Kızın gözleri, kocaman olmuştu. İlk şaşkınlığı üzerinden attıktan sonra Draco ' ya yaklaştı ve oturdu.
Hava, olmaması gereken derecede soğuktu. Tıpkı genç adamın kalbi gibi...
Luna susan Draco ' ya baktı.
" Anlat, dinliyorum. " başında taşıdığı parıltılar saçan tacı çıkardı ve ortaya koydu.
Draco, hala susuyordu.
Kızın sabrını mı denemeye çalışıyordu?
En sonunda buz mavisi gözlerini yere sabitleyerek konuştu.
" Ben, daha önce kimseye anlatmadım. Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. "
Luna anlayışla gülümsedi.
" En başından başla o zaman, her şeyin başından... Ailenden başla, en zor olanı o olsa da ondan başla. Çünkü, bu hale gelmemizin en büyük sebeplerimizden birisi onlar. " Draco onu bu kadar iyi anlayan kıza baktı.
Kız boynundaki yarısı yanmış kolyeyle oynuyordu. Bakışları donuklaşmış, asla kaybolmayan gülümsemesi kaybolmuştu.
Ansızın başını kaldırdı ve Draco' nun gözlerine baktı.
" Aileni, anneni anlat bana. " Draco arkasına yaslanıp derin bir nefes aldı. Gözlerini kapattı ve çocukluğunu düşündü.
" Ailem beni severdi, ama farklı şekilde. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DRACO LUNA - ANLAT BANA -
Fiksi PenggemarWattpad' deki ilk uzun soluklu Druna kurgusu! Draco Malfoy, kapalı kutu gibi olmuştu hep. Hep içinde tutmuştu. Özellikle ölüm yiyen olduğunda... Ve şimdi, onun bu sırrını Laklak Luna öğrenmişti. - İçinde tuttukça delireceksin Malfoy. - Senin gibi...
