Don't forget where you belong

Hoofstuk 6: Oreo's

Pov Ryan

Nadat Lucy bij de bakker koekjes uitgezocht had, zijn we meteen naar huis gegaan. Toen Zayn belde waren we al onderweg naar de jongens toe. We werden wakker door het geluid van het vallende glas en gingen meteen naar beneden, maar Lucy was nergens te bekennen. Het enige wat we zagen was dat de tv aanstond, er Oreo's op het aanrecht lagen, er glasscherven en melk op de grond lagen en een paar druppels bloed. Toen we Lucy in huis nergens konden vinden, wisten we meteen zeker dat ze naar de jongens was gegaan. Gelukkig, hadden we gelijk en was ze veilig bij de jongens.

We gaan met Lucy op de bank zitten en ik zet de Oreo's en een glas melk op tafel. "Voor deze ene keer mag je ontbijten met koekjes, maar dat doen we niet elke dag, hoor." Zeg ik met een glimlach. Lucy glimlacht terug en begint koekjes op te eten. "Laten we eerst eens even wat dingen duidelijk maken." Zeg ik. Lucy kijkt meteen geschrokken op, gelukkig gaat Jenny meteen verder: "Ten eerste, zullen wij jou nooit, maar dan ook nooit pijn doen!" Lucy ontspant weer en krijgt een kleine glimlach op haar gezicht. "Ten tweede, zullen wij nooit boos worden, om zoiets stom. Wij zullen alleen boos worden als je expres iets kapot maakt. En ten derde, wij zullen altijd van jou blijven houden, wat er ook gebeurt." Gaat Jenny verder. Lucy zucht opgelucht en zegt: "Het spijt me. Het eerste wat ik kon bedenken was, wegrennen. Ik dacht echt dat jullie boos zouden zijn." We geven haar een knuffel en antwoorden: "Het geeft niet." Daarna sta ik op en haal het cadeautje wat we voor haar hebben gekocht uit de kast. Ik geef het aan haar en zeg: "Maak maar open." Ze kijkt ons verbaast aan en maakt dan het pakje open. "W-wat... Een IPhone?" Zegt ze verbaast. Jenny en ik knikken. "Onze telefoonnummers en die van Liam, Louis, Niall, Zayn, Harry, Isa en Alexis staan er al in." Verteld Jenny. Lucy krijgt een grote glimlach op haar gezicht.

We zitten al een tijdje met z'n drieën zitten praten. Het lijkt erop alsof we Lucy eindelijk hebben weten te overtuigen, dat ze hier echt een veilig thuis heeft en dat ze ons kan vertrouwen.