Çok değil farkinda olmamam yalnizliğin asil duygularini tatmaktan ,çok değil sevilmemenin verdiği hazzı yaşamaktan, unutmam güldüğüm onca gecede içimin kan ağlamasının duymayışından ,vazgeçmem hayata boyun eğmeyişimden
aslında çok değil arkadaslar. bir yalnızlık serüvenin başında yakalıyorsunuz beni ve sonu asla olmıyacak gibi gelsede her şeyin bir sonu vardır. Kendi hayatının bile figüranı olan birinden başrol oyuncusu gibi oynamasını bekleyemediğiniz gibi. İnsan kendi hayatını bile yönetemicekse eğer bir an önce vazgeçmeli her gün güneşin bedenini ısıtmasından , vazgeçmeli en sevdiğin rengin solmasından dudaklarında , baktığı şeyin sahte hayat penceresinin yansımasından vazgeçmeli ve en önemlisi ne biliyor musunuz vazgeçmeli son kez o umut arayışından...
Aramızdaki bu soğukluğa bir son vermek isterdim elbet fakat kendimi korumak için ördüğüm onca duvarı aşmak içten bile değil. Nitekim kendimi açıklayamamak, ifade edememekten korkmak belkide bu duvarı aşamamamı engelleyen özelliklerimdendir.Belki hayatımda ilk defa açıcağımdır kalbimin kilit noktalarını hiç yazmadığım yalnızlığımı, dile getiremediğim pişmanlıklarımı....BENİ yazıcam hiç Ben olmayanı...
Bugün yine bi haberim kendimden. Bi zamanlar sevdiğim yağmur bile yabancı artık bana. Sevdiğim onca gül onca yaprak ve onca kelime birer birer yalan oldular . Yazık oldu onca zamana şimdi hatırlayarak kahroluyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
17 Yasim
ChickLitherkesin bu hayatta bi kaybettigi vardir birde hic kaybedemedikleri mesela yalnizligi kaybedemezsiniz goz yaslarinizi, avuc iclerinize sinen mahvolmuslugu kaybedemezsiniz ömür boyu bir hastalik gibi tasirsiniz hic farkinda olmadan. ..olmayinda zate...
