Bu geçiş bölümü gibi bir şey, o yüzden kısa oldu.
" Ben... asla ölüm yiyen olmazdım. Asla onlar gibi olmazdım. Asla... " Kız, salepten bir yudum daha aldı.
" Evet, çünkü onlar gibi değilsin.
Sen onlar gibi yapılmışsın Draco, onlardan birisi değilsin. Senin içinde hala saf iyilik var. " Draco aşık olduğu salepten bir yudum daha aldı.
Draco için bunu söylemesi çok zordu. Bunu itiraf etmesi...
" Ama benden bazı şeyleri yapmamı isteyecekler. Luna ben... çok korkuyorum. " Yine gözleri dolmuştu. Kız, Draco' nun elini tuttu ve gözlerine baktı.
" Ben sana tüm kalbimle inanıyorum Draco... ve arkandayım. " Draco kıza baktı.
Onu koşulsuz destekliyordu.
Ona inanıyordu.
Onu hatalarıyla, yaptıklarıyla kabul ediyordu.
Ve bütün bunları karşılıksız yapıyordu.
Kız, hiçbir şey olmamış gibi arkasına yaslandı.
" Eee, yeter bu kadar içimizi kararttığımız, başka şeylerden konuşalım, güzel şeylerden. "
" Mesela senin hakkında konuşalım Luna. " Merlin! Az önce Draco Malfoy ona 'güzel' mi demişti?
" Ben sana yaşadıklarımı anlattım Luna, artık sıra sende. Neden böylesin? Neden insanların sana deli demesine izin veriyorsun? Neden? Neden bu takıları takıyorsun? " Kızın mavi gözleri, hüzünlenmişti.
" Bu... çok... " Şimdi destek olma sırası Draco' daydı. Kızın elini tuttu ve cesaretlendirici bir şekilde ona baktı.
" Anlat bana Luna, tıpkı benim sana anlattığın gibi. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DRACO LUNA - ANLAT BANA -
FanficWattpad' deki ilk uzun soluklu Druna kurgusu! Draco Malfoy, kapalı kutu gibi olmuştu hep. Hep içinde tutmuştu. Özellikle ölüm yiyen olduğunda... Ve şimdi, onun bu sırrını Laklak Luna öğrenmişti. - İçinde tuttukça delireceksin Malfoy. - Senin gibi...
