DÜŞÜP KALKMAZ BİR ALLAH'TIR
Kaybolmuş sokakların ıssız lambalarının altında
Sevdiğimi unutmak için kadeh kaldırıyorum yalnızlığa
Benliğini kaybetmiş bir çok "ben" var sokaklarda
Kimsi sevmiş ama sevilmemiş
Kimisi sevmiş ama sevdiğini söyleyememiş
Bazısı da benim gibi önce gururum demiş
Atmış kendini sokaklardaki yalnızlığa
Kaybolan yok olan hep sevgiler olmuş
Zamanında ben çökmem diyenler
Aşkları yüzünden yok olmuş
Neydi bizi bu sokaklarda inleten
Tek suçumuş sevmekti
Cezası idam kadar ağır oldu bizlere
Yalnızlığa mahkumuz şimdi sokaklarda
İçki şişelerinde arıyoruz şimdi sevdiklerimizi
Ama olsun yine de şikayetim yok
Yalnızca acıyorum kendime
Yiğit ben düştüysem bu hale
Bilki düşüp kalkmaz bir Allah'tır.
Diyorum şimdi sizlere.
E.A
Ela Gözlüm
Gözümden akan yaşlar sanadır ela gözlüm
Beni bırakıp gittiğinden ağlarım
Hani ölüm vardı da ayrılık yoktu sevdamızda
Sevdamız mezarda biterdi derdin ya
Ne oldu şimdi, bu soğukluk niye
Başkası mı var hayatında
Yoksa, tamam konuşma birtanem
Sakın sen ağlama
Onu çok sev emi, hiç bırakma
Sonra o da göz yaşı döker belki peşine
Benim kadar sevdiyse tabi
Ben beddua etmem arkandan, kızmam sana
Yeter ki o inci kadar değerli göz yaşların
Yanaklarını ıslatmasın.
Ve o hain kalbin beni asla unutmasın.
E.A
İçinde yalnızlığın olduğu her aşk ölüm bana
Bundan yıllarca önce bir tek sana demiştim elveda
İçimde senin acın varken nasıl derim başkasına merhaba
Gözlerim hala gözlerinde kaldı anlasana
İçimde fırtınalar kopuyor bu gece de
Sanki hayat çözülmesi zor bir bilmece
Ne zaman koşsam yanına buluyorum kendimi yerde
Kader birleştirmiyor bu hayatta ikimizi de
Ayrılırken son bir kez bakmıştım ya gözlerine
Gözlerim gözlerimi esir aldı kaldım ben sende
Sende aslında misafirsin benim kalbimde
Gökyüzünün tüm renklerini seninle hissetmiştim bedenimde
Şimdi son kez yazıyorum sana sevgili
Mısralara döküyorum ben içimi
Ya gel sonsuza dek benimle kal sevgili
Ya git gözlerinde intihar edeyim kendimi
E.A
SENİNİ KAYBEDEN BEN
bilmediğim gözlerde ararken seni
yalnızlığın derin sularında buldum kendimi
ben alışkın değildim sensizliğe
sen bıraktın beni kimsesizliğe...
aldığım nefes boğazımda düğümlü
seninle geçirdiğim vakit sanki bitmeyen bir öykü
bu öykünün kahramanı sen
yalnızlığı ve çaresizliği ben...
giderken soylediğin sözler aklımda
yalvarmıştım sana ne olur beni bırakma
artık sende değilsin benim umrumda
ister ara sor istersen bir daha sorma...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖZYAŞLARIYLA YIKANAN YALNIZLIK...
PoetryBİR İNSAN NASIL SAATLERCE GÖZYAŞI DÖKERSE 3 DAKİKALIK BİR ŞARKIYA, ÖYLE GÖZYAŞI DÖKECEKLER BU ŞİİRLERİMDEKİ YALNIZLIĞA, AYRILIĞA VE KAYBOLUŞA...