อั๋น ภูเบศน์2--- ลูคัสหัวเน่า
งี่เง่าจริงๆ บ้าเอ๊ย
ผมรู้สึกว่าผู้หญิงที่ตนคุยด้วยล่าสุด เริ่มกระจองงอแงเอาแต่ใจ ที่สำคัญ เธอพาแฟนเก่ามาเย้ยผม หาว่าดีกว่า แล้วทำไมไม่ไปคบกับหมอนั่นล่ะครับ มาหาผมทำไม ที่สำคัญ ผมไม่นิยมกินของเหลือต่อจากใครหรอกนะ เวรเอ๊ย แม้ว่าในบอร์ดห้องส่วนตัวผมจะมีข้อความจากสาวๆ มากมาย แต่ไม่ช่วยทำให้ผมรู้สึกโอเคสักเท่าไหร่
เหมือนมีบางอย่างกวนใจผมตลอดเวลา
หลายครั้งผมก็สงสัยว่าผู้หญิงนี่เหมือนกันทุกคนรึไงนะ แต่ไม่หรอก เอาเข้าจริงๆ ผมชอบผู้หญิงที่อ่อนหวาน และก็เชื่อฟังผมแบบไร้ข้อกังขา มีแต่ยัยนี่นี่แหละที่หาเรื่องผมได้ตลอดเวลา ถ้าแฟนตัวจริงของผมรู้เรื่อง ผมคงเดี้ยงชนิดแบบอดโอกาสไปเกิดใหม่ทีเดียว หรือว่าจะเลิกผู้หญิงพวกนั้น หันมาลองรสนิยมที่แปลกใหม่ดูเหมือนไอ้บั๊คจะดีมั้ย สองตัวนั้นหวานปานชวนอ้วกในหลายครั้งเลยล่ะ ไม่รู้ยังไงถึงติดใจแบบนั้น
ช่วงกันยายนผ่านเข้ามา อะไรกันนี่สามเดือนไวชะมัด
ทั้งที่มันเป็นควรจะเงียบเหงาเพราะเด็กๆ (รวมทั้งผม) ต้องไปสอบ ไปเตรียมอ่านหนังสือ แต่มันน่าแปลกใจมากที่เว็บนี้กลับคึกคักอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน พวกผู้หญิงหลายคนรู้สึกจะกระชุ่มกระชวยกระดี๊กระด๊าแปลกๆ อาจจะเป็นเพราะข่าวที่มีหนุ่มลูกครึ่งอังกฤษไทยมาเล่นที่นี่ด้วยมั้ง แต่ว่าผู้หญิงก็แบบนี้ล่ะน่า ผมคิดแบบนั้นบอกตัวเอง
แต่เปล่าเลย
ยัยแอนนาเบล เอ่อ แอนนาสเตเซีย ยัยหลาน(สมมติ) ของผมมันไม่ค่อยได้คุยกับผมเลย อันที่จริงผมไม่ใช่คนชวนเธอคุยนักหรอก เรานานๆ ทีจะคุยกัน เพราะว่าทักกันเล็กๆ น้อยๆ แล้วผมตอนนั้นก็ไม่รู้เลยว่าแอนนาอยู่แก๊งค์เดียวกับยัยบ้าที่ชื่อซีซี่ ก่อนหน้านั้น หล่อนเข้ามาด่าผมในเว็บห้องส่วนตัวผม หาว่าเป็นตัวกาลกิณีมั่งล่ะ ตัวโสโครกมั่งล่ะ บางทีก็เอาเรื่องที่ข่าวผมทำร้ายมินตรา ผู้หญิงหัวแข็งของผมคนนั้นอีก ผมไม่ค่อยแน่ใจในข่าวลือนั่นหรอก เพราะผมไม่อยากจะสนใจ อ้อ ที่สำคัญที่ผมสนใจไม่ใช่ยัยโลกสวยผดุงความยุติธรรมพวกนั้นหรอก
ผมสนใจผู้ชายที่ชื่อ เคน ชิเอล คนนั้นต่างหาก
เขามีอวต้าร์ที่ดูเท่ สุขุมดี แต่ไม่รู้หน้าตาเป็นยังไง ผมเคยเห็นเขาเพียงแวบเดียว เพราะว่า แค่เขาปรากฏตัว พวกสาวๆ และผู้ชายที่เป็นแนวเพื่อนจำนวนหนึ่งห้อมล้อมเขา ผมเดาว่า ที่ห้องส่วนตัวเขาคงอัดแน่นไปด้วยข้อความส่วนตัวและข้อความจดหมายทางการอย่างไม่ต้องสงสัย ตอนนี้ผมเห็นแค่แวบเดียวจริงๆ เท่านั้นแหละ นั่นคือ รู้แค่ว่าเขาผมยาวสีน้ำเงินเกือบดำ และก็ตัวสูง แต่รูปร่างยังไง ผมไม่แน่ใจ เขาเป็นผู้ชายที่มีออร่าที่แตกต่างจากคนอื่น และค่อนข้างมั่นใจว่าเขาไม่ได้เห็นผมว่ามีตัวตนบนโลกใบนี้เลยสักนิดเดียว ทั้งที่ผมออกจะแน่ใจว่า ผมหล่อและมีชื่อ(เสีย)มากพอ ให้คนพูดถึงนะ ที่ร้ายไปกว่านั้น เหมือนผมจะเห็นส่วนหนึ่งของเครื่องแบบเขาเป็นบ้านกริฟฟินดอร์นี่แหละ
แต่ว่า ผมไม่แคร์หรอกเรื่องแบบนั้น
ที่ผมสนใจคือ อะไรที่เขาดึงดูดใจผมทั้งผมเห็นเพียงอวต้าร์ที่เป็นผมสีน้ำเงินยาว กับชายเสื้อเครื่องแบบบ้านกริฟฟินดอร์
��Uam�!
BẠN ĐANG ĐỌC
Tear in sorrow น้ำตาในรอยจำ
Teen Fictionดัดแปลงมาจากเรื่องจริง...... อั๋น เด็กหนุ่มที่มีความสุขสำราญไปวันๆ ได้มีความรู้สึกบางอย่างกับใครสักคนผ่านโลกออนไลน์ ซึ่งคนคนนั้นเป็นผู้ชายผู้เพียบพร้อมและปิดกั้นหัวใจจากความเจ็บปวด ราวกับถูกดึงดูดเข้าหา จนในที่สุด ทั้งคู่ได้เจอกัน โดยไม่รู้ว่าการเข้...
