Fatma_H umarım istediğin gibi bir bölüm olmuştur...
"ilk dersin ne?¿"
Dolabımı kapatarak Aslı'ya döndüm.
"Boş hoca yıllık izne ayrılmış."
Aslı Dolaptan Tarih kitaplarını çıkartarak
"Oh ya ne gzl bi bizim ders boş geçmiyor."
Sırıttım
"Napacaksın peki?¿"
Saatime baktım ve
"Berkle hastaneye gidicez."
"Hmm anladm."
"Sana iyi uykular bende berki almaya gideyim."
Aslının yanağına sulu bir öpücük bırakarak hemen liselilerin olduğu binaya ilerlemeye başladım.Berkin sınıfına geldiğimde göz devirmiştim.Bir tane kızı kolunun altına almıştı yanına gidince beni görmüştü yanındaki kıza dönerek.
"Bebeğim ben kaçar."
Kız surat asmıştı
"Nere ya¿?"
"Ukteyle işimiz var."
Dedi ve kızı öperek yanıma geldi.
"Ciddi misin berk¿?"
Sırıttı
"Hadi abla yürü yürü."
Berkin koluna girdim ve hızla arabanın yanına gittik....................10..00................. Doktorun odası.........
"Peki şuan durumu nasıl¿?"
Doktor elindekilere bakarak
"İyiye gidiyor."
"Bu durumda kalbindeki delikler kapanıyor."
"Evet ama yinede bu ilaçları kullanmalı."
"Ama onlar çok acı onların tatlı olanı yok mu Doktor amca?¿"
Berke döndüm.
"Berk biraz susarmısın tatlım."
"Tabi sen içmiyorsun o ilaçları."
"Kusura bakmayın Doktor Bey."
"Sorun değil ama dediğim gibi ilaçlarını aksatmadan içmesi lazım."
"Emin olun aksatmayacak."
Dedim ve Doktorun elini sıkarak berkle dışarı çıktık.Berk kolunu tutuyordu.
"Sorun ne berk?¿"
"Kan aldılarda acıdı biraz."
Kolunu tuttum kan alınan yerin üzerinde gezdirdim.
"Acıyor mu hala?¿"
"Artık acımıyor abla üzülme."
Kardeşimin sözleri üzerine gülümsedim ve tekrar koluna girdim ve park yerine ilerlemeye başladık.
Berk tam arabaya binecekken
"Dur biraz ilaçlarını aldık dimi?¿"
"Aldık abla."
"Hadi bin o zaman sana yemek ısmarlayayım."
"Oleyyyy Yemekkk."
"Şapşik ya seni görende yemek yemiyosun sanar."
Berk arabaya binince bende bindim. Ve rüzgar kafeye sürdüm.Gelince inmiştik berk önden giderek siparişleri vermişti.
Berkin yanına gidince küçük çaplı bir şok geçirmiştim.
"Berk bunların hepsini yemiycen dimi ablacım?¿"
"Yoooo beraber yiycez."
"Berkcim oradan bakınca hayvanamı benziyorum ya da benziyoruz?¿"
"Yaa hadi abla açım benn."
"İyi tamam."
Dedim ve oturdum Berk yemeğe gömülmüştü.Saate baktığımda 11.30 olmuştu.
.......
"Berk su iç önünden alan yok."
"Birşey olmaz bana."
"Yavaş berk yavaş."
Berk son Tabağını da sünnet ederek arkaya yaslandı
"Tatlılar nerede.?"
İçtiğim suyu az daha püskürtüyordum tatlı mı dedi o.
"Tatlı mı.Ciddi misin?¿"
"Ne var abla tatlı hani şu sweet olan hapur hupur."
Sadece masaya gelen tatlıları yiyen berke bakıyordum. Bu çocukta nasıl ve ne kadar büyük bir mide var acaba?¿
Hesapları ödedikten sonra arabaya bindik.
"Şimdi nereye abla¿?"
"Okula."
"Gitmeyelim okula ya."
"İyi o zaman eve gidiyoruz."
"Ev mi?¿"
"Evet berkcim ev hani şu home olan.içinde yaşadığımız."
"Ablacım ben düşündüm de okulu asmak kötü birşey orası eğitim yeri hadi okula gidelim."
"Ne??şaka dimi.?"
"Yok Valla ciddiyim hadi okula gidelim hem burcuda beni bekliyor."
Berke göz devirerek okula sürmeye başladım..........Okullll......(ya ygss😞😞😞))...
Arabayı park edince hızla sınıfıma ilerledim.Kapıyı açarak içeri girdim.
"Geç kaldın ukte."
"İzinliydim hocam."
Hoca tekrar tahtaya yönelince bende boş olan bir yere oturdum.Kitabım dolabımda kaldığı için uyumaya karar verdim.
Dün akşam olanları düşünüyordum KAYRA sonunda normale dönen hayatıma yine girmişti. Tam bir düzene oturtmuşken hayatımı yine altüst etmişti ve bunu sadece gelişiyle yapmıştı şimdiyse burada peki bundan sonra ne olacaktı?¿
Başımı masadan kaldırdım ve Kayraya baktım herzaman ki Kayra hiç değişmemişti en azından fiziksel olarak.Ya peki huy olarak küçükken olduğu gibi hala bana bize arkadaşlığımıza değer veriyor muydu? Şuan bile biri canımı yaksa korurmuydu beni yine sahip çıkarmıydı yoksa umursamaz gidermiydi?¿.
Kayrada bana bakıyordu ne zamandan beri ne kadar olmuştu gözlerinde kaybolalı.Önüme döndüm mahçup bir şekilde defterine birşeyler karalıyordu bunu bastırdığı kalemin sert darbelerinden anlıyordum tabi attığım bir kaç gizli bakışta bunun kanıtı.
Hocanın sınıftan çıkmasıyla sınıfta dağılmaya başlamıştı hızla telefon ve çantamı alarak kafeteryaya ilerlemeye başladım tahminen kızlar buradaydı ve evet kızlar burada hızla yanlarına giderek oturdum.
"Napıyorsunuz?"
Nehir kıkırdadı önce
"Telepati yapıyoruz."
"Neee?¿"
Kızlar gülmüştü Hira
"Hemen seni aydınlatıyorum düşünce yoluyla iletişim kurma."
"Saol ya çok açıklayıcı oldu."
"Önemli değil tatlım."
Kızlara göz devirdikten sonra Aslıyı fark ettim ha bire etrafına bakıyordu.
"Kime bakıyon kızım sabahtan beri?"
Aslı hala etrafa bakarken
"Arasa bakıyorum Nehircim beni öldürecekte."
"Niye?¿"
Nehir'e baktım sen malmısın der gibi.
"Kızım sen malmısın?¿Dün gece içki içti fazlasıyla, az daha kavga çıkarttı oda yetmezmiş gibi avazı çıktı kadar bağırdı başkada sayim mi?¿"
Nehir yüzünü ekşitmişti.
"Ufffffff ben olanları tamamen unuttum ya."
Hira bir anda bakışlarını yukarı çevirerek
"İnşaAllah Arasta unutmuştur ya."
Aslı bir anda.
"Ayyy amin amin nolur unutsun ya."
Kızlarla Aslının bu haline gülmüştük.
"Gülün tabi siz gülün.Siz Arasın eline düşün o zaman görcem ben sizi.Ya en son hata yaptığımda adam evinin camlarını baştan sona sildirdi sonra beğenmedi tekrar sildirdi ya."
Aslının sözleri üzerine daha çok gülmeye başladık.Nehir zorda olsa konuşarak
"Bak o gün çok gülmüştüm ya."
Aslı Nehir'e pis pis sırıtarak
"Kesinlikle helede sana bahçesinin çimlerini biçtirdiği gün güldüğüm gibi hani şu çim biçme makinesinden korkup havuza atladığın gün gibi."
"Ya napiyim birden üzerime gelince korktum."
Bu kez Hirayla ben gülüyordük ve Nehir'in hedefi Hira'ydı.
"Hiracım çok mu komik ne çabuk arasın rabasını ve Havuzunu yıkayıp temizlediğin günü unuttun."
Bu kez ben gülüyordum kızlar bana bakıp sırıtınca onlardan önce davrandım.
"Biliyorum biliyorum Evini baştan sona bana temizlettiğini unutmadınız."
Hira
"Immm şey Köpeğini yıkadığın zamanda var hani seni ısırdığı."
"Sus hatırlatma kızım ya bide kuduz diye kandırmıştı beni."
Bu kez Nehir konuşmuştu
"Ya o bu değilde seni tamircide çalıştırdığı o iki gün en iyisiydi ya."
"Yaa nedemessin eve gidipte Necla kapıyı açana kadar duvara yaslanıp uyuduğumu biliyorum.Ya annem yemekte kızım Mehmet usta kim diye sormuştu bana."
Kızlar daha fazla gülmeye hatta revir atlayıp anırmaya başladılar resmen.
Nehir karnını tutuyordu gülmekten ağrı girmişti.
Aslı yere oturmuş orada gülüyordü Hiradan bahsetmiyorum bile kız resmen ağlıyordu.
"Ya tamam uzatmayın kızlar."
Aslı
"Kızım..senn..resmen..iki gün...kaporta düzelttin lan.."
Dedi ve tekrar anırmaya devam etti bu kez bende gülüyordum gerçekten hepsi harika anılardı.
"Şaka bir tarafa gerçekten iyi ki hayatımdasınız baştan sona herşeyinizle.😃"
"Sende bizim."Aslı,Hira,Aras,Nehir ve Efe.. Artık benim kaderim olmuştu...
Ciddi manada Bu Aras hayalde kalmasın ya böyle bi arkadaşım olsun ünüversitede..
Umarım beğenirsiniz...
Anırmakk:))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYA (Askıda)
Roman pour AdolescentsGeçmişi Unutamazsın ama geleceğe geçmişide taşıyamazsın..