Ding-Dong!

Yeni sayfa

Bugün fazlasıyla özenli bi şekilde giyindim(multi) artık acı yoktu, herşey bitmişti.
"Öküüüz! Uyan!"bağırarak yiğiti uyandırdım.
"Günaydın aşkım "Dedi aşkım deyince ondan ayrılmam gerektiğini hatırladım ama şuan doğru bi Zaman değildi.
"Hadi bizimkilere haber verelim, alışverişe gidelim!"dedim heyecanla zıplayarak.
Yiğit yatağından kalktı ve tuvalete doğru ilerlerken birden durdu.
"Senin dudağına Noldu?!"
"Boşver yanlışlıkla kestim ama bi önemi yok"dedim sevinçle
"Ben hazırlanırken sende diğerlerine haber ver"Dedi. bende koşarak diğerlerinin odasına gittim.
Zillerine bastım ve yine saklandım
"Biricik, sensin anladık."Dedi Taylan kapıdan çıkarken.
Bende önüne atladım ve kahkahalar atmaya başladım.
"Hadi taytay çabuk hazırlan, alışveriş merkezine gidicez"dedim zıplayarak
"Ama ondan önce bizim sana bi süprizimiz var biricik"dedi odanın içini göstererek
Gerçekten merak etmiştim. Herkes heyecanla bana bakıyodu
"Biricik seni seviyoruz, içeri gir ve bize az kızmaya çalış"Dedi Orkun. Anlamamıştım, süprizler genelde güzel olmaz mıydı
"Bu sürpriz iyi mi kötü mü?"dedim
"Evet, ikisinden biri ama bizde tam karar veremedik"Dedi Taylan ellerini yukarı kaldırırken
Kapıdan yavaşca içeri girdim
"Aaaaaa!" Diye bağırıp Mert'in üzerine atlamam bir olmuştu
"Biricik!!" Dedi ve beni iyice kendine çekti.
Mert benim ilk okul arkadaşımdı ve manyak süper bi insandı ama en son kavgayla küsmüştük
"Oha siz birbirinize küs değil misiniz!?"diye olaya atlayan Merve'ye orta parmağımı gösterdim.
"Ben biriciğe Nasıl küsebilirim ki?!"Dedi ve birbirimize sarılırken yere düştük. Yerde yuvarlanmaya başladık. Mert asılda benim gerçek abim olmalıydı, özgür sadece bi hataydı. İstenmeyen kardeş özgür!
"Mert ve diğerleri çabuk hazırlanın, alışveriş merkezine gidicez!"dedim Mert'i bırakmadan.
"Biricik, sence sen bana sarılırken bişeyler giymem zor olur mu?"
"Bilmem "
"Sakın bırakma, denicem"Dedi ve bavuluna doğru yuvarlandık.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
"Ya özgür sen kesin evlatlıksın"Dedi Mert arkasındaki Özgür'e
"Yedirmem lan sana kardeşimi! Yada boşver senin olsun, vazgeçtim"diyen Özgür'e
Mert'le aynı anda iğrenç bi bakış attık. Biz kesin kardeştik.
"Hadi şuraya girelim!"dedim bi mağazaya doğru koşarken.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Elimizde yaklaşık 10-15 tane falan poşet vardı, Mert'le dünyaları almıştık.
"Oha aşkım!" Diye bi çığlık duydum ve arkamı döndüm. Efe ve Merve sarılıyodu, gülümsedim neden bilmiyorum ama kötü hissetmiyodum.
"Siz sevgili misiniz?"Dedi cemre ve tüm gözler bana döndü.
Bense sadece Kocaman bi gülümseme yolladım herkese.
"Biricik, sen çok değiştin ve seni böyle daha çok sevdik!"diye cırladı abim.
"Benim böyle arkadaşlarım varken ben sevgiliyi napıyım? Sevgili olsa olsa son çare olur!" Dedim ve herkes gülmeye başladı. Mert beni omuzlarına çıkardı
"Se^{. s%{*}^}* biricik "
"Neğğ? Duymadım Mert bidaha söyle"dedim
"Boşversene, canımsın "Dedi ve beni yavaşca yere indirdi.
"Selam, ben Efe. Sen kimsin?"Dedi Efe Mert e elini uzatarak
"Biricik, galiba şu çocuk bana yazıyo!!" Dedi Mert ve biz kahkaha atmaya başladık, Efe bozulmuştu
"Ben Mert, eğer bu kızla bi sorunun olursa ilk dayak yiyeceğin adam."Dedi Efe'nin elini kırarcasına sıkarken.
"Seninle iyi anlaşıcaz Merve'nin sevgilisi efe!"Dedi ve kolunu omzuma attı.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Bi kafe benzeri yerde bişeyler içiyoduk, karşı masadan çok yakışıklı bi çocuk bana bakmaya başladı, pardon başlamadı, baya sabahtan beri bakıyo. Yanındakine bişeyler fısıldadı. He bu arada yiğite ayrılmak istediğimi söyledim, o da kabul etti artık arkadaş olarak devam etmeye karar verdik. Karşı masadaki çocuk yaklaştı, Efe gözünü kırpmadan çocuğa bakıyodu
"Selam, ben murat. Seni uzakt-"
"Ağzına tükürdüğümün Murat'ı! Uzak dur lan sevgilimden!"Mert aniden atlamıştı, ben bile korkmuştum. Efe gözleri yerinden çıkacak gibi bakıyodu.
"Allah'ın aşkına al şu kızı, istemiyorum valla, benim kardeşim ama değil yani o kadar yakınız."diye ayağa kalkan abime Mert hemen cevabı verdi
"Sen biriciğimi satacağına kendini satsana hayırsız!"Dedi ve beni kolları arasına aldı.
"Sen benim herseyimsin Mert, seni gerçekten çok seviyorum..."dedim yanağını öperken.
"Toprak nerde?"yiğit konuyu dağıtmaya çalışıyodu, belliydi.
Kimse cevap vermedi
"Biricik, ben yanlız kalıyorum. Benimle kalmak ister misin?"diye kulağıma fısıldadı.
"Ben zaten birisiyle kalıyorum, ayıp olur" dedim kafamı göğsüne yaslarken
"Küçükkende böyle uyurdunuz"Dedi abim
"Sen nerden biliyorsun bay odun"dedim
"Kıskançlıktan hep sizi izlerdim"Dedi utanarak
"Cemre bi dakika konuşabilir miyiz?"Dedi Emre. Cemre kafasıyla onayladı ve gittiler.
"Cemre Yine Artıklarımla idare ediyo."Dedi Merve
"Ya siz Neşe'yle birbirinize oje sürsenize!"dedim ayağa kalkıp. Mert beni sakinleştirdi, geri yatırdı.
"Sinirlenince fazla güzel oluyosun, kimse seni güzel görsün istemiyorum."Dedi Mert
"Siz gerçekten sevgili misiniz?!" Efe birden bağırmıştı
"Bundan sanane kardeşim?"Dedi abim elimi Efe'nin omzuna koyarken
Belki beni dün ağlatmamın cezasını şimdi ödüyordur?
"Ben çilekli limonata istiyorum"dedim
"Sevgiliminkinin aynısından istiyorum"Dedi Mert. Sevgilim kısmını bastırarak
"Ulan Mert varya bu kız evde kalsın, sana Nasıl vericem kızı varya. Ağlicaksın"Dedi abim
"Bence böyle mükemmel bişeyi kaybettiğin için sen ağlicaksın kayınço"Dedi Mert yanağımı öperken
"Oha bidakka kızı daha vermedi, nerden kayınçon oluyo!?"Dedi yiğit
"Ama vericem hatta verdim gitti"Dedi abim
"Artık benimsin, balayına nereye gidelim aşkım"Dedi Mert
"kes şunu!"Dedi Efe
"İyiki. kısa bi süre kızı boş buldunuz! Siz yokken ben vardım. Ben bu kızın emzikli halini bilirim lan!" Dedi Mert
"O kadar değil Mert"dedim yanağını sıkarken.
~            ~            ~           ~            ~            ~            ~
Hadi hepimiz biricik gibi yarın yeni bi sayfa açalım ve tüm gün Mutlu olalım...💎💎