hij liet me gebroken achter!

65

  " Soumia sta op, alles komt goed inschallah!" Zei hanane tegen mij, terwijl ze me probeerde op te hijsen. " Nee niks komt goed, kijk hem liggen hanane &dat allemaal mijn schuldd!" Zei ik terwijl ik nog harder begon te huilen. " Het is jouuu schuld niet soumia!!" Zei hanane boos. " Oohh jawel dat is het zekker" zei karima bitcherig. " Luister karima, beter hou je heel gauw die mond van je dicht!" Zei hanane schreeuwend tegen Karima. Karima schrok van hanane haar reactie, want ze had niet verwacht dat ze zo zou doen. Ik kende karima niet meer, ze doett nu echt heel gemeeen!! Maar dat heb ik ook aan me eigen te danken, dat heb ik ook bij haar gedaaan vanmiddag, maar ze had me toen echt boos gemaakt. Chahid stond bij ons. De enigste wat hij kon doen is huilen, yassine wad natuurlijk zijn beste vrienndd! Ze waren net broederss van elkaar. De dokter kwam binnen, en die gaf ons allemaaal een voor een , een stevige hand. " Dokterr heeft hij wat ernstig?" Vroeg ik met een bibberend stemm, de dokter keeek me aan, en knikte met zijn hoofd. " Sorry, maar meneer Zahouani ligt in coma " zei de dokter. " Waaaatttt in comaaaa?!?!" Schreeuwde ik paniekerig! " Neeeee dit kan niet waar zijn, yaaa rabbi laaat hem nog leven astublieftt!!!!! Ik wil hem niet kwijtttt" schreeuwde ik. Ik begon zoo hard te huilen, dat zelfs de andere mensen in de afdeling me konden horen!! Hanane knuffelde me stevig, en ook zij liet tranen vallen. Chahid&Karima stonden erbij, en ze keken verbaasd. Zelfs hun hadden dit niet zien aankomen. " Mag ik asjeblieft even alleeen zijn met yassine, asjblieftttt!" Vroeg ik ze smekend, terwijl ik heftig zat te huilen. Ze keken me alledrie aan, en ze vetrokken. En daar bleef ik dan helemaal aalleen achter met yassine. Ik liep naar hem toe, en ik pakte zijn hand, ik kuste zijn hand. " Allatief,waarom moet dit jou gebeuren lieve schat? Zeg me waarom?" Zei ik fluisterend tegen hem. Ik booog met me hoofd naar hem toe, en ik gaf hem eeen kuss op zijn lippen. Ik keeek hem aan, terwijl er tranen rolde , eeen traan kwam recht op yassine gezicht. Ik veegde het snel weg. ik pakte zijn hand weer vast en ik begon tegen hem te praten; Lieve lieve yassine, Wij hadden samen de leukste en gekste tijd samen, soms hadden we van die kleine ruzie's maar het kwam altijd goed tussen ons!! Onze liefde die was te sterkk! Wij samen konden alles aan. Soms waren we allebei jaloerss op elkaar, maar dat was meestal niet nodig, want we hielden van elkaar! En we wisten dat we elkaaar noooit kwijt zouden raken voor wie dan ook! Die tijd dat je opgepakt was, ging ik kapot van binnen, ik was zoo bang dat ik je kwijt zou raken! Ik moeste toen elke dag een nieuwe dag beleven zonder jou, en elke keer dit het mij pijn!! Ze zeggen, je mist pas ietss als het niet meer is! En dat was oook zo!! En onze ruzie van deze afgelopen maand, natuurlijk we waren allebei boos op elkaar! Maar dat betekend niet dat we onze hele leven elkaar gaan haattee! Ik dacht toen ook steeds aan jou, en elke keer als ik aan jou dacht moest ik huilen! Ik miste je zo ergg Yassine!! Ik hooop insch'allah dat je snel wakker word, want ik wil niet dat we zo afscheid gaan nemen! Ik wil je nog hebben als de vader van ONS kinderen! Dus ik ga elke dag een dua doen voor jou Yassine! Je moet weten dat ik van je houuu en dat ik oook van je blijf houden, ook al ben je er niet meer!! Niemand die jou plekje vervangd in mijn HART!! En weeer gingen mijn tranen rollen, dit keer kwamen er veel druppels op Yassine ze gezicht, ik veegde ze allemaal een voor een weg. Ik keeek hem aan en ik omhelsde hem strak, " ik hou van je " fluisterde ik zacht. Ik gaf hem een kus op zijn lippen! Daarna zette ik me hoofd heel voorzichtig op zijn borstkast, ik voelde hoe zijn hart op en neer ging, ik werd daarvan heeel rustig, en vooral als ik zijn hartklopping hoorde, voor ik het wist viel ik in een diepe slaap, op yassine ze borstkast!!