2E 1K

19

"Öylemi? Gerçekten benden nefret ediyosun?"

"Aynen öyle !"

"Tamam. Git o zaman."

"Ne?"

"Gitmek istemiyomusun? Gitsene !"

"Gidiyorum be bağırmasana !"

"Git o zaman ! Denize koş hemen !"

"Sanane ya ! İstediğime koşarım !"

"Duru git."

Ben tıslayınca o çatık kaşları birazda olsa düzelip gözleri doldu. Daha sonra kapıdaki kolumu çekip kapıyı açtı.

Durudan

Kapıyı açıp çıkınca derin bi nefes aldım. Ona dönüp yüzünün her karışını incelemek istesemde yapamazdım. Çünkü ağladığımı görürdü.

Ben iki adım attıktan sonra kapıyı sertçe kapattı. Üzerimdede onun tişörtünden başka bişey yoktu ve hava biraz soğuktu.

Evin bahçesinden çıkınca geldiğimiz yoldan yürümeye başladım.

Yaklaşık bir saattir yürüdüğüm için cok yorulmuştum. Yolun kenarına oturup derin bi nefes aldım. Bi arabanın geldiğini görünce hemen ayağa kalkıp durması için kendimi önüne attım.

Araba durunca içinden iki tane adam inip bana doğru gelmeye başladı.

"Vay ! Böyle bi güzelliğin buralarda ne işi varmış ya?"

"Şey...ben kayboldumda..."

"Gel gel, biz seni götürürüz."

"Yok. Sağolun. Ben bulurum."

Deyip tam gidecekken kolumdan tutup kendine çekti.

"Ya bırak napıyosun !"

"Kes sesini bizimle geliyosun !"

"Hayır gelmiyorum !"

"Görücez geliyomusun gelmiyomusun !"

"Gelmiyor."

Deyince biri hemen o kişiye döndüm. Kaandı ve çok rahat görünüyodu.

"Sana noluyo lan! O kız bizimle !" Diye bağırınca yanımdaki adam, kaan başını eğip güldü.

"Yok. O kız sizinle değil. O kız benimle. O kız benim. Ve sen şimdi o kızı bırakıcaksın."

"Nedenmiş o?"

"Yoksa canınız çok yanıcak. Bakıyım, evet. İki kişide arkada var. Etti dört kişi. Çok az kişisiniz."

"Sanki sen orduyla geldin ! Sende tek kişisin."

"Emin ol ordudan dayak yemiş gibi hissediceksin."

Deyip bize doğru yaklaşmaya başladı. Onu durdurmaya giden adamın karnına yumruk atıp kafasına sopayla vurdu. Daha sonra arkadaki iki adam onun üstüne doğru gidince ben yanımdaki adamın boşluğundan yararlanıp burnuna kafa attım. O burnuyla uğraşırken giden iki kişiden birini ben diğerini kaan halletti.

Ama tabii ki onunlada gitmeyi düşünmüyorum !

Kaanı gidecek sanarken benim kolumu tutan adamı yerden kaldırıp kasıklarına tekme attı.

"Ben sana o benim demiştim." Deyip adamı bıraktı.

Bense bana doğru geldiğini görünce bir iki adım geriledim. Ama o gelip belimden tuttu ve kendine çekti.

"Bidaha böyle ıssız yerlerde tek yürümezsen iyi olur."

"Ya sen dengesizmisin? Biraz önce beni kovmadınmı?"

"Evet. Ama evlilik kararı alınca vazgeçtim. Peşinden geldim."

"Ha? Evlilik kararı derken?"

Vote yorum