"Lütfen beni affet!"
Korkuyordum...
Gözlerimi sımsıkı kapamış,kontrolsüz olan solunumumla baş etmeye çalışıyordum.Yavaşça başımı kaldırdım.
Hinata'nın yanakları kızarmış,sağ elini ağzına koymuş,şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.
Sadece o değil.
Tüm öğrenciler bana bakıyordu.
Başımı tekrar eğdim.
"Yaptıklarımı unutturmayacak biliyorum!Ama...Lütfen bu çiçekleri kabul et.."
Ne diyecekti?
Kabul etmezdi.
Kim benim gibi bir ruhu affedebilir ki?
Düşüncesiz ve bencil olan beni,
Sen eşsiz kişi...
Affeder miydin?
"Naruto..Kun...B-Başını k-kaldır l-lütfen.."
Tekrar başımı kaldırdım ve ona baktım.Saçlarını tekrar örmüş,büyük camlı gözlükleriyle bana bakıyordu.
Etraftaki sesleri duysam da aldırış etmemeye çalıştım.
"Hey baksanıza!Depresyonik Naruto aşkını itiraf ediyor hahaha psikopat!!"
"Naruto-kun...Naruto-kun psikopat değil!Depresyonikde değil!Naruto-kun...O...Mükemmel bir insan..."
Bu ses...Hinata'nın sesiydi..
Gül demetini eline almış,bana laf eden çocuklara doğru savurmuştu.Kaşlarını çattı.
"Ne dediğinize dikkat edin!"
Hinata...
Sen...
Gerçekten...
Naruto'ya çok değer veriyorsun...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıfırdan Başlayalım!
Fanfic"Sıfırdan başlayacaksın! Ama bir şartın var. Kısıtlı bir zamanın olacak . Sen kaybolmuş ruh, Uzumaki Naruto'ya Yeni bir yaşam vereceksin." | 24. 08. 2016 - 31.12.2016 | |Mori Eto'nun gençlik romanından esinlenerek yazılmıştır.|
