Battle Scars ~ Harry Edward Styles. (16+)

~ Battle Sixty-One ~

Verontwaardigd keek ik Zayn aan toen hij me luid lachend neerzette en zijn hand door mijn haren haalde. Het was officieel: ik haatte de gemene en de aardigere Zayn. Hij had me gewoon opgepakt en over zijn schouder geslingerd, ondanks mijn protesten. En ik wist honderd procent zeker dat je vrienden niet zo hoorde te behandelen. Ik wilde gelijk weer de kamer uitgaan, maar Zayn zijn hand hield me tegen. Met een ruk trok hij me terug en duwde me op bed. Een piep schoot uit mijn mond door de stekende pijn in mijn arm en gelijk greep ik hem vast. Ik wist zeker dat hij uit de kom was geschoten door de kracht van Zayn.

"Godverdomme." siste ik door mijn tanden heen, wat Zayn om liet draaien. Zijn wenkbrauwen fronsten bij het zien van mijn verbeten gezicht en langzaam stapte hij naar me toe.

"Zeg dit please niet tegen Harry! Het spijt me." Fluisterde hij en sloeg hard tegen mijn schouder. Een gil schoot uit mijn mond, maar de pijn was weg. Een trotse glimlach verscheen op Zayn zijn gezicht voor hij zich omdraaide en opnieuw in de kast begon te rommelen. Nukkig keek ik de andere kant uit en liet mijn blik door de kamer glijden. Nu pas vielen de vele kledingstukken, bierblikjes en flesjes en andere verpakkingen van spullen me op. Met vergrootte ogen en getuite lippen keek ik weg toen mijn oog op iets was gevallen wat ik niet wilde zien.

"Het is hier vies" Mompelde ik en ik schoof mijn kont wat heen en weer op het puntje van het bed. Normaal zou ik me naar achter laten vallen op het bed en verveeld naar het plafond staren, maar iets in me zei dat het bed van Zayn daar niet veilig genoeg voor was.

"Dan ruim je op" Snauwde Zayn van uit de kast, waar hij steeds dieper in verdween. Ik had geen idee van wat hij nou precies aan het doen was, maar ik wachtte. Mijn arm deed geen pijn meer en daar hield ik het ook graag bij.

"Ik ga die condoom met jouw inhoud niet aanraken" Het schoot uit mijn mond voor ik er erg in had en luid lachend draaide Zayn zich om. Hij gooide het stuk zwarte stof wat hij in zijn handen had neer voor de kast, waar geen spul lag en liep grijnzend door de kamer. Op een bepaalde plek hurkte hij en pas toen hij bij het bed stond zag ik het ding in zijn handen. Vol walging kroop ik verder op het bed en tilde met een gilletje mijn hand op, toen ik die neerzette in een nat stuk stof. Zayn kroop ook op bed en trok me terug aan mijn enkel zodat ik onder zijn enorme lichaam schoof. Het witte plastic zakje bungelde boven mijn hoofd en de inhoud die in het puntje zat was duidelijk te zien. En de inhoud had waarschijnlijk ook in de boxer gezeten en plakte nu aan mijn hand.

"Ben je vies van mij, Princess?" Glimlachte Zayn boven me en hij bracht het zakje nog iets dichterbij mijn hoofd. Ik wist niet of ik nou zo psychisch gestoord was of dat ik het spul echt kon ruiken, maar ik begon wild te spartelen. Lachend stapte Zayn weer van me af en dropte het zakje in de prullenbak, voor hij het shirt van de grond raapte en in mijn richting gooide.

"Je gaat dat spul vast wel vaker meemaken" Grijnsde Zayn, "Trek nu dat shirt even aan." Hij draaide zich om en drukte zichzelf weer een stukje in de kast, terwijl ik nukkig de stof openvouwde. De gele lijnen vormden een smiley met het woord Nirvana eronder en zag er redelijk goed uit. Beter dan het plaatje wat ik nu op mijn shirt had staan. Zo snel als ik kon trok ik het mijn eigen shirt uit en liet die van Zayn over mijn lichaam glijden. Ik had de stof net over mijn buik laten glijden toen Zayn zich weer omdraaide en mij aankeek.

"Wij hebben niks wat om die magere heupen van jou past, dus je houd die afschuwelijke broek maar aan" Hij trok me zachtjes overeind en liep de kamer uit. Bang voor het afval dat tot leven kon komen in de kamer van Zayn, rende ik hem maar achterna naar beneden en net toen ik mijn voet op de begane grond zette verscheen Harry bij de trap.

"Ik wilde je net komen halen"

________________________

Lalallalalala ik hou van dit verhaal!!