kath's PoV:
Hi fellas! Kathryn Chandria M. Bernardo is the name :) im just a simple Girl and i am Friendly! 13 years old. Bunso ako sa aming Dalawa ng ate ko. The best ate in the world yang si Ate Julia ko. wala na atang makakatalo sa kabaitan niya sakin ayaw niyang may nananakit saakin kaya mahal na mahal ko yan ee! ayoko deng may nananakit sa kanya yare sila sakin! huh. yun lang may nagbago. dati kasi masiyahin yang ate ko ee mula nung mamatay yung first Love niya medyo tumamlay na siya.parang Love birds noh pag namatay ang isa lulungkot yung partner niya. di ko lang alam kung pano namatay ayaw na kasi nila i open yung topic na yun ee.. by the way high way.. de joke umm were from a rich family. si mommy Min na the best ay may business siya . owner siya ng pink fashion mall dito sa Pilipinas. malaki yun meron siyang 10 na branch. si daddy naman, sikat na Doctor sa Amerika. kaya minsanan lang siya umuwi. kaya nga madalas talaga ee kami ni ate ang magkasama kasi nga mga negosyante magulang namin. wala ee ganun talaga haha ^_^v kahit naman mayaman kami di kami gaya ng iba na maarte. malaya kaming nakaka gala ng walang guards kasi di naman kami kilala .. tsaka wala naman kaaway sila mommy. friendly den kasi sila like me! san pa ba magmamana? :D normal lang ang pamumuhay namin like other children...
Daniel’s PoV:
Hi. Im Daniel John Padilla . Its not my real surname. It is Daniel John Endoza. Ginawa lang Padilla to Protect me from danger. Why? Dahil ayaw nila ako madamay sa gulo ng mundo ng negosyo. Minsan na kasi may napahamak dahil dun at ayaw nila mangyari yun saakin. 13 years old ako ngayon. FIRST TIME. Oo first time kong lalabas ng mundo. I mean makisaluha ng tao. Kasi mula ng nangyare ang isang trahedya sa pamilya namin, kinulong na ako sa bahay for my safetey. Dun na ko nag aaral at nag lalaro. Kasama ang mga guards at yaya ko. Sina mama at papa kasi laging abala sa negosyo. Mayroon silang 10 factories ng chocolate at sila ang nag susuply ng chocolate sa buong asia. Ano yung trahedyang sinasabi ko? Malalaman niyo den soon.
Dahil din hindi ako pinapalabas ng bahay, nagiimagine nalang ako ng pwedeng mangyare kung nasa labas ako tapos I susulat ko yon sa Diary ko. Pati nga yung mga napapanaginipan ko na nasa labas ng bahha ay naisusulat ko dito. Pati yung babae sa panaginip ko, sinusulat ko yun dito kung ano ginagawa namin. Malabo kasi yung muka niya eh di ko pa nakikita pati pangalan di ko alam kaya nilagyan ko nalang ng prinsesa ko. Alam ko nung bata pa ako nagkita na kami neto eh. Siya yung kinukwento sakin noon ng kuya ko. Pero wala na ngayon yung kuya ko kinuha na siya ni God.
Kasalukuyan kami ngayong nasa mall. Kasama ko yung driver ko at isang yaya ko.
Papunta kami sa mall mamili kami ng gamit ko sa school. Sobrang excited ako kasi ngayon lang ullit ako makaka tungtong sa mall after how many years! Parang bata lang noh. Haha pasensya na. excited lang.
Sa sobrang excited ko naiwanan ko pala yung diary ko sa kotse, nako mawala na yung kotse wag lang yung diary ko. Kinakabahan tuloy ako… nagulat ako ng tanungin ako ni yaya.
“ah Sir Daniel magkano po ba ang budget niyo sa pamimili ng gamit?”-yaya
“hmm magkano ba dapat? Kasi si papa binigyan ako ng 10 thousand tas dinagdagan pa ni mama ng 5. Kasya nap o ba yon ya?”-ako
“aba sir kahit 2 libo lang po ay kasya na eh. Yung mga anak ko nga po pinag kakasya nap o nila yung 500 para sa gamit nila.. grabe naman po mag bigay sila ma’am Carla.”- yaya
“ganoon po ba? Sige po pag may sumobra po bigay ko nap o sa inyo yaya pantulong na po “ – ako
“aba ka bait niyo naman po sir! Huwag na po, salamat nalang po. Baka po makagalitan pa po kayo nila ma’am”- yaya
“no yaya I insist … tsaka diba sabi ko po sa inyo DJ nalang ho. At wag nio na den po akong I Po dahil mas matanda ho kayo sakin..“- ako
“nako kabait mong bata talaga. Sige salamat iho “- yaya
