Not to Wed (On Hold✋)

16

Hindi pa man kami nakakarating ng dessert ay may ingay na ng inusod na upuan kaming narinig, and it turns out, it's from Daddy Dong's seat.

Napaawang na lang ng bibig si Mommy Cel, not knowing kung susundan nya ba ang papaalis nya nag asawa mula sa kwarto o ang maiwan kasama ang kanyang anak at ang dalawang babae nito?

"Excuse me" nagulantang naman kami ng manggaling iyon kay Vio na nagpunas na pala ng kanyang bibig at tuluyan nang sumunod sa kanyang ama palabas

Now I am left with my soon to be mother-in-law and my future husband's mistress. Hah! What a great deal of companions.

"I-I'm so sorry girls, I'll send Manang Irma to get you some wine at the garden... Please, make your self home... Excuse us." Nahihiyang sabi ni Mommy at katulad ng kanyang mag-ama ay umalis na rin sya sa loob kwarto

That leave us to the two remaining contenders!

"I-I think I s-shoul----"

"Yeah, I think we should go now to the garden! Mas masarap daw ang wine kapag iniinom with the breeze of fresh air!!" and I give her a smile

Nauna na kong tumayo at maglakad papunta sa garden ng mansyon. It was actually a pool garden with the view of the Taal so to define it correctly it was AWESOME!

Tulad nga ng sinabi ni Mommy ay kasunod din naming dumating doond si Manang Irma with a bottle of red wine and a cheese platter. I thank her bago umalis at umapo na ko sa isa sa mga lounger sa gilid ng pool.

I'm admiring the view and at the same time looking at her at my peripheral vision kung paano sya sumunod sa kin at umupo sa tabi ng inupuan ko.

Mt. Taal is really majestic. But, kung lalaliman mo ang pag-iisip mo, masasabi mo na isa syang malungkot na bulkan. Di tulad ng iba nyang kauri, sya lang ang bulkan na napapaligiran ng tubig. It's like there is a wall between her and the whole world.

"K-kamusta na A-ate App---"

A voice interrupted my thoughts. Lumingon ako sa kanya at ngumiti

"Apples, please call me Apples... After all magkasintanda lang din naman tayo right?"

"Per---" protesta nya pa sana ngunit hindi ko na sya pinatapos

"Ah, well, I'm good... Right good. A little bit busy but yeah, I'm fine. How about you?! Balita ko you're already an elementary teacher?!" balik tanong ko naman habang nagbubuhos ng wine sa dalawang glass

She discreetly nodded at inabutan ko sya ng wine glass na meron nang laman. Noong una ay ayaw nya itong tanggapin pero sa huli ay hinawakan rin nya ito.

Hindi na ko nagsalita dahil wala rin naman akong gusting itanong sa kanya.

Yeah right Apples?! Hindi mo man lang gusting itanong like kung bakit sya kasama ng fiancé mo or but dinala sya sa exclusive family dinner nyo?!!!!

I hush the thought away at pinagpatuloy na lang ang pagmasid ko sa Taal.

"Uh, Ate, uhmm Apples... s-sana natanggap mo yung i-invitation na sinend ko. B-birthday n-ni Papa sa susunod na linggo s-sana makapunta ka..."

Right, the party... Bakit ko nga pala nakalimutang sabihin.

"About that. I think I couldn't come. I'm too busy right now. I'm so sorry... I forgot to call you.."

"Pero sana makarating ka pa rin! Lagi kang tinatanong ni Papa sa kin at siguradong matutuwa si kuya pag---"

"There you are...huh,.." at bigla namang may nagsalita mula sa aming likuran

Sabay kaming napalingon at nakita ang hingal na hingal na si Vio habang may tumutulong kaunting dugo mula sa kanyang labi at pisngi

"Anong nangyari sa yo Vio?!!" panic na sabi ni Ella na agad namang lumapit kay Olivio para hawakan ang pisngi nito

Napasinghap naman sya ng dumapo ang kamay ng babae nya sa kanyang mukha. Hinawakan pa ni Ella ang kanyang labi at bumulong dito ngunit umiling lang si Vio.

Tinitigan ko lang sila, habang patuloy na hinawakan at dinampian ni Ella ng puti nyang panyo ang mga sugat ni Vio.

Tinitigan ko lang kung papaanong ang kanilang mga mata ay nakatingin sa isa't-isa. Tumingin lang ako habang patuloy na pinupunit ng kung sino mang letche ang puso ko sa pino at maliliit na piraso.

Tumitig lang ako. Dahil sa palagay nila na wala akong pakealam ngunit ang totoo, ramdam na ramdam ko kung paano humagupit ang kamao ng ama nya sa kanyang mukha.

Alam ko rin na may namumuo nang luha mula sa aking mga mga mata pero hindi ko ipapakitang tumulo iyon sa harap nila.Hindi nila malalaman yon dahil hindi naman nila ako tunay na kilala.

Hinawakan nya ang braso ni Ella at hinatak ito paalis. Pero bago pa man nya gawin ito ay sandaling nakasalubong ang aming mga mata. He looked at me like his debating on something. I look through his eyes and a plainly saw his tired self.

Alam ko, naiintindihan ko na...

But my face will always hide what I truly mean kaya ako na ang unang nag-iwas ng tingin.

Seconds later, ay nawala na silang pareho sa harapan ko. Sinundan ko sila ng tingin hanggang mawala na sila.

Binaba ko ang aking baso at tumayo na rin para umalis ng mamalayan kong lumapit si Mommy Cel. She welcomed me with her arms at niyakap ako

"Sorry hon, this should not be the kind of dinner that I've been expecting..." malungkot nyang sabi

"It's okay Mom..." mahina kong sabi. I give her my sweetest smile pagkabitaw nya.

"Please, let me pack you some of the leftovers and your favorite... Please hija, that's the least I can do." Pakiusap nya at tumango na lang ako, I can never let that plea down