2. Bölüm

39 12 5
                                    

Bu soğuk havada yürümek birazda olsa zihnimi açtı ama eğer biraz daha böyle yavaş yürürsem ev yolunda donarak can vereceğim.

-Nerelerdeydin bu saate kadar umut ?

-Annemi ziyarete gitmiştim.

-Kimden izin aldın ben senin babanım

-Anneme gittim diyorum başka farklı bir yer değil annemin yanına uğramak ne zamandır suç oldu ? Senin yapmadığını yapıp kızı olarak ziyaret ediyorum .

Nolur artık çekil önümden yoruldum seninle kavga etmekten be adam vuracaksan vur

-Babayım ben benimle doğru konuş mikrop.! Defol önümden

-19 yaşına geldim artık bana vurmaktan ne zaman vazgeçeceksin ya bende insanım

Söylenen her söz artık umutun kalbine ok gibi saklanıyordu. Senelerdir bunu içine atarak büyüdü her gün odasında yalnız kalarak kendine inzivaya çekerek hep yalvarırdı ama nerden bilecekti işlerin sadece bununla sınırlı kalmayacağını.
Artık her yaşadığını senelerdir annesinin ona hediye ettiği minik oyuncağına anlatmaya başladı.

Biliyormusun sen bana annemden yadigarsın. Benim hiç arkadaşım olmadı derdimi sıkıntımı mutluluğumu paylaşacağım bir arkadaşım olmadı. Hep yalnızdım çevremde duran insanların çoğu bile ya para için yada öylesine canları sıkılınca dururlardı

İmreniyorum artık başkalarının yaşam tarzına ben benlikten çıktım artık kendimi bulmak istiyorum.

Gözleri hafif kapanmıştı uykunun kollarına esir düştü. En huzurlu olduğu yerdi uyku üzecek kişi yoktu umutları yıkılmazdı orda çünkü hep yalnızdı.


-Umut kalk artık
Diye kükredi babası

İnsan gibi gelip uyandırsan şaşardım zaten. Hangi dağdan indin merak ediyorum

-Günaydın baba

-Günaydın.

-Bugün tercih sonuçlarım açıklanıcak heycanlıyım biraz

İnsan bi cevap verir biraz da olsa umursar ama senden uzaklaşıcam nede olsa kazandığım zaman belki o zaman beni Özlersin de umursarsın.

Hemen odaya çıkıp sonuçlara bakmam lazım inanmıyorum artık bi Üniversiteli olucaam

Umut Yücesoy.

Erzincan Üniversitesi..

İstemesem bile kazanmışım sonunda beee ohhh.

-Babaaaa ! Babaaaa.

-Ne var ne bağırıyorsun

-Şey erzincan üniversitesini kazanmışım. ( dediğimde yüzü düştüü)

-Orası çok uzak.

İnanmıyorum ya tek dediği şey bumu yani bi tebrik felan yokmuydu ?

-Çiçekleri bahçeye ekmeyi unutma.

Çoçokloro bohçoyo okmoyo onotmo

-Emrin oluur.

Çiçekleri elini aldı severek konuşurdu çiçeklere dokunuşu bile zarifti umutun.

-Ben dışarı çıkıcam baba haberin olsun bana biraz da para verir misin?

-Cebimden al

-Teşekkür ederim

Umut hergün dışarı çıktığında bir kaç giyecek birşey alır ve sokakta mendil çiçek satan çocuklara hediye ederdi umutta artık bu alışkanlık haline gelmişti.

İstanbulda karşına çıkan her sokak çocuğuna böyle yardım etmek isterdi

Yine elleri dolu paketlerle beraber gözleri her zaman ona peçete veren çocukları aradı sağa sola dikkatsizcr bakarken yanlışlıkla genç bir adama çarpıp yere kapaklanmasıyla bir oldu

- Pardon ben sizi görmedim kusura bakmayın.

-Sorun değil bende farketmedim sizi

Hayır yani bu şimdi neye gülüyo insan bi yardım edip kaldırırdı

-Poşetlerinde ki küçük kıyafetleri sen giyiyorsun galiba ?

-Yaaa. Evet ben giyiyorum! Bu gördüğün kıyafetler şu ileride duran peçete satıp para kazanmaya çalışan çocuğun.

-"Yardım sever.. iyilik meleği "
Salak mı bu kız tanımadığı çocuklara kıyafet alıyor.

-"Neyse tekrar pardon. İyi günler."
Sanırım ruh hastası hala sırıtıyor ya.

-Umuut ablaaa

-Meleğiim nasılsın bugün

-İyiyim umut abla sen nasılsın.

-İyiyim tatlım üşümüşsün sen ama bak sana neler aldım bunları giy olurmu ?

-Teşekkür ederim abla.

Keşke bu çocuk kadar herşey masum olsa. Kim bilir ne hayalleri var.
Kendi gibi dünyasıda güzelmi acaba yoksa oda benim gibi dışı gülerken içi ağlıyor mu ?

Yoksa oda benim gibi mecbur kaldığı için zoraki mi gülümsüyor. Kıyamam ki ama ben. O daha küçük bir çocuk.
Onun yaşlarında ne zor şeyler yaşamıştım ben tekrar tutunmaya çalıştım hayata başardım.

Umutun bu düşünceleri sadece bir kaç gün sürse bile başına gelecek olan olaylardan habersizdi aslında.
Umut hiçbirşey bilmiyordu aslında ailesi hakkında bunu öğrense yine dünyası yıkılacak belki daha fazlası psikilojisi iyice bozulacaktı.

-UMUT?

-Efendim baba

-Biz annenle daha önceden boşanmıştık hatırlarsan ve annen başka birisiyle evlenmişti senin üvey baban sözde olacak olan adam

-Ee- evet baba

- İşte o herif buralarda dolaşmaya başlamış para istiyor dikkatli ol ben olmadığım zaman gelirse güvenliğe haber ver.

-Tamam

Bu ne demek oluyor şimdi yaşadığım onca lanet günler gerimi geldi ben ne yapacağım şimdi o adam ya gelirse eve ya tekrar bana saldırırsa ben ne yapardım.

-Umuuuuuut

Bugün umut diye bağıran kaçıncı kişi bu acaba

-Yukarıdayım şeymaa

Şeyma umutun yan karşı tarafta oturan tek arkadaşı

-Naber canım

-Şeyma sana bişey diycem bu hani eskiden annemin evlenip boşandığı adam vardı ya bana üvey babalık yapan altan abi.

-Eee sana bela mı oldu yine yoksa

-Hayır henüz değil yani buralarda dolaşıyormuş para istiyormuş babamdan.

-Bana tekrar saldırırsa ne yaparım ben babama bile anlatamam bunu tekrar yaparsa yine bana ??

-Umut tatlım sakin ol biraz düşünelim

Evet arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum. 😊 vote yapmayı unutmayın öpüldünüz 😘

UMUTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin