Mutter / დედა

Part 6

  - იცი შენ ვინ ხარ?
ბექიონი სიამოვნებისგან თვალებს ნაბავს და იცინის, თან ჩანიოლის ალუბლისფერ თმებში აცურებს ხელებს.
- გათახსირებული პიდარასტი ხარ. პიდარასტი კი იმიტომ ხარ, რომ დედა არ გყავს.
ის ყრუდ იწყებს კვნესას, როცა ჩანიოლი მას ბარძაყებზე კბენს და თითებით ღიავარდისფერ ძუძუსთავებს უსრესს.
ჩანი სუნთქვააჩქარებულ და თვალებაწყლიანებულ ბაეკს ეფერება, ხოლო ტუჩებით მის აღგზნებულ ორგანოს იღებს.
ბაეკი კვნესის და აღგზნებისგან გათეთრებული ხელებით თხელ ზეწარს ექაჩება, მაგრამ საუბარს მაინც განაგრძობს :
- ხშირად... ბიჭებს... რომლებიც დედის გარეშე იზრდებიან, ცისფერობისკენ ეწყებათ მიდრეკილება. ხომ ხვდები, მათ ვერ ექმნებათ სწორი წარმოდგენა ოჯახზე, როდესაც სახლში ქალი არ არის. სწორედ ამის გამო იზრდებიან ისინი დეფექტურები და ავადმყოფი შიზოფრენიკები. - ბექიონი უხეშად ქაჩავს ჩანიოლს თმებზე. - ისეთივე გადახრებიანი, როგორიც შენ ხარ.
ბექიონის ყოველი სიტყვა მას გულში ისარივით ხვდება. ჩანიოლი ბაეკის პენისის თავს ენით ეფერება და მასზე ხელით ზემოთ-ქვემოთ რიტმულად იწყებს მოძრაობას.
მათი ურთიერთობა იდეალური შემთხვევა იქნებოდა გამოცდილი ფსიქიატრისთვის. ბექიონს ეზიზღება ჩანიოლი იმ ტკივილის გამო, რაც მას მიუყენებია ამდენი წლის განმავლობაში. ახლა კი უკვე იცის მისი სუსტი წერტილები და სიამოვნებით, განზრახ აჭერს მტკივნეულ ადგილებზე.
ბექიონი ეძახის მას "გადახრებიანს", "ბუნების შეცდომას", "მახინჯს", მაგრამ თითქმის ყოველ დღე ნებდება და ფრჩხილებით კაწრავს ჩანიოლის ზურგზე გამოსახულ ცეცხლოვან დრაკონს.
ჩანი ეფერება მისი ქათქათა და რბილი კანის ყოველ სანტიმეტრს. ენით ასველებს თავისივე მიყენებული ჭრილობებისგან დატოვებულ შრამებს. ჰკოცნის სწორ მუცელზე და თითქმის საყლაპავამდე იღებს პირით მის წებოვან პენისს.
იმიტომ, რომ მისი სხეული ბექიონს ითხოვს. ბაეკის სითბო და ჩახუტება ჰაერზე მეტად სჭირდება. უჰაეროდ ჩანი ტანჯვის გარეშე მოკვდება, ხოლო ბაეკის გარეშე ის ისევ მარტო დარჩება გულისამომგლეჯ მოგონებებთან და ტკივილთან.
კრუნჩხვებში ჩავარდნილი ბექიონი წამოიყვირებს და ჩანიოლის პირში ათავებს. ჩანი ხელით იწმენდს ტუჩებიდან წებოვან სპერმას და თავისკენ ქაჩავს გაოფლილ ბაეკს.
ბექიონს არ უყვარს, როცა მას ნელა წელავენ. ამიტომ, ჩანიოლს სწრაფი მოძრაობით შეჰყავს მის ანუსში ორი თითი და რემდენიმე წამში უკან იღებს, შემდეგ კი მის ხვრელთან აღგზნებულ პენისს ათავსებს.
ბექიონი კისერზე ეხვევა ოფლიანი, თბილი ხელებით. ჩანიოლი წინ იწყებს მოძრაობას და ნახევრად შედის მასში. ის ანძრევს ბაეკში და უნდა რომ დაიყვიროს, თუ რა ბედნიერად გრძნობს ახლა თავს. სიცხე ავსებს მის არსებას, აქრობს სულში გაჩენილ სიცარიელეს და ჩანიოლი გრძნობს რომ ცოცხალია.
ბექიონი ჯდება მის პენისზე, უფრო ძლიერად იხუტებს ჩანის და ყურში ეჩურჩულება :
- დეფექტიანო... იმიტომაც მიგატოვა დედამ... იმიტომაც ხარ ასეთი არარაობა... იმიტომაც გსიამოვნებს სხვისთვის ტკივილის მიყენება... ბუნების შეცდომავ!
ჩანი თითქოს უჰაერობისგან იგუდება. ოფლიანი ხელებით ბაეკის წვრილ წელს თავისკენ ქაჩავს და ატმისფერ დუმებს შორის ბოლომდე ათავსებს პენისს.
ბექიონი ხმამაღლა კვნესის და ჩანის ზურგზე სისხლიან ნაკაწრებს ტოვებს ფრჩხილებით.
მათი ურთიერთობა ორივესთვის მხოლოდ ტკივილის მომტანია. ბექიონს ტკივილს აყენებს ის, რომ ჩანი მას პრუჟინიან მატრასზე უხეშად და მოუთმენლად ხმარობს. სტკივა ჩანიოლის ქვასავით მუშტისგან მიყენებული მრავალრიცხოვანი ჩალურჯებები და შრამები. ბაეკს გული ეგლიჯება, როცა ხედავს სევდითა და უიმედობით ამოვსებულ თავისივე მტანჯველის თვალებს.
- იცი, რატომ იზრდებიან ბავშვები ასეთი დაუნდობლები? იმიტომ, რომ მათ მშობლების სითბო აკლიათ.
ჩანიოლს ტკივილს აყენებს ბექიონის სიტყვები, რომლებიც პირდაპირ მის სუსტ წერტილებზე ხვდება. მას სუნთქვა ეკვრება, როცა უყურებს სპილოსძვლიფერ ფაქიზ კანზე დატოვებულ მახინჯ შრამებს. სძულს საკუთარი თავი იმის გამო, რომ ის იმდენად სულელი და არარაობაა, რომ ასეთ რამეს აკეთებს ბექიონთან ერთად.
ჩანიოლს ტკივილს აყენებს ის, რომ ბაეკის სითბოს გარეშე ყოფნა არ შეუძლია. ის უყურებს ნაცნობ, მაგრამ ზიზღითა და ბოროტებით სავსე თვალებში და უნდა, რომ მათში სრულიად სხვა გრძნობა დაინახოს.
როდესაც ჩანიოლი ბექიონთანაა, ის განადგურებულია.
როდესაც ჩანი ბაეკთანაა, ის გრძნობს, რომ ცოცხლობს.
როდესაც ჩანიოლი ბექიონთანაა, ის ფიქრობს მხოლოს მასზე.
და... თითქმის არ აგონდება დედა.