Bölüm 6

62 3 6
                                    


Kırgınım. Sende öyle bir şey var ki, konuştuğun zaman ruhuma bir damla beyaz süzülerek iniyor sanki yavaşça. Kalbim ısınıyor. Ama bazen öyle susuyorsun ki bana, zaten karanlık olan ruhum zindana dönüyor sessizliğinde.

Bakışlarını sevdiğim adam,o fırtınalı zihninde neler dönüyor bilmiyorum. Neredesin bilmiyorum. Artık ölüm daha yakın senden. Ve ben seni ararken daha da yaklaşıyorum ona.

Yağmur damlaları yavaşça yere düşerken ben Rüzgar' ın evine yeni ulaşmıştım. Kapıyı açtı ve sanki beni bekliyormuş gibi hiç bir şey demeden içeri girdi. Ben de peşinden gittim. Karşısındaki koltuğa oturdum. Kac gündür uyumamıştı acaba? Mavi gözleri kan çanağına dönmüş saçları dağınıktı. Sustum. Sustuk biraz.

"Neden?" diyebildim sadece.
Kafasını çevirdi ve uzun uzun baktı. Sonra sessizce "Aptal." dedi. Evet aptaldım, ölü bir çocuğu haftalarca bekleyecek kadar aptal. Ama bu cevabı beklemiyordum. Gözlerimi kocaman açıp mahfolmaya yüz tutmuş suratına sert bir bakış atmaya çalıştım. Geçerli bir cevap bekliyordum.

"Senin için Arya. Hepsi senin için."

Anlayamıyordum. Ruhuna aşık olduğum adam benim için beni öldürüyordu. Elmacık kemiklerinden süzülen yaşları yavaşça sildim elimle .
Rüzgar'ın sesindeki sertlik kaybolmuştu. "Bak tamam anlaşalım.Ben yapmamam gereken bir şey yapacağım. Ve sen de ağlamayı keseceksin. Kabul mü?"  Kafamı salladım hemen ve beklemeye başladım. Ayağa kalktı. Üstünde DVD lerin bulunduğu sehpanın alt cekmecesinden bir zarf çıkardı. Tekrar karşıma oturmadan önce "Özür dilerim Aras" dedi fısıldar gibi ve zarftan çıkardığı kağıdı bana uzattı.

Kardeşim,
Çok büyük bir oyun var ortada ve ben de bunun bir parçasıyım . Seni ve Arya'yı tehlikeye atamam. O yüzden bir süre böyle devam etmek zorundayım. Vaktim kısıtlı olmasaydı daha fazla yazmak isterdim ama yapamıyorum. Senden Arya'ya göz kulak olmanı isteyeceğim. Ona iyi bak. Kendine de. Döneceğim, belki aylar belki yıllar sonra ama. Döneceğim...

Rüzgara döndüm. Sustuk bir süre. Sonra buraya neden geldiğimi anımsadım ve konuşmaya başladım.

"Sen biliyordun değil mi?" Dedim.
Yüzüme boş boş bakıp "Neyi?" diye sordu sadece.

"Son 2 gün içinde bana gelen mail ve aramalardan haberdar mıydın ?" Yüzündeki anlamsız ifadeyi sürdürmesinden bilmediği aşikardı. Ona anlatmaya başladım:

"Her şey 2 mail ile başladı. İlk mail 2 gün önce cuma gecesi geldi, Arya ismiyle. İçinde sadece "Ara" yazıyordu. Yanında ise bazı rakamları boş bırakılmış bir telefon numarası vardı. O gece boyunca sadece o numarayı düşündüm. Bizim için özel bir gecenin tarihini aynen boşluklara yerleştirdikten sonra aradığımda Aras'ın sesini duyduğuma yemin edebilirim."

Rüzgar o anda büyük şaşkınlığını masadaki bardağı yere düşürerek göstermişti. Özür dileyerek devam etmemi istedi.

"Her neyse konuşmadan hemen sonra telefonumu kapatıp düşünmeye başladım. Ani gelen bir fikir değişikliği ile telefonu açtım ve numarayı geri aradım. Numara yok. Eski arama kayıtlarına baktım. Telesekreter konuşurken bile Aras'a cevap veriyotum. Onunla konuşuyorum. Asıl dikkat çeken tarafı ise kaydın son 3 saniyesinde ise " Sildim" diye bir ses duyuluyor. Lütfen yardım et, delirmek üzereyim."

"Burada o son sözün birçok anlamı olabilir. Numarayı silmek, kaydı silmek ve daha fazlası. Bunun üzerinde durabileceğimizi sanmıyorum. Sadece benim kafama takılan bir ayrıntı, neden tarih yerleştirdin ? Ondan geriye kalan bir not, şifre gibi bir şey yok mu hiç ? "

"Sanırım yok" dedim sessizce. Elimde sadece parçalanan hayallerim vardı ve sanırım artık eve dönmem gerekiyordu.

Zarftan çıkan kağıdı gösterip,

"Bu bende kalabilir mi?" dedim.Kafasını sallayıp onayladı.

Teşekkür edip çıktım evden. Yağmur artmıştı. Taksi çevirip eve döndüm. Kendimi yatağa atar atmaz donup kaldım.
Karanlığım, yol göstericim, arafım karşımda duruyordu yine. Yine yüzleşme zamanıydı sanırım kendimle.

"Yaklaşıyorsun Arya. Aras'a adım adım yaklaşıyorsun. Bul onu. Geçmişini bilmediğin geleceğini bul."

Bulacağım. Ne yapıp edip ona ulaşacağım. diye yanıtladım iç dünyamın canlı kalan tek yanını. Sonra bir karaltı gibi görünen siluetin yavaşça kayboluşunu izledim...
********
Arkadaşlar uzun bir aradan sonra yolumuza 2 ortak olarak devam ediyoruz. Yeni yazarımız Nihan a bir merhaba !

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 08, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gölgelerde Saklanan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin