Seungwan günlerdir odasından dışarıya çıkmıyordu. Neden çıkmadığını bile bilmiyordu. Sanki bir güç onun dışarıya çıkmasını engelliyordu. Yoongi ile parktaki günden sonra nefes almak bile zor geliyordu.
Sarılmak onun için pek bir şey değildi. Tek sorun sarılmadan sonra hissettikleriydi.
Yoongi'yi hissetmemişti.
Ona sarıldığını görmüştü. Onun kokusunu almıştı. Onun nefesini hissetmişti. Ama bu bir insana sarılmak gibi değildi. Sanki elleri bir kemik yığınıyla buluşmuştu. Vücudunu saran şey sadece kemikten bir iskelet gibiydi. Yüzü bile sanki kağıttandı. Hiç bir şey gerçek gibi hissettirmemişti. Ellerinin arasında eriyen bir beden gibiydi.
İlk günlerde Yoongi ona mesaj göndermişti, aramıştı sayısız sayıda. Seungwan açmaya, cevap vermeye korkuyordu.
Yatıp bu son günleri düşünmeye başladığı anda kapısı çaldı.
*****************************************************************
****************
efbe & xjdlfe
ŞİMDİ OKUDUĞUN
why so lonely | wenga
Short Storyseni öptüğümden beri, düşündüm her şeyin değişeceğini, ama bir değişiklik olmadı, sen hala aynı kaldın inandım seninle geçireceğim gecenin tatlı olacağına, ama bir değişiklik olmadı, sen hala aynı kaldın yoongi & seungwan
