Liseye geçtim ve asyanın izini kaybettim konaklı yı talan ettim ama bulamadım orta okulumuza gittim orada yoktu evlerinin oraya gittim ordanda taşınmışlar çok uzun süre aradım asyayı bulamadım ama vazgeçmiyeceğim elbet bir gün bulucam onu. Lisede konaklı çarpı reisi oldum çarpılar dediler mi herkes korkar buralarda bi adım geri çekilirler. Abdül tabikide sağ kolum oldu. Geçen gün sahile indiğimde bi dövmeci gördüm yaprak şeklinde bir dövme yaptırdım koluma yaprak misali hayatım var çünkü ordan oraya savrulan yeri geldimi yeşeren yeri geldimi solup giden. Abdül bi kızdan hoşlanmış ve tanışmış benden hızlı çıktı ama ne olursa olsun kimse benim sevgim gibi sevemez. Kimse benim asyayı sevdiğim gibi birini sevemez. Annem gün gün asyayı soruyor bana galiba abdülden öğrenmiş asyayı ona kaybettim anne kömür gözlü mü bulamıyorum diyemiyorum. Bekle zamanı gelince sende görücen onu deyip geçiştiriyorum. Konak oğlu göçüp gitmekten bahsediyor gülce onların haysiyetini mahvetmiş ama gidemem asyayı bulmadan gidemem annemi de o insanlarla göndermem bir yolunu bulup konaktan ayrılmamız lazım veda etme vakti geldide geçiyor bile o konağa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kağıt Mendil
RomanceBen istenmeyen bir çocuktum hem ızdırap veren hemde mutlu eden konağın... Hayat her yaşta yaşanmaya değer kıymetini bilin özelliklede aşık olduysanız hayata dört elle sarılın aşk bir kere gittimi bir daha geri gelmez .. Umut ne güzel kelimedir ö...