DRACO LUNA - ANLAT BANA -

GİRİŞ "NE ZAMAN KONUŞMAK İSTERSEN BEN ORADA OLACAĞIM"

Evet, Wattpad' de benim bildiğim kadarıyla ilk uzun soluklu Druna kurgusu.Umarım beğenirsiniz.

Parlak sarı saçlarının karışıklığına aldırmadan yürüyordu kız.

Kocaman mavi gözleri, fıldır fıldır dönerek etrafı arıyordu.

Pervasızca ellerini cebindeydi.

Boynuna taktığı garip kolyesi, bir o kadar garip tacıyla Hogwarts koridorlarında yürüyordu.

Luna, kaybolan mavi hırkasını arıyordu.

Büyük bir ihtimalle ona şaka yapmaya kalkan çocuklardan birisi alıp tavana asmıştı. İçinden, geçen seferki gibi parça parça bulmamayı diledi.

Aslında istese bütün o çocuklara hadlerini bildirebilirdi, arkadaşları sürekli bunu yapması gerektiğini söylüyordu.

Ama... yapmıyordu işte.

Bütün koridoru gezmişti. Tam geri dönüyordu ki, uçtaki odayı gördü.

Bir tek oraya bakmamıştı.

Genelde çatılmayan kaşları çatıldı.

O odayı neden daha önce görmemişti?

Üzerinde bolca işleme olan bir kapıydı. Biraz da ürkütücü...

Yavaşça kapının kolunu tuttu ve çevirdi. Kapı, sessizce açıldı. İçerisi aydınlıktı, bu yüzden odada olan oğlanı rahatça görebilmişti.

Nefesi kesildi sanki.

" Merlin! Galiba az önce bir Hıpçır tarafından ısırıldım..." diye mırıldandı.

Karşısında duran, Draco Malfoy' du...

Slytherin' in Prensi Draco Malfoy.

Kızların aşık olduğu Draco Malfoy.

Üzerinde, her zaman olan siyah takımı vardı. Beyazımsı saçlarıyla öyle tezattı ki!

Burası Draco' nun gizli yeriydi. Canı sıkıldığında veya önemli bir karar vermesi gerektiğinde buraya gelirdi. Ve lanet olsun ki, az önce Luna onu burada bulmuştu.

Soğuk mavi gözler, Luna' ya baktı.

Luna ise gözleri kocaman olmuş, Draco' nun bileğine bakıyordu.

Bembeyaz tenin üzerindeki Karanlık İşaret' e...

Luna yavaş adımlarla odaya girdi ve Draco' ya yaklaştı.

" Lanet olsun. " dedi Draco Malfoy. Asasının olduğu yere uzandı ama asası orada değildi. Masanın üstüne bırakmıştı.

Kız yutkunarak konuştu.

Sanki aklından geçenleri okumuştu.

" Merak etme Malfoy, kimseye anlatmayacağım. " Oğlanın gözleri korkutucu keskinlikle kıza bakıyordu.

" Eğer anlatırsan... "

" Anlatmayacağım. " Sonra gözlerindeki korku kayboldu ve garip bir hüzne dönüştüğünü fark etti Draco.

" Ama eğer konuşmak istersen, ben yanında olacağım. "

" Konuşmak istediğimi sanmıyorum. " Kendi sesinin soğukluğuna şaşırdı Draco.

" Yine de bana ihtiyacın olursa... "

" Olmayacak. " Kız iç geçirdi.

" İçinde tuttukça delireceksin Malfoy. "

" Senin gibi mi Laklak? " Kız durdu ve mavi gözlerini siyah taşlara çevirdi. Draco onu ilk defa böyle görüyordu.

" Evet, benim gibi. Ne zaman konuşmak istersen ben orada olacağım. " Sonra sekerek odadan çıktı ve kapıyı kapattı. Sanki hiç bir şey olmamış gibi.

Draco yere çöktü.

Şimdiden birisi onun 'ne olduğunu' öğrenmişti.

Kızın davranışına bir anlam verememişti. Bir başkası olsaydı, hemen uçururdu Potter' a.

Veya kimse onu dinlemek istemezdi.

Ama zaten kimseye içini dökmek gibi bir niyeti yoktu.

Bileğindeki karanlık işarete korkuyla baktı. Daha fazla tahammül edemeden gömleğinin kolunu aşağıya çekti.

Gizlemesi lazımdı.

Saklaması...

Paylaşmaması lazımdı.