45

131 7 1
                                    

  Ik liep haar richting op en tikte haar aan, ze draaide om en keek me van top tot teen vies aan. " Wat moet je?" Vroeg ze bot. " Wat ik moet? Ha ha wat ik wil is dat je uit me leven verdwijnd" " ha ha gaa dromen meid" zei ze terug. " Luister ik ben jou vieze actie zat, ik weet heus wel dat jij de gene bent die het tegen Yassine heeft gezegd, maar daar ga je nog voor boete meid!! Je bent nog lang niet van me af" zei ik arrogant terug " yeaah right," zei ze terug en ze liep lachende weg. Pff die wijf is me er een, maar ik zweer het je ik pak haar terug voor haar daden. Ik liep chagerijnig terug naar Mourad, " zoo wat was dat net?" Vroeg die. " Nee nikss" zei ik terug. Ik had hem nog niks verteld over mij en Yassine. Ik kon het ook niet zeggen, want dan veroorzaak alleeen maar problemen tussen die twee, en dat wil ik niet. Toch ooit op een dag komt Mourad er wel achter. Ik keek naar Mourad en hij keek terug naar mij " ik ga naar huiss" zei ik tegen hem " waaroom?" Vroeg die " ben echt moeee mourad, heb nergenss zin in" zei ik terug, mourad keeek me wel raar aan maar zei voor de rest niks. Dat is ook wel beter zoo. Wij liepen samen de schoool uit, en liepen richtind de station. Er zat wel eeen dode stilte en daardoor voelde ik me ongemakkelijk. Ik zuchte maar heel diep zodat ik de stilte kon breken. "Soumia er is iets aan de hand met jou, want normaaal doe je niet zoo raar" zei mourad opeeens. Ik keeek hem heeel geschrokken aan en zei niks. " Soumiaa wat is errr, ik ben toch je mattie mij kan je alles vertellen?" Zei die smekend. Ik kan er echt niet tegen om te liegen tegen Mourad, hij heeft zoveeel voor mij gedaan. "Yassine" kon ik nog net zeggen, voordat ik weer in tranen barstte." Wat is er met hem?" Vroeg die " hett is uitttt, en dat allemaal doooor die slettt hayat" zei ik half snikkend. Mourad omhelsde mij heeel strak tegen zich aan, en liet me niet meer los. Hij kon er blijkbaar niet tgn om mij zo te zien lijden. En dat vond ik zooo lieff van hem," kom we gaan naar de parkje, gaan we daar rustig zitten en dn vertel je me alles oke?" Zei mourad tegen me. Ik knikte en liep samen met hem weg. Aangekomen op het parkje gingen we rustig zitten. Ik vertelde hem het hele verhaal van a tot z. Hij keeek me toen aleeen maar verbaasd aan. En zelfsss hijj zei dat we terug moesten komen bij elkaaar!!! Dat had ik niet van hem verwacht. Na een tijdje te hebben gezeten in het parkje, besloten we weer weg te gaaan. Samen liepen we richting de station. Aangekomen op het station bleef ik nog op de bus wachten, mourad bleeef mee wachten. We zaten in die tussentijd over van alles en nog wat aan het praten. 10 minuten later kwam me buss eindelijk aaan, ik nam afscheid van Mourad, met een stevige knuffel en liep vervolgenss richting de bus. Ik checkte in en ging achterin zitten. Ik deed me oordopjes in en speelde me muziek af. Vooordat de bus weg wou rijden, zag ik Omar aaan lopen, hij stapte ook de bus in. Hij zag mij al blijkbaar zitten, en liep mij richting op. We begroetten elkaar met de 4 gebruikelijke kusjes. Vervolgens zaten we te kletsen. Hij vroegg of ik mee wou gaan naar zijn huis. Ik twijfelde, maar na een tijdje besloot ik mee te gaan. 15 minute later kwamen we aan bij onse buurt. Samen liepen we richting zijn huiss, onderweg zaten we nog te lachen en te brullen. Aangekomen bij zijn huis, deed hij de deur open we liepen samen naar binnen, wat me meteeen opviel was dat niemand thuis was!!!!  

hij liet me gebroken achter!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu