1.Bölüm Asi Kız

100 24 41
                                    

Bölüm şarkısı = Mustafa Ceceli = Kalpten.


"Her şeye rağmen sen benim tek umudumsun...."

Rüya Soykan... Masum ama  zorla kirletilmiş bir kız...


Ayaz Demirkan...  Ailesi ile problemleri olan ama hepsini içinde yaşamaya çalışan genç bir delikanlı...



Emre Demirkan... Kız düşkünü çapkın yakışıklı ve Ayaz'ın kardeşi....


Mert Demirkan... Rüyanın en büyük kabusu, Emre ve Ayaz'ın kuzeni...



Her şeyini kaybetmiş masum bir kızdı o sadece. Henüz 17 yaşında iken üvey babası tarafından tecavüze uğramış sonrada yetimhaneye bırakmıştı onu. Annesi zaten henüz o 16 yaşındayken ölmüştü. Ama kadersiz kızın çilesi bu kadar değildi. Üvey babası yetmezmiş gibi yetimhanede ki bir çalışanda onu kirletti. 18 yaşında kurtulduğunu sanıp bir çocuk sevdi. Ama çocuk onu kandırıp pavyona sattı. Artık ne yapsa ne etse hayatının düzelmeyeceğini biliyordu. O kim mi?

Rüya Soykan...

Bir zamanlar tertemiz olan kızdı o şimdi ise... Sadece pavyonda çalışan ve karnındaki masum bir candan haberi olmayan hayalleri yıkılmış bir sürtük.

Peki karnındaki o candan haberi olmadan canına kıymaya kalkarsa? Ve o zaman hastanede doktorun verdiği o minik can haberi ile tekrar hayata tutunmaya çalışırsa?

O her anne gibi karnındaki minicik can'a tutundu sadece bu hayatta. Zaten kimsesi de yoktu ki. O minicik kalbin atması için elinden geleni yaptı. Ama sadece bir şeyi yapamadı.
Pavyonu bırakamadı. Ne kadar kaçmaya kalksada pavyonun sahibi onu her seferinde yakaladı. Taki o gece ye kadar.

Karnı hafif bir şekilde belirginleşmiş bir şekilde iki kız arkadaşı yiile otururken pavyonun sahibi Rüya'ya seslendi. Ona bir masanın onu istediğini söyledi. Rüya da mecburen kalkıp masaya gitti. Ama patronun dediği masa bomboştu. Patrona sordu.ve onu boş odalardan birinde beklediğini söyledi. Rüya o boş odaların olduğu kolidora gitti. Sadece bir kapı kapalıydı. Biraz şaşırsa da o kapalı kapıya gitti. Kapıyı tıklatıp açtı. Yeşil gözleri , sarı saçları ve dudağın daki pircink  (yazarımız nasıl yazıldığını bilmiyor) ile gayet havalı ve yakışıklı duran çocuk masumca gülümsedi. Rüya elbisesinin askısını yavaşça indirmeye başladı. Çocuk hemen Rüya'nın yanına gelip elini tutarak elbisenin askını indirmesine engel oldu. Çocuk masum gözleri ile Rüya'ya bakıp gülümsedi ve dudaklarından şu sözler döküldü; " O elbise üstünde daha güzel duruyor. Hem zaten hava buz gibi. Karnındaki minicik bir canın üşümesini istemessin demi? " Ve o an keşke sürtük Olmasaydım dedi içinden Rüya."Ne istiyorsun o zaman?" dedi hala direnerek. Çocuk yatağa oturdu ve asi kızımızıda yanına gelmesi için işaret etti. Rüya çocuğun yanına oturdu. Çocuk Rüyanın ellerini tutup konuşmaya başladı ; " Benim adım Ayaz Demirkan. "Dedi. Rüya ise " Bak Ayaz. Burada hangi amaçla olduğumu biliyorsun demi? Yani ben burada oturup seninle sohbet edecek kadar vaktim yok! Yani şu işini halledeyim ve gideyim." diye çıkıştı. Ayaz her zamanki gibi masum bir tebessümle Rüya'ya baktı. "Karnındaki can kimin?" dedi birden. Rüya afallasa da pes etme di. "Kimden olduğu umrumda değil. O benim hayata tekrar tutunma sebebim. O olmasaydı binlerce kez kendimi öldürmeye çalışmış ve birinde de başarılı olmuş olurdum. Yani sen neden durup dururken karnımdaki bu masum canın kimden ki soruyosun ki? Sana o hakkı kim verdi? Sen kendini ne..." derken asi kızımızı susturan şey Ayaz'ın masum öpücüğüydü. "Ben bu hakkı sana aşık olduğum zaman aldım. Ve yaşama sebebin olan minicik bir bebeğe laf söyleyecek kadar şerefsiz değilim." dedi Rüyanın dudaklarının üstünde.
"Ama bir sürtüğü sevecek kadar aptal, gerizekalı, salak, beyinsizsin." dedi asi kız. "Ben o kızı tam 5 yıldır seviyorum. Ne olduğu umrumda değil. Ben onun o masum kalbini seviyorum. " dedi Ayaz Demirkan. "Umrumda değil Ayaz! Ben gidiyorum. Hoşça kal." dedi asi kızın içinde yatan masum prenses."Eğer bu gece benimle uyursan semi bu delikten kurtarırım." dedi Ayaz. Rüya şok oldu. Eğer Ayaz ile sadece bir gece uyursa sonsuza kadar kurtulacaktı. Ama uyumazsa minicik bir can ile bu delikte çürüyüp gidecekti sonsuza kadar. Karar vermek kolay bir işti ama asıl iş o kararın sonuçlarına katlanmak...

Umut (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin