Gördüğü kişiyi tanımaya çalıştı. Bir kaç kez gördüğüne emindi ama ismini ya da kim olduğunu bilmiyordu. Kendinden küçük olduğunu anlamıştı. Yüzü hala bir çocuğunki gibiydi. Büyük ve masum bakan siyah gözleri, dağınık siyah saçları soğuk ilkbahar rüzgarı ile sallanıyordu. Kesik nefesi ile konuşmaya başladı.
"Son Seungwan burada mı?"
"Evet. Benim." dedi şaşkın gözlerle.
"Jeon Jeongguk. Alt sınıflardan. Sizinle bir şey konuşmak istiyorum. İzin verir misin?"
Sonrasında devam etti.
"Eğer rahatsız ediyorsan gide-"
"İçeri gir."
Seungwan çocuğu içeri aldı. Sonuçta Sooyoung'ın bahsettiği uyuşturucu olayında o da vardı. Salondaki tekli koltuğa oturup çocuğunda tam karşısındaki koltuğa oturttu. Çocuk küçük ağzını açıp konuşmaya başladı.
"Min Yoongi."
Derin bir nefes alıp devam etti.
"Seni öpmeye çalıştığında neden kaçtın? Yıllardır ondan hoşlandığını sanıyordum."
Seungwan nefesinin kesildiğini hisseti.
"Ne kadar değişsede ilk aşkını hatırlayacak kadar zekisin sanmıştım noona. Galiba yanılmışım."
************************************
****************************
****************
efbe & xjdlfe
ŞİMDİ OKUDUĞUN
why so lonely | wenga
Short Storyseni öptüğümden beri, düşündüm her şeyin değişeceğini, ama bir değişiklik olmadı, sen hala aynı kaldın inandım seninle geçireceğim gecenin tatlı olacağına, ama bir değişiklik olmadı, sen hala aynı kaldın yoongi & seungwan
