อั๋น ภูเบศน์8---- ลูคัส ทอมป์สัน รู้สึกเจ็บปวด
ผมรู้สึกเหมือนหัวเสีย เสียศูนย์ที่เขาพูดมาแบบนั้น ผมหลงบ้าไปคนเดียวราวกับโดนหลอก แต่เขาไม่ได้หลอกผม อย่างที่เคนพูด เขาชัดเจนมาแต่แรก แล้วผมก็เผลอพาลใส่เขา เขาก็เป็นธรรมดาที่จะรำคาญและโกรธผมอยู่แล้ว ตั้งแต่ผมกับเคนแยกกัน ผมก็รู้สึกไม่เป็นสุข ผมหวังว่าเขาจะทักผม ขอโทษสักคำ ไม่ก็ทักผมสักนิดก็ยังดี หลังจากที่ผ่านเวลาไปสักพัก
แต่ว่า จนค่ำแล้ว ข้ามวันแล้ว ราวกับที่ผ่านมาไม่ใช่เรื่องราวที่เกิดขึ้นเลยสักนิด เขาไม่ออน หายไปนาน นานจนผมกระสับกระส่าย มองหาอวต้าร์หนุ่มผมยาวสีน้ำเงินชุดกริฟฟินดอร์ เผลอคิดว่าเขาออกจากเกมหนีหน้าผมไปแล้ว ไม่เอาแบบนั้นนะ เคน อย่าทิ้งกันแบบนี้ ผมรู้สึกว่าไม่อยากทำอะไรเลย ถ้าเคนไม่กลับมา เคนมัวแต่ทำอะไรอยู่ ผมคิดอบบนั้น
สำหรับผม ในฐานะที่เป็นลูกชายคนเดียว คนโปรดของตระกูล ผมรู้สึกไม่มีอะไรมาขัดใจผมได้ ที่อยากได้ต้องได้ ไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม แต่เคนเป็นคนสอนผมว่าคนเรามันไม่ได้ทุกอย่างที่ต้องการ อย่างน้อย ผมจะไม่มีวันได้ในตัวเขา แม้ว่าจะต้องการแค่ไหนก็ตามในตอนนี้ ผมตื่นมา ผมพบว่าทุกอย่างยังว่างเปล่า ผมทำอย่างทุกวัน เปิดโซเซียลเน็ตเวิร์คตัวเอง เข้าเกม เข้ามาส่องโพรไฟล์ห้องพักส่วนตัวของเคน เคนยังไม่ออน ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ของเขาเลย ไม่มีไดอารี่อัพเดตใหม่ด้วย ผมเปิดซ้ำไปซ้ำมาสลับกับตอบคนอื่นๆ แบบขอไปที พวกยัยซีซี่ก็เงียบหาย เหมือนหายไปที่ไหนสักแห่งแล้วไม่ย้อนกลับมา แล้วเคนไปอยู่กับพวกนั้นด้วยหรือเปล่านะ หลายคนเข้ามาตีมอน เข้าคลาส อัพเวลตามปกติ บางคนก็เริ่มตั้งกิลด์ล่าผู้เสพความตายแบบเคนบ้างแล้ว แต่ผมยังไม่เห็นเคนเลย ระหว่างที่ผมออนเกม เหม่อลอยไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย ก็มีสาวๆ มาคุยเล่นแก้เหงาบ้าง แต่ว่า ผมไม่ต้องการใครอีกแล้ว ความรู้สึกที่ว่ามีความสุขนั้นมันหายไปในบันดลนับตั้งแต่วันนั้น ชีวิตคงไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว.....
YOU ARE READING
Tear in sorrow น้ำตาในรอยจำ
Teen Fictionดัดแปลงมาจากเรื่องจริง...... อั๋น เด็กหนุ่มที่มีความสุขสำราญไปวันๆ ได้มีความรู้สึกบางอย่างกับใครสักคนผ่านโลกออนไลน์ ซึ่งคนคนนั้นเป็นผู้ชายผู้เพียบพร้อมและปิดกั้นหัวใจจากความเจ็บปวด ราวกับถูกดึงดูดเข้าหา จนในที่สุด ทั้งคู่ได้เจอกัน โดยไม่รู้ว่าการเข้...