2E 1K

20(final)

Bir ay sonra

Ben gelinliğimi giymiş kaanı beklerken kapı açıldı. Karşımda damatlığını giymiş bi kaan görünce gülümsedim. Yavaşça yanıma yaklaşıp ellerimi tuttu.

"Seni çok seviyorum."

"Bende seni...cok seviyorum."

"Gidelimmi artık?"

"Gidelim."

Kaanın koluna girip yürümeye başladım.

Nikah memuru ve diğer davetliler bizi bekliyolardı.

Masaya ulaşınca zorda olsa kaanın kolunu bırakıp oturdum. İçimde heycandan çok korku vardı.

Tam memur soruları sormaya başlamıştı ki denizin sesini duyunca sustu.

"Duru ! Ya şimdi benimle gelirsin. Ya da...ben bu işi burda bitiririm !" Deyip silahı bana doğrulttu. Ben titreyen elimi kaanınkiyle birleştirince ise büyük bi gürültü koptu. Ben büyük bi acı hissetmeyi beklerken hiç bişey hissetmedim. Sıkıca yumduğum gözlerimi actığımda önümde kaan duruyodu ve beyaz gömleği kanla kaplıydı.

Sesli bi şekilde yutkunup yüzüne baktım. Gözünü sıkıca yummuş yüzünü ekşitmişti.

Sonunda kendime gelebildigimde bağırdım.

"Hayır ! Kaan !"

Vote yorum

Biliyorum boyle bi final beklemiyodunuz ama artik bu hikayeyi yazamiyorum yani aklima hic bisey gelmiyor. Kusura bakmayin.

Ozur dilerim.