Hıçkırarak çıkan resimleri beşinci kez galerimden sildim. Ne kadar o resimleri görmek istemesem de gözüme göründüğü her an indiriyor, sabaha kada bakıyor, uzun süre ağladıktan sonra siliyordum. Bu tam üç gündür böyleydi ve Calum'dan çıt yoktu. Burnumu çekerek telefonumu kenara koydum, Calum'ın benden başkasıyla olma düşüncesi asla aklkma gelmemişti. Sonuçta lise aşklarıydık, evleneceğimizi falan düşünüp seviniyordum. Sevincimin boşuna olması kalbimi kırmıştı. Telefonumun çalmasıyla irkilerek doğruldum.
My Darling♡ arıyor...
Yutkunarak telefonumu aldım, FaceTime arıyordu. Arka kamerayı açıp aramayı başlattım, o gülümsüyor muydu?
"Bebeğim, nasılsın?" Kıkırdayarak ekranı öptüğünde hıçkırığımı engellemek için ağzımı kapattım, lakin bir boka yaramamıştı. Calum hıçkırığımı duyduğu an gülümsemesi soldu.
"Tanrım, sana ne oldu?" Burnumu çektim. "Ocean kim, Calum?" Calum duraksadı, ardından yutkundu. Hıçkırarak gözyaşlarımı sildim. "Tahmin etmiştim"
Aramayı sonlandırdınız.
KIZ ÇOK MALDI ARTIK MAL OLMAYACAK
ŞİMDİ OKUDUĞUN
losing calum | hood (✔)
FanfictionNe kadar "seni seviyorum" dese bile kalbi başkasına aitti. @calumtakes