Esen rüzgar, soğuk ve güçlü .Tıpkı benim gibi...
Karanlığın çevrelediği şehre,gözlerimi
kısarak baktım.Şehrin her
bir karesini dikkatle izledim.
Gözlerimdenkaçan hiç bir kare
olmasına izin vermemek için gözlerimi
bile kırpmadım.
Karanlığın altında uyuyan şehir.
Arabaların sesi şehrin ölüm sessizliğini
bozduğunda,kendimi güçlü hissettim.
Karanlıkta kendimi güçlü hissediyorum.
Nedenini bilmiyorum.
Karanlık benim bedenimi ele
geçiriyor,sanki benim bir parçam gibi oluyor.
Karanlık bir gecede yıldızları izlemek,düşünceleri özgür bırakıyor,etrafa yayılan cümleler havada süzülüyor,bir dala tutunma çabası içine girmiyor.Kimse ne karanlık
düşüncelerimi duyuyor ne de aydınlık.
Ayın her halini seviyorum ama en çok dolunay.Dolunayı izlerken sanki yıldızlar yokmuş gibi tek ona
odaklanıyorsun.Çevresinde gümüşten bir halka sarmış
onun etrafında dönüyor.
Yıldızların parıltılı ışıltıları gözlerimi onlara çevirmeme neden oluyordu.Derin bir nefes aldım.Çatının tümseğine çıktım.Elimi siyah deri ceketimin cebine koyarken gözlerimi yukarı diktim.Karanlık gökyüzüne.
"Ve , karanlık etrafımı sardı"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RONAY
Mystery / ThrillerBoş bir kafes. Kapısı bir daha açılmamak üzere kapatılmış ama sayfalarca yazılmış,beyninin karanlık yerlerinde izi kalmış, acının umuda sarılmış cümleleri. Boş olan her alan bir buğuyla kaplı,ince bir sis perdesi, bir ressamın paletinden düşen umut...
