İSLAMİ YAZARLAR İLE...

kalbedokunanharfler1~HİÇ

Biliyorsunuz ki bu yazarımızla ikinci röportajımız. Bu kitabı da röportaj yaptığımız tüm kitaplar gibi öneriyorum... Galiba bu röportaj, en uzun röportaj oldu... Ama çook keyif aldım.. Teşekkürler kalbedokunanharfler1 

- Kurgunuzu nasıl oluşturdunuz?

+ Aslında gökyüzüne bakarken, yıldızların pırıltısına hayran kalınacak bir pırıltı değildi kurgum. Sessizliğimin kârı mı desem, zararı mı bilmiyorum lakin zihnimin bir oyunu sayesinde oluştu. Ağır bir kelamla başladı her şey. Arkadaşlarımdan sessizliğim yönünde ağır bir kelam işittim ve o gün ruh gibi gezdim. Kırılma duygusunu her zerremde hissettim. Tek bir kelam nasıl bu kadar can yakar, diye düşünmeye başladım. Eve geldiğimde engel olamadım ve yine yazmaya başladım. Ama öncesinde bir rüya görmüştüm ve aklıma takılıp durmuştu. Yazarken, rüyamı da az çok katmışım işin içine de haberim yokmuş. Okurken anladım. Sonra ilk defa zihnimde bir zindanı ve zindanlara hapsettiğim mahkumları buldum. Böyle başladı, böyle de devam ediyor işte^^

- Okurken mest oldum diye bir ifade var ya, işte o bana misafirliğe geldi şuan^^ Neyse ben kendime geleyim, Beklentileriniz nelerdi?

+ Estağfirullah, kendi çapımda birkaç çaba işte^^

Hani sokaklarda falan görürsünüz, böyle çizgilere basmadan yürümeye çalışan küçük kız çocukları vardır ya. Hah işte, onlardan biri de benim. Küçük bir kız çocuğu en çok gülümsemeyi sever. İnsanlarda gülümsesin ister. Bende öyleyim.. öyleydim, öyle bilirdim. Ta ki küçük kız çocuğunun, birini ağlarken gördüğünde hüzünlenmesine kadar. Hayat gülümsemek için fazla inatçı ve hüzünlenmek için fazla itaatkâr. Aslında bir kız çocuğu gülümsemek ister, pamuk şeker, çikolata falan ister. Bir yetişkinin gülümsemeye zamanı yoktur. Bu devirde bir yetişkin para ister, güç ister, ünlü olmak ister. O küçük kız çocuğu gibi gülümsemeyi seçmez. Çünkü artık hayatın meşakati sarmıştır etrafını. Tek bir hedefim var; Burada ruhu çocuk, bedeni yetişkin olmuş onlarca kişinin narin ve güzel kalbine dokunabilmek. Hayat göründüğü gibi pembe renkte değildir. Siyahta vardır. Gökyüzü bile geceleyin siyaha bürünürken, düşünceler neden hüzne bulanmasın ki? Ben burada masum kız çocuğu olmayı seçtim ve masum yüreklere, büyümemiş zihinlere, temiz kalmış yüreklere dokunmayı seçtim. Amacım buydu. Umarım, hâlâ aramızda çikolata seven, gülümsemek isteyen küçük kız çocukları vardır. Ben o masum ve güzel yüreklere dokunmak istiyorum. Umarım başarıyorumdur. Amacım buydu çünkü.

- Peki size eşlik eden yardımcı olan insanlar var mıydı?

+ Vardı, elhamdülillah. Kardeşimle birlikte anneme, burada hikaye yazdığımı ve yarışmaya katıldığımı söylediğimde annem, şaşırsa da desteğini esirgememişti. Bölüm yazarken zorlandığımda, gelip uzunca bir konuşmaya yapardı ve o konuşmanın ardından yazmaya başlardım. Sağolsun ve hep yanımda olsun inşAllah. Sonra buradan çiçeklerim var. Kardeşim sayılır hepsi. Karahindiba'm, Kelebek'im Kamelya'm, Papatya'm, Lale'm, Gökyüzü'm... bu böyle uzar gider. Hepsi desteklerini esirgemediler, sağolsunlar. Sınıf arkadaşlarıma söylediğimde önce biraz şaşırsalarda, ellerinden geldiğince destek oldular. Wattys2016'ya katıldığımı söylediğimde, hepsi instagramdan hikayeyle ilgili kesitleri, onlara attığımda paylaşmışlardı. Hatta bir ara fena gaza gelip hocalara falan söylemeye başlamışlardı^^ O aralar baya gülmüştüm^^ Hepsi destek oldular, sağolsunlar. Bir de benim Gölge'lerim var. Canım okurlarım. Onların yeri bende çok başka. Özelden mesaj atanlar oluyor. Hikaye hakkında o kadar güzel şeyler yazıyorlar ki... anlatamam. Düşüncelerinden öpüyorum hepsini. Benim için hepsi çok değerliler. O güzel yorumları yok mu? Gülmekten bayılacak duruma geldiğim yorumlarıyla beni bir hayli mutlu ediyorlar. Yani hepsi yanımdalar, elhamdülillah. Hep yanımda olsunlar inşAllah.