Pag-gising ko...
Gabi na pala. Flight na pala ni Bryan ngayon.
Agad-agad akong bumaba dahil naalala ko tutugtog nga pala kami sa studio.
Nag-palit ako ng panibagong damit. Nag-suot ako ng dress then nag-stilleto ako dahil balak kong sumama sa airport. Naglugay ako ng buhok at naglagay lamang ng ribbon na itinali ko sa buhok ko.
Pagbaba ko ng hagdan ay nakita ko ang buong banda pwera lang kay Bryan.
"MGA PRE! ASAN SI BRYAN?"
Sambit ko sakanila pagbaba ko dahil kinakabahan ako kasi akala ko kaka-alis lang ni Bryan..
"AH PAPUNTA NA RAW EH. MGA 5 MINUTES NALANG DAW ANDITO NA SIYA."
Sabi ni Kuya Ice
"AH GANOON BA? SIGE INTAYIN NALANG NATIN SIYA."
"MUKHANG PORMADO KA NGAYON RENAI AH?"
Bati ni Mark sa suot ko.
Buti nasanay na siyang tawagin akong Renai.
"A-AH EH KASI BALAK KONG SUMAMA SA PAGHAHATID SA AIRPORT KAY BRYAN EH."
Sagot ko sa kanya.
"AH GANUN BA? SIGE SASAMA NARIN KAMI"
Sabi ni Arvie.
Hindi tumagal ay dumating na itong si Bryan.
"BRYAAAAAN!!!"
Sigaw ko habang nagmamadali akong lumapit sakanya. Mamimiss ko na kasi siya ng sobra eh.
Pagkalapit ko sakanya ay niyakap ko agad siya.
"RENAI. ETO NA ANG LAST PERFORMANCE NATIN. SANA ETO NARIN ANG PINAKAMEMORABLE."
Sambit niya habang nakayakap kami sa isa't-isa.
"OO NAMAN. GAGAWIN NATIN ITONG PINAKAMASAYA KAHIT NA MAWAWALA KANA SAMIN NG MATAGAL?"
Sambit ko.
Hinalikan niya ako sa noo at saka siya tumuloy sa studio namin.
Nang makarating na kami sa studio, Nandoon na sila Kuya Ice at nagtotono na sila Mark at Arvie. Umakyat na kami ni Bryan at naghanda kami sa pagtugtog. Tumugtog na kami ng mga paborito naming kanta. Ang huling tinugtog namin ay ang HULING SAYAW ng KAMIKAZEE. Ginawa nila itong acoustic version kaya pwede itong sayawin na parang pang-JS.
Habang kumakanta ako, kumanta rin si Bryan. Nag-rhythm nalang si Mark kaya naging acoustic talaga ang dating.
Habang kumakanta kami ni Bryan, magkalapit kami at naiiyak na ako.
Niyakap niya ako at di ko namalayang tumulo na pala ang luha ko at tuluyan na akong naiyak.
"HAWAKAN MO AKING KAMAY BAGO TAYO MAGHIWALAY LAHAT-LAHAT IBIBIGAY LAHAT-LAHAT. PAALAM SATING HULING SAYAW MAY DULO PALA ANG LANGIT. KAYA'T SABAY TAYONG BIBITAW SA ATING HULING SAYAW."
Ahhhh! Shemaay! Bakit ba ako naiiyak? Ayt!
"BRYAN, DO YOU REALLY HAVE TO GO?"
Tanong ko sakanya habang nakayakap ako.
"YES. BUT IF I WON'T I WON'T GO."
Sabi niya at parang nanginginig na yung boses niya.
"BRYAN, MAG-IINGAT KA DOON HA? SANA HINDI MO AKO MAKALIMUTAN."
Sambit ko sakanya.
Nagulat ako nang lumuhod siya sa harap ko habang may hawak na maliit na box na may lamang blue diamond ring. Hindi yon engagement ring noh. Remebrance lang niya sa akin yun.
BINABASA MO ANG
THE MYSTERIOUS FEELING WITHIN
RomanceMinsan sa mundong ito, hindi natin inaasahan ang mga taong "MISTERYOSO" na dumadaan sa buhay natin ay hindi natin aasahang magiging parte sila ng buhay natin. Minsan akala natin ang mahal natin ngayon ay ang mamahalin natin habang buhay pero minsan...
