His 336-Hour Girlfriend

Chapter 5: Meet Aidle/Kiara WOOOT?!

Chapter 5: Meet Aidle/Kiara Wooot?!

Aidle's POV

Kararating ko lang sa bahay. Usual routine..

I removed my cap, my nerdy glasses and these boyish clothes.

Nagpunta na akong banyo at naglinis ng katawan.

I looked at the mirror and I saw a princess..

"Aidle, look at you.. you're beautiful. He made you a mess." Sabi ko na lang sa sarili ko.

Naluluha nanaman ako..

It's been two years.. but the scar he scraped my heart is still fresh..

I can still feel the pain..

I can still feel his presence..

I can still feel my heart.. beating for him. </3

But I know it's over.. di na dapat ako umaasa.

Dahil simula nung araw na sinabihan niya akong ng masasakit na salita na hindi ko inaasahang manggagaling s abibig niya..

Nagbago ako..

Dahil nasaktan ako ng sobra.

Sometimes.. heart breaks can change a person. Sometimes for better.. sometimes for worse.

and I think, dun ako napasama sa WORSE.

But there's no time for drama, I have to fix myself and do my homeworks.

*Tok Tok*

"Pasok." Sabi ko na lang habang nagsusulat.

"Kiara, di ka ba kakain? 7 PM na oh, wala pang laman ang tiyan mo." Pumasok siya sa kwarto ko.

"Ano bang pakialam mo?" Ano bang pakialam niya? The last time I checked, puro sarili lang niya ang inisip niya.

"Kiara.. Sige na bumaba ka-" Nag-init na ang ulo ko.

"WILL YOU STOP CALLING ME KIARA?! Because my name is Aidle! Aidle! When will you ever put that in mind?!" Nasigawan ko nanaman siya.

Naiinis ako sa sarili ko! >.< I turned into a bitch. :( Dati naman.. masayahin ako.. yung tipong babae na mamahalin ng lahat..

Well, it's here already. Wala na. Nangyari na.

"Sorry, just go down stairs if ever you're hungry. I prepared your favorite dish." Lumabas na si Ate Aizee..

at muli nanamang tumulo ang luha ko..

 Hindi ko naman gustong sigawan siya.. pero sa twing maiisip ko ang mga panahong yun.. nagdidilim ang paningin ko..

Kasi.. sobrang sakit talaga..

I can still remember her words.

*Flashback*

Aidle's POV

"Sana magustuhan ni Ate 'tong ginawa kong carbonara. :))))" Inamoy-amoy ko pa yung luto ko.

Excited na talaga ako.

I prepared her favorite dish.. our favorite actually.

"Hmmm. hmmm.." Kumakanta kanta pa ako habang papaakyat ng kwarto niya.

I just wanted to say thank you dahil tinulungan niya kami ni Shayn magkabati.

OKay, andito na ako sa tapat ng pinto ni Ate..

Pero bakit parang may boses ng lalaki?

Baka naman TV lang, oh well.

Binuksan ko na at..

Hmmm..

"Ate. I pre-" Naspeechless ako..

Nabato ako sa kinatatayuan ko..

Hindi ako pwedeng nagkamali..

Si Ate.. at si Shayn to, ang boyfriend ko.

And this fvcking feeling hurts!

My sister is on bed.. with my boyfriend..

NAKED.

Sana nga nananaginip lang ako pero..

Naramdaman ko na may tumulo nang luha sa mata ko.

Dali-dali akong lumabas ng kwarto.. naitapon ko pa sa sahig ang niluto kong pagkain.

Ang huli ko lang narinig mula kay Ate ay..

"Kiara, I'm sorry."

*End of Flashback*

Simula nun, hindi ko na siya kinausap, ni ayaw ko na siya makita.

Pero wala naman akong magagawa diba?

Nangyari na ang nangyari..

Nasaktan na niya ako.. Nasaktan na nila ako.

TAPOS Nakahubad sila dun... SORRY lang ang maririnig ko?!

Kung nadadala na ng sorry lahat ng kasalanan, edi sana wala nang nakakulong diba?!

ANG SAKIT..

Hanggang ngayon, iniisip ko kung ano ba talaga ang nagawa kong mali kay Ate..

Kay Shayn..

Si Shayn na minahal ko nang sobra.. di ko aakalaing kaya niya akong gantuhin..

AT.. sa mismong kadugo ko pa..

sa mismong kapatid ko pa..

Naiiyak nanaman ako..

Ang weak ko talaga..

After kasi nung insidenteng yun, wala na akong ibang pinaniwalaan..

Si Venice na lang ang nakakasama ko, kasi alam kong siya na lang ang makakaintindi sakin.

Dahil ang nasa isip ko pa rin ngayon..

AKO NA SI AIDLE. Hinding hindi niyo na ako maloloko.