Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MİA
sabah erkenden uyanıp hazırlanmaya başladım ilk dersimiz kimya bu dersi kaçırmamalıyım derslerimde başarılı bir öğrenciğim hocalarım beni çok sever ama pek arkadaş edine bildiğimi söyleyemem ben bunları düşünürken annem aşağıdan kahvaltının hazır olduğunu birazdaha oyalanırsam geç kalıcağımı söyledi bunun üzerine hemen çantamı sırtıma alıp aşağıya indin kafvaltı nafis görünüyordu fakat geç kalma korkusu beni yenmişti hemen bir ekmeğin üstüne yağ sürüp koşarak dışarıya çıktım turuncu bisikletime atladım ve doğruca okula sürmeye başladım . hafif bir rüzgar vardı serindi .neyseki artık okul görüş alanıma girmişti sonunda okula gelmiştim ve zilin çalmasına 10 dk vardı tam basket sahasına girdim ve teker anidan bir taşa takıldı ve bu benim düşmemi sağladı . tam ayağa kalkacakken bir grup bana doğru yaklaşıp çantamı ellerine aldılar ve bana bakıp güldüler . hemen ayağa kalktım ve çantamı almaya çalıştım ama çantamı yukarıya kaldırdılar tam çantamı ters çeviriceken bir çocuk geldi ve çantamı ellerinden aldı . bana veriyormuş gibi yapıp ters çevirdi ve eşyalarım ın hepsi yerlere saçıldı bu çok sinir bozucu cebinden çıkartığı bir kağıtı kafama yapıştırdı ve arkasını döndü kağıta 3/RD WARNİNG yazıyordu kağıtı buruşturup çantamı ters çeviren çocuğa fırlattım . bana baktı ve hiç umursamadan yoluna devam eti kimdi bu çocuk . ben çantamı toplarken zilin sesini duydum koşarak sınıfa çıktım neyseki hala hoca sınıfta değildi hemen sırama oturdum hoca ders e girdi ve ders anlatmaya başladı ama ben hiç deri dinlemiyordum tek yaptığım bugün olanları düşünmekti zamanın nasıl aktığını farketmeden zil çalmıştı bile çantmaı toplayıp sınıftan dışarıya çıktım eve dönme vaktim gelmişti bisikletime bindim ve ben giderken bir çocuk bana göz kırptı aman tanrım banamı göz kırptı . aniden yanaklarım kızarmıştı o heycanla evin yolunu zor bulmuştum sonunda eve geldim kapıyı açtım ve merdivenlerden koşarak çıktım tam kapıyı kapatıcaken anneme aşağıya seslendim -Anne ben yemek yemek istemiyorum size afiyet olsun . dedim ve hemen kapıyı kapatım yatağıma uzandım ve bu gün olanları düşündüm kimdi bana göz kırpan çocuk kahverengi saçları parlıyordu adeta .bunları düşünürken birden çantamı boşaltan çocuk geldi aklıma ve kalbim hızlı atmaya başladı noldu bana neden bu kadar hızlı atıyor hemen kendime geldim ayağa kalktım ve pijamalarımı giydim yüzümü yıkadım ve yatağıma girdim bakalım yarın beni neler bekliyor....
EVET BU İLK BÖLÜMDÜ ARKADAŞLAR BEN SADECE KLİPTEKİ SAHNELERİ YAPMAK İSTEMİYORUM FAZLADAN BİR İKİ SAHNE KURGULAYIP YAZMAK İSTİYORUM UMANIRM HİKAYEMİ BEĞENİRSİNİZ ....
