Sonsuz Rüya

bölüm 2

       Goktepeyi hiçbir zaman sevmemisti.Havasi bogucu , sokaklari dardi.Bu nedenle  ayrılması zor olmamıştı.Sabah saatlerinin eşsiz serinliği ve sessizliğine zor zor ayak uydurduğu böyle bir sabahta sahile doğru yürüdü. Bir simit aldı bir de vişne suyu .Vişne suyunu fazlasiyla severdi.Oturduğu banktan denizi seyretmeye başladı ve düşündü .

Şimdi ne yapmalıydı.

Bilmiyordu, fakat  yoluna devam edecekti.Bildigi tek sey sartlar eskisi gibi degildi.Bunun farkındaydı.Ve bazen
Sadece farkında olmak yeterli değildi.

   

    Farketmedigi sesler vardı hayatında, ya da  hissetmedigi duygular.Onlardan bir de pismanlikti.pismanlik ve acıma duygusu , serin kanında hiç gezinmedi.

Yirmibir yıllık hayatını , kanlar içersindeki ailesini öylece bırakmıştı geride.
Kan.
Kan .ışte bunu her zaman sevmişti.Kan onun işi, hayatı ,bir bakıma herseyiydi.
Fakat bu kanlar geçmişin iziydi.
Böyle bir şeyi nasil yapabildigine hala inanmıyordu.

    Hava iyice karanliginda hala sabah oturduğu banktaydi.Akip giden hayata aldirmadi , yerinden kalkmayi h' c dusunmedi.Icinde tarifi imkansız bir huzursuzluk vardı.Bedenin kaplamisti , titreyen bedenim de bir de soğukluk hissediyordu.Kolay kolay usumezdi.Bunu biliyordu.

' Neyin nesi bu titreme ' demeden geçemedi.

Hemen yanına indirdiği çantasını aldı , sırtına takmadan hizlica koşmaya başladı.Evinin bulunduğu caddeye girdi.Ahşap binanın, ahşap  merdivenlerini ikişer üçer çıktı.

    Evinin kapısına yetisitiginde bir süre duraksadi.Terlemisti , nefes nefese kalmıştı.Hatta nefes alamıyordu, kalbinin sıkıştığını derinlemesine hissediyordi.iki elini sanki ritmini azaltabilecekmis gibi üzerine koydu.
   

      Tam da o anda bir şey farketti.Yerdeki zemin islakti.Evin kapısı açıktı.Tek Parmağıyla temkinlice ittirice geriye doğru giden kapının aralığından içeri bakmaya çalıştı.Bir süre kapıda beklemeye devam etti.

Korkuyordu.

Evden kaçtığı günlerde ,  babasından ölesiye dayak yiyecegini bildiği günlerde bile bu kadar korkmamisti.

Neyle karşılaşacağını bilmez bir haldeydi.

Hayatının en berbat gününü yaşadığını farkina varmıştı.