Sıfırdan Başlayalım!

₪22₪

"Bu...Bunu..Bilmiyor musun?"
Yüzündeki sert ifadesi yerini korkuya bırakmıştı.
"H..Hatırlamıyor musun?"
"B-Ben...Naruto de-"
Kalbimde hissettiğim sıkışıklıkla nefesim kesildi.Neler oluyordu?Vücudum...
"Yasak."
Leon..Leon'un sesi..
"Bunu kimseye söyleyemezsin."
Ama...Ne yapacağım?!Naruto hakkında..Bilmediğim çok şey var!Neden yanımda değilsin!
Bana yardım etmen..gerekiyordu...

"Naruto?"
Sasuke,elimi omzuma koydu.
"Gerçekten..Hatırlamıyor musun?"

''Sasuke..Gitmeliyim..."

Yüzünde nasıl bir ifadenin şekillendiğini bilmiyordum.
Sadece arkama döndüm ve kaçtım.
Bir kez daha...
Kaçtım.
ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
Evin önundeydim.Kapıyı çaldım.
Kushina,elindeki yemek eldivenlerini çıkardı ve bana sarıldı.
"Hoşgeldin Naruto.."
Ondan ayrıldım.Elimi karnına koydum.Gözlerinin içine baktım.
"Naruto..."
Kushina,tekrardan bana sarıldı.
Ona karşılık vermedim.İçeri girdim ve odama girdim.
Yatağa uzandım.Yumruğumu sıktım.
"Üzgünüm."
Gözlerimi açtım.Leon'un bulanık silüetini gördüm.
"İşler...Karışıktı.Bir süreliğine gitmem gerekti."
Yataktan kalktım.Ve yakasını tuttum.
"Berbat bir rehbersin!"
"Biliyorum."
"Neden bana Kushina ve Sasuke olayından bahsetmedin?!"
Onu sarstım.
"Bana cevap ver!İntihar...?"
Leon,cevap vermedi.Gülümsedi.
"Komik olan ne?!"
"Naruto'yu tanımak istedin.Bu ilkti..İstiyorsun..Onu değiştirmek.."

''İstiyorum...Lütfen..Bana yardım et..."

"Tamam.."
Onu bıraktım.Derin bir nefes aldı.Ve cebindeki minik deftere baktı.
"Uchiha Sasuke,Naruto'nun en iyi arkadaşı.Naruto genellikle üzgün olduğundan onu neşelendirmeye çalışır.Ailesini  2 sene önce kaybetti.Abisiyle yaşıyor.Onunda dersleri pek iyi değil."

"Anladım..."

Banyoya girdim.Uzun süredir yıkanmamıştım.
Pijamalarımı giyindim.
Sabah olduğunda daha iyi hissediyordum.Kushina,yaralarımla ilgilenmişti.
Neden bilmiyorum ama hala Naruto'nun ailesine ısınamamıştım.Naruto'nun intiharında onların da etkisi olduğunu tahmin ediyordum.
Hazırlandım ve okula gittim.
§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§
Bu kadar olumsuzluk yeterdi.
Çoktan 1 ay geçmişti.
Artık toparlanmalıydım.
Planımın ilk aşaması Hinata'ya sürprizler yapmaktı.
Sasuke'yle de aramı düzeltecektim.
Elimdeki,mor güllere bakarken gülümsedim.
Hinata,dersin başlama saatinden yarım saat erken geliyordu.
Koşmaya başladım.
Aniden Hinata'nın önüne çıktım.
"N-Naruto-kun?"
"Sana çiçek vermeyi seviyorum.Umarım kabul edersin."

"T-Tekrar mı?Z-Zahmet..Etmeseydin.."

"Sorun yok!Içimden geldi!"
Tekrar gülümsedim.
''Hinata,çıkışta eve birlikte gidelim.Seni bizzat bırakmak istiyorum."

Hinata'nın yanakları pembeleşmeye başladı.
"Bundan sonra senin yanında olacağım."

"N-Naruto-kun.."

"Endişelenme.İyi olacağım.Şimdi Sasuke'yi bulmam gerekiyor.
Ve..."

"E-Evet?"
"Sana her gün çiçek getireceğim!Sonuçta..Sana karşı çok kötü davrandım.Kolayca affedilecek türden değildi."
Eminim yüzünde mahcup bir ifade vardır.
Ama bu sözleri söyledikten sonra ona bakmadan koşup gittim.
Sasuke de erken gelmişti.
Test çözüyordu.
"Günaydın Sasuke!"
"Naruto?"Elindeki kalemi bıraktı.
"Birlikte çalışalım!"
Yanına oturdum.
Şaşkın bakışlarını hissedebiliyorum.
"Sasuke..Endişelenmene gerek yok.Ben iyiyim..Hinata ve sen çok düşüncelisiniz.Bunun karşılığını vermek için elimden geleni yapacağım.''

"Sana ne oldu?Dün.."
"Dünü unut!Sıfırdan başlıyorum artık!"
Üzgünüm Naruto.
1 ayı telafi edeceğim.
5 ay boş geçmeyecek.
Bencillik yapmayacağım.
Tüm üzüntülerini sileceğim.
Sana yeni bir yaşam bahşedecek,
Artık üzülmene izin vermeyeceğim.