And then I met you

Hoofdstuk 3

"Hoe was het op school?" vraagt Richard als ik de kamer binnenkom. Ik zie hem aan de tafel zitten tussen stapels papieren. Hij is bijna altijd wel thuis, want hij werkt vanaf huis en hoeft eigenlijk alleen maar de deur uit als hij een vergadering heeft.

"Wel leuk, wat ben je aan het doen?"

"Gewoon wat oninteressant papierwerk. Luister, je moeder en ik dachten dat het wel leuk zou zijn als we dit weekend met z'n vieren wat leuks gingen doen. Wat vindt je ervan?"

Omg nee alsjeblieft niet. Em, verzin een smoesje. "Het lijkt me echt heel erg leuk."

Hij krijgt een blije uitdrukking op zijn gezicht. "Maar ik ben bang dat dat niet gaat lukken. Zaterdag heb ik al afgesproken met Ava en zondag heb ik echt nodig om te leren." zeg ik met een quasi spijtige stem. "Ik heb maandag een hele belangrijke toets." vul ik mezelf aan.

"Oh. nou.. misschien volgend weekend dan"

Ik knik en loop naar de keuken. Ik wil dus echt niet met Hannah ergens heen. Elke minuut met haar doorgebracht is een minuut teveel. Toen Richard bij ons introk, nam hij zijn dochter mee, Hannah. Eerst vond ik het niet heel erg, totdat ik haar ook echt ontmoette.
Ze is nogal arrogant, en ze had zonder reden vanaf dag 1 al een hekel aan me. Het erge is dat ze ook nog knap is. Mijn moeder en haar vader dachten dat het een goed idee was als ze op dezelfde school als ik kwam, zodat ze tenminste één iemand kende. Maar guess what, na één dag was ze het populairste meisje van onze jaarlaag en boeide ik haar niks meer. Niet dat ik haar ooit iets geboeid heb..

Ik pak een reep chocolade en een glas drinken en loop naar boven. Ik plof op mijn bed neer en app Ava.

Emily: we gaan zaterdag wat doen

Emily: Richard zei dat ze iets wilden gaan doen met het hele gezin en daar heb ik echt geen zin in dus ik moest een excuusje bedenken

Ava♡: Okay

Ava♡: Weetje wat ik me bedacht he?

Emily: Nou?

Ava♡: Waarom zou Blake naar jou toekomen als hij iets tegen Hannah wil zeggen?

Ava♡: Hij is nog steeds een klootzak trouwens

Emily: Hannah was ziek vandaag dus ze was niet op school

Emily: Fijn dat je me steunt in het hebben van crushes

Ava♡: Ooh daarom was het zo rustig vandaag

Ava♡: Ik steun je alleen als je een crush hebt op iemand die ik mag

Emily: Alsof ik een keuze heb op wie ik crushes krijg

Emily: Hij is wel knap he

Ava♡: Ik word misselijk

Emily: Hoe kan je nou weer misselijk worden van zijn hoofd

Emily: Hij is net een soort god

Emily: Nee

Emily: Knapper dan een god

Emily: Ik gebruik het woord god echt veel te vaak, maar hoe kan je ook anders als je het over Blake hebt

Ava♡: #obsessed

Ava♡: Oh shit ik moet gaan mijn moeder roept me

Emily: Byee

Ik open Instagram en wordt begroet door het godengezicht van Blake. Ik glimlach en voel mijn hart gewoon letterlijk een slag overslaan. Like like like. Waarom kan je een foto niet 1000 keer liken? Oké, dat zou misschien wel een klein beetje stalkerig overkomen.. Maar serieus, hoe kan iemand in hemelsnaam zulke goede genen hebben gekregen?

Emily: Ava kijk op Blake's instagram

Emily: Me is DYING😍

Ava♡: EW EM WAT HEB JE ME AANGEDAAN

Ava♡: OOGBESCHADIGING

Emily: Dramaqueeeeennn

Ava♡: Ik moet even googlen hoe je het snelst een beeld kan vergeten bye

-

A/N: Hey ik had even zin om een mini hoofdstukje te posten :) De volgende is langer, I promise😂

xx Isa