2

134 11 2
                                    


Ένας συνεχής διαδοχικός ήχος τάραξε τον ύπνο μου. Χωρίς να ανοίξω τα μάτια μου έψαξα με χέρι μου το κινητό πάνω στο κομοδίνο. Το σήκωσα χωρίς να δω ποιος είναι.

«Ναι;» αποκρίθηκα νυσταγμένη.
«Καλημέρα μωρό μου!»

Ο Άρης σκέφτηκα. Πώς και με πήρε πρώτος μετά από καβγά;

«Έλα, καλημέρα...» είπα με και καλά αδιάφορα.
«Σε ξύπνησα; Καλά τι ώρα γυρίσατε χθες;»
«Δεν γυρίσαμε αργά, απλά εγώ ήμουν κουρασμένη.»
« Μμμμ... Ναι,καλά...» λέει και η φωνή του στάζει ειρωνεία.
«Τέλος πάντων, πώς πέρασες χθες; Έμαθα βγήκες με τα παιδιά και ήταν εκεί και η Ιωάννα και μιλάγατε όλο το βράδυ..»
«Ποια Ιωάννα;»
«Η πρώην σου!»
«Ποιος σου είπε πάλι αυτές τις βλακείες;»
με ρωτάει και καλά αθώα.

Νιώθω το αίμα να μου ανεβαίνει στο κεφάλι.

«Άρη, κόφτο!» λέω χωρίς να προσπαθώ να κρύψω το θυμό μου.
«Καλά κοπέλα μου, δεν πας καλά... Δεν φτάνει που πήρα τηλέφωνο ενώ έκανες μαλακία χθες, μου την λες κι από πάνω! Άλλα βέβαια, πάντα τόσο ηλίθια ήσουν... Κάθεσαι και πιστεύεις ό,τι μαλακία σου λένε για μένα...»
«Για να έχω σχέση με έναν κόπανο σαν εσένα για δυο χρόνια προφανώς και είμαι ηλίθια!»
«Ώπα, ώπα. Υπονοείς κάτι;»
«Δεν υπονοώ τίποτα, μιλάω ξεκάθαρα!»
«Συγγνώμη, με λες κόπανο δηλαδή; Δεν το πιστεύω... Δεν εκτιμάς τίποτα έτσι;;;»
«Τι να εκτιμήσω δηλαδή;»
«Ξέρω 'γω ρε Ελίνα! Το γεγονός ότι σε πήρα για να τα βρούμε ας πούμε..!»
«Και ποιος σου είπε ότι θέλω να τα βρούμε;»
«ΟΡΙΣΤΕ;;;»
«Τι ορίστε; Δεν γουστάρω να τα βρούμε Άρη! Το μόνο που κάνεις είναι να με μειώνεις και να με χειραγωγείς! ΣΕ ΒΑΡΕΘΗΚΑ! ΔΕΝ Σ' ΑΝΤΈΧΩ ΑΛΛΟ!!!!»
«ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ-»

ΤΟ έκλεισα πριν προλάβει να ολοκληρώσει την φράση του. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα ξαναέκανε κλήση. Του το 'κλεισα στα μούτρα.

Ξαφνικά ακούστηκε ένας έντονος ήχος απ' την πόρτα. Σήκωσα το κεφάλι μου για να δω την ξαδέρφη μου να χει ανοίξει διάπλατα την πόρτα του ξενώνα και να με κοίτα με πρόσωπο γεμάτο ανησυχία. Φορούσε τις πιτζάμες της και τα μαλλιά της ήταν ένα μαύρο κουβάρι απ' τον ύπνο.

«Ελίνα, όλα καλά; Σε άκουσα να φωνάζεις και ανησύχησα...»

Την κοιτούσα για αρκετά δευτερόλεπτα δίχως να της απαντήσω. Χωρίς να μπορώ να το ελέγξω ένιωσα τα ματιά μου να καίνε ανυπόφορα. Άρχισα να κλαίω δυνατά και με λυγμούς. Ένιωσα τα χέρια της Μαρίας να σχηματίζουν μια αγκαλιά γύρω απ τους ώμους μου. Καθόταν δίπλα μου στο μονό κρεβάτι και με κουνούσε ρυθμικά πέρα δώθε.

Νόμος της ΈλξηςWhere stories live. Discover now