Mektuptaki el yazısı ailemden hiç kimseye ait değildi.Aceleyle çiziktirilmiş gözüküyordu.Ev bana çok sessiz gelmişti, bu yüzden mektubu sesli okumaya başladım:
‘’Hanna,
Ailen için endişelenme.Onlara bir şey yapmayacağız.Sadece seni istiyoruz.Bu nedenle onları güvenli bir yere götürdük.İşimizi zorlaştırma ve birkaç gün normalmiş gibi davran.Birkaç gün sonra seni almaya geleceğiz.Senin özel olduğunu biliyoruz.Bunu hissettik.Bu yüzden diğerleri seni ele geçirmeden seni sürümüze katmak istiyoruz.Mümkün olan en kısa sürede senin yanına geleceğiz.Kendine dikkat et.’’
Ve en alta da imza olarak üç kollu bir sarmal çizmişlerdi.
Bunun anlamını bilmiyordum ama araştıracaktım.Aceleyle giyinip okula gittim.Onların dediklerini yapmalıydım, yalan söylüyor olabilirlerdi,aileme zarar verebilirlerdi.Yine de bu mektupta beni çeken bir şey vardı.Sanki onların dediklerini yapmam gerekiyormuş gibi bir his vardı içimde. Okula giderken bunları düşünüyordum.Omzuma koyulan bir el yüzünden irkilerek düşüncelerimden sıyrıldım.
Bu Toby’di.En yakın arkadaşım.Başka kızlar hep onun peşinden koşturuyorlardı.Beni bu yüzden kıskanıyorlardı.Ama bizim aramızda hiçbir şey yoktu.Sadece arkadaştık.
Ona bu sabah yaşadıklarımı anlatıp anlatmamak arasında gidip geliken lafa başladı:
‘’Yeni gelen grubu gördün mü?’’
‘’Ne grubu?’’Şaşırmıştım.Genelde Rosewood’a taşınan pek kimse olmazdı.
‘’Tabii ki öğrenciler şapşal.Beacon Hills Lisesi’nden buraya nakil gelmişler.Lekros takımı için.’’
‘’Kaç kişiler biliyor musun?’’Nedense bu konu ilgimi çekmişti.Bir de biraz kafamı dağıtmak istiyordum.
‘’3 öğrenci.Bir de antrenörleri var.’’ Diye cevapladı Toby.Aslında daha konuşabilirdik ama gözüm saatime kaydı.Zil çalmak üzereydi.Dolabımdan kitaplarımı almam gerekiyordu.Toby’ye;
‘’Gitmeliyim.’’ Dedim ve daha cevap vermesine fırsat bırakmadan yanından uzaklaştım.Ben gider gitmez başına hemen birkaç kız üşüşmüştü.Geçmişte bazıları benim canımı sıktığından dolayı onlara bir ders vermiştim.Bunun sonucunda tabii ki disipline yollanmıştım ama sicilim temiz olduğundan sadece uyarı cezası almıştım.
Anlayacağınız ben Toby’nin yakınında olduğum zamanlarda kızlar bana pek yaklaşamıyor.
Bunları düşünürken dolabıma varmıştım.Normalde benimkinin sağ tarafındaki dolap boştur ama bu sefer kapağı açıktı ve arkasındaki çocuğun çamurlu botlarını görebiliyordum.Acaba yeni gelenlerden mi?diye düşündüm.Tam o sırada dolap kapandı ve kıvırcık saçlı,buz mavisi gözlü,çarpık gülümsemeli bir çocukla burun buruna geliverdim.
