(Marco's POV)
"pabayaan mo na lang ako, panininindigan ko ang deklarasyon na ibinigay ko kay Elia, Marco.. ayaw mo man o gusto"
mahal ko si Lea at hindi ko ito maaaring suwayin pagdating sa kanyang ikinaliligaya at lagi naman talaga akong napaparaya eh..
"kung ganoon ay humanda ka pa sa maraming unos na darating"
"nakahanda naman ako Marco eh" sabay tango nito
"inaasahan mo bang matatapos kaagad ang unos na ito?"
"di ko alam, pero naisip ko kapag mas may isip na siya.. siguro naman ay wala na siyang pag-aalinlangan sa pagtanggap saten, and hopefully hindi na rin siya magtatanong tungkol sa kanyang mga magulang"
"napakaimposible, matalinong bata si Elia.. karamihan sa mga matatalino na hindi mo mabibigyan ng sapat na kasagutan ang mga tanong nila ay nagrerebelde"
"bahala na" sabay pahid ng luha
"telling her the truth, masaktan at mapahiya man siya, ay magpapagaan naman at magpapadali sa pagtanggap niya sa atin.. kung ang mga choices niya ay isang napaka-degrading na buhay sa kalye at buhay sa mga foster parents na bakla at tomboy.. I guess, she can easily realize na di hamak na mas maganda na napunta siya sa atin"
"then, thankful pa siya na tayo ang kanyang mga magulang ngayon?"
"exactly"
"pero.... kawawa naman ang prinsesa ko, dahil ang sakit isipin na kung saan siya nanggaling.. ang sakit din isipin na napunta siya sa atin ay papatpatin lang siya at amoy usok ng Edsa.. ayaw na ayaw kong maaawa masyado sa sarili si Elia, Marco"
"so be it" then sabay laylay ng balikat
BINABASA MO ANG
The Princess
أدب المراهقينPROLOGUE Ako ay isang prinsesa na inampon ng isang gay at isang lesbian, ako ay nagrebelde dahil ayaw ko silang maging magulang at ayoko sa kanila kase di naman sila yung totoo kong nanay at tatay. Pero naisip ko na di ko na kailan...
