Ace Hernandez: The Christmas Heart breaker [SHORT STORY]

Number Eight

Tricia's POV

"Sis? Will you marry me?"

Huh? Teka. Sino 'to? Sis? I rubbed my eyes and opened them tapos... "Kuya?"

He smiled at me. He's wearing a tux. "Kuya? Bakit ka nakaganyan?"

"Look at yourself for a while sis." He insisted. 

Tinignan ko nga sarili ko. I'm wearing a dress. With a veil. I stood up and looked at myself. I'm wearing a wedding dress. "Teka kuya, ba't naman ako nakaganito? Sino groom? Ano nangyare?"

He offered me his hand and he smiled. Tinignan ko lang siya. But then after a hile, I grabbed it. Naglakad kami. On the aisle, to be specific. Pero ano ba talaga 'to, joke ba 'to? Aish. "Kuya? Ano ba 'to? Hindi nakakatuwa 'to ah. Tsk."

"Shh. 'Wag kang maingay." He didn't look at me but his smile didn't fade.

Nasa altar na kami at may pari sa harapan namin. This is really weird. 

"Will you marry me?" He smiled while holding a very beautiful ring.

And then...

"UWWWAAAAAA!" Bigla na lang akong napatayo. Ano ba 'yung panaginip ko. Shets. Okay na din sana eh. Nagising pa 'ko. Psh. Paniwalang paniwala naman ako. -______- Teka, anong oras na ba? May pasok pa 'ko! Ba't kasi ang aga ng sched ko eh. Hay nako.

Hm. 7:30 na?! 8 pasok ko. Pa'no ba 'yan. Huhuhu. Pero ang haba pala ng tulog ko. Tuloy tuloy na. Gising na kaya si loveydoves ko? Este, si kuya pala. Pweh. Namali lang.

Papunta na 'ko ng kitchen pero napahinto ako. Si kuya nakatulog sa sala. Ano na ba nangyari dito? Hmm. Linapitan ko siya. *sniff* *sniff* Amoy... beer? Huwaw. Ano naman kaya problema nitong si kuya? Hay.. 'Di bale na. Hindi ko na siya gigisingin. Baka maistorbo ko pa siya sa pagtulog niya. Gagawin ko na duties ko sa umaga at baka ma-late pa 'ko sa school.

"PATRICIAAAAAA!" Nasa gate pa lang ako, tumakbo na papunta sa'kin. Para tuloy kaming hindi nagkita in a hundred years. Hahaha. Ang drama namin e 'no.

Yinakap niya 'ko tapos sabi ko sakanya, "Huy babae grabe ka. May bukas pa. Hahaha."

"Huu. Ewan ko sa'yo." 

Napangiti lang ako. Natutuwa talaga 'ko kasi masyado sa panaginip ko eh. Alam mo 'yun. Nakakatuwa. He was proposing to me and we were about to get married. :') Pero siyempre imposibleng mangyari 'yun. Ang alam niya magkapatid kami. Ayoko namang malito siya. Kaya siguro kahit sobrang tagal na nitong nararamdaman ko, itatago ko pa din.

Isang araw, makakahanap siya ng babaeng mamahalin niya. And when that time comes, at least I can let him go. Alam ko namang wala talagang chance eh. But it's not possible, right? Hindi lang siguro talaga ako 'yung lalaking magugustuhan niya. Hindi siguro ako 'yung tipo niya.

"Huy!" Sinagawan na 'ko ni Pril sa harap ko. Aish. Nakatulala pala 'ko. =_____="

"Ay sorry. Ano. Iniisip ko kasi 'yung project namin eh. Mahirap kasi." 

"Project ka diyan. Iniisip mo nanaman 'yung kras mo. Gaga ka talaga. Ayaw mo pa kasi sabihin kung sino 'yun eh."

"Wala 'yun. Eto naman." Nginitian ko na lang siya.

"Hay ewan ko sa'yo. Iu-update muna kita sa REVENGE na pinaggagagawa ng kuya mo at... Grabe. Natawa ko sakanya. Hahaha." At tawa nga siya ng tawa. Ano naman ginawa ni kuya? Hm.

"Teka, ano naman ginawa ni kuya?" Tumigil siya sa'kin ng pagtawa at nginitian ako. That indifferent smile I'm afraid of. Lagi niyang ginagamit 'yung ngiting 'yun kapag may nangyaring hindi kaya aya na plano niya eh. 

Tumingin siya sa watch niya. "Oopsie! Sorry ha? Time na eh! Later na lang. Bye girl!" And then she ran. 

"APRIL! UMALIK KA DITO! HOYYYY! APRIL!!" Ugh. Hindi siya lumingon. Pinagtinginan tuloy ako bigla ng tao. Aish. Pupunta na nga ako sa klase ko. Teka, anong oras na ba? 

...

...

...

WHUT?! 9:00 naaaaa. Ano ba 'yan. Late na 'ko. Kamusta naman 'yung aakyatin ko 'di ba? Ipapasa ko pa project ko. Stairs. 4th floor. Nasa'an pa lang ako? Lobby. 'Yung building namin medyo malayo pa. Hay nako. Bahala na si batman. Bakit kasi hinadi nauso elevator sa schools eh. =_____=

"Ma'am Beam!" Sumigaw ako sa labas ng room namin sa may pintuan. "So-sorry po... Late ako." Hinihingal na 'ko. Buti na lang wala akong hika. Shemaaayy. Ang haba ng tinakbo ko ah. Inabot ko na 'yung project ko. Mouse kasi siya. As in 'yung computer device ha? Tapos pagagandahin daw kaya ginawa kong hamburger shape.

She raised an eyebrow at me. "And what will I do with that?"

"Po?" Napatingin lang ako sakanya.

"Sorry miss Hernandez but I will not accept that. You're already late. You may sit down. Thank you for failing my class."

Teka lang, ano daw? Failing her class?! Leche 'tong teacher na 'to ah?! May project ako ah?! Nalate lang bagsak na?! Pa'no naman 'yung mataas na midterm paper ko?! So ano 'yun, walang grade bigla?! Magic?! Argggh. Umupo na lang tuloy ako.

Siyempre hindi naman ako pwedeng lumaban sakanya. Prof ko siya eh. Pero kung pwede lang, baka nasuntok ko na siya sa mukha. Akala niya naman nakakatuwa eh. Psh. Hindi bale, pakikiusapan ko na lang.

Umagang umaga, hindi na agad maganda daloy ng dugo ko. -_____-

*drugggssssh, druggsssssh*

Nagvibrate phone ko. Hm. Check ko nga muna.

From: Best April

Message: Hope you read this messge Trish. ;) Ganito kasi 'yun, I told your brother to 'DO' the girl. Gusto ko malamn kung anong nangyari? :>

Wait ano daw? Do the girl? DO the girl? I don't get it.

To: Best April

Message: DO the girl? Explain further. Pagong eh. Hahaha. Thanks.

*drugggssssh, druggsssssh*

Linabas ko na muna 'yung listahan ko ng gagawin ko mamaya tapos 'yung notebook ko and ballpen. Baka magpanotes nanaman ng kaunti 'tong si bwisit na prof Beam.

From: Best April

Message: Ang slow naman nito. Okay, fine. I don't want to say the exact word eh. Alam mo 'yung kantang 'Birthday Sex'? Jeramiah ata kumanta nun? Basta whoever he is. Last word, hon. ;)

I listend to that song before but I never liked it. Eww. Pero, wait. Birthday... what?! No way.

To: Best April

Message: They had...?! No way! Hindi magagawa ni kuya 'yun! I know him too well! Bakit mo naman inutos 'yun sakanya?! 

*drugggssssh, druggsssssh*

From: Best April

Message: I gave him money and that's what he needs right? Ayun. So I'd like to know some extra details. Hindi mo pala alam. Haha. Sige, ttyl. :*

I instantly drove my phone away from me. I crumpled the paper I was holding.

Umalis siya kahapon ng hindi nagpapaalam.

Pera na lang ba lahat?

Parang dinurog 'yung puso ko eh.

This is too much.

I've been hurting myself for 5 long damn years.

And I've had enough.