Sinds het begin van de vakantie, voel ik me super. Ik maak plezier met vrienden en wacht ongeduldig op de nieuwe klassenlijst. Hopelijk zit ik met leuke meisjes in de klas en niet met van die seuten die denken dat de wereld aan hun voeten ligt. Er mogen ook best een paar knappe jongens in mijn klas zitten. Stiekem hoop ik daarop. Een nieuw schooljaar, een nieuwe start, maar ook tijd en plaats voor nieuwe jongens. Drie dagen voor het school begint, komt de klassenlijst online. Ik ben in shock. Alle jongens dat in mijn klas zitten, hebben heel de lagere school al bij mij in de klas gezeten. Niets nieuw dus. Ik ben op mijn hoede, want dit schooljaar komt Jesse naar onze school voor zijn eerste dag. Ik weet nog niet hoe ik mij ga gedragen, maar ik probeer zo onopvallend mogelijk te doen. Gewoon negeren en dan komt alles wel in orde.
1 september...
Vandaag is de eerste schooldag. Ik ben eens benieuwd of er iets gaat gebeuren. Misschien komt Jesse naar me toe, maar ik doe een gok en denk van niet. Dat zou te laf zijn tegenover zijn vrienden. Want hij heeft een reputatie hoog te houden. Hij moet de stoerste kunnen zijn en die gast zijn waarvan alle meisjes aan zijn voeten liggen zonder hij enige moeite moet doen. Zo is hij nu eenmaal. Maar dat wist ik al langer als vandaag. Hij is nooit anders geweest. De eerste weken van school, kwam ik hem nog niet zo veel tegen. Er gingen dagen, weken, maanden voorbij zonder we enig contact hadden. Totdat een vriend van hem, mij een vriendschapsverzoek stuurde. Jesse wist al dat ik weinig zelfvertrouwen had en aangezien ik nog steeds kwaad op hem ben, vraag ik toch wie dat is. Hij zegt dat ik die vriend gewoon moet accepteren en dat hij mij waarschijnlijk wel mooi vind. Ik geloof het niet, maar accepteer het gewoon om hem blij te maken. Hij probeert mij ervan te overtuigen dat ik niet meer kwaad hoef te zijn, maar dat lukt hem niet. Jesse begon weer met flirten en dat kan hij goed... Hij stuurde berichtjes zoals dat ik best wel mooi ben en dat hij niet de enigste is dat er zo over denkt. Maar toch bleef ik ontkennen. Ik dacht even dat alles vergeven en vergeten was totdat ik weer in de realiteit terecht kwam. Ik werd wakker uit die droom waar Jesse zo met me flirtte en zei tegen mezelf dat ik me niet mocht laten doen. Dus nam ik het besluit van het te negeren. Ik kan best zonder hem. Geen probleem mee.
JE LEEST
Maybe he is, maybe not...
RomanceIk ben Laura en ben 15 jaar. Op school zitten niet zo veel knappe jongens, maar eentje springt boven iedereen uit. Ik ken hem al van toen ik baby was, maar we hebben nooit veel contact gehad. Zijn ouders gingen uit elkaar, we gingen nooit naar dezel...