." Ik kijk hem nog dieper in zijn ogen en vraag hem waarom hij dat denkt, maar ik krijg geen antwoord en we slowen verder. Zijn handen blijven mooi op zijn plaats en zoeken geen weg naar mijn poep. Zo moet het blijven. Een halfuurtje later roepen onze ouders ons naar buiten en stoppen we abrupt met dansen. Hij wilt nog even verder dansen, maar ik trek me weg. Wanneer ik naar buiten wil gaan, houdt hij me tegen en wrijft hij zachtjes over mijn wang en geeft me een kus... Op de wang. Ik geef hem nog een knuffel en dan gaan we naar buiten. Als ze vertrokken zijn, denk ik na over wat er die avond gebeurt is en besef ik dat we eigenlijk echt wel goede vrienden zijn geworden.